اجزای داخلی دوربین عکاسی را بشناسید

آشنایی با اجزای دوربین عکاسی

هنرمند، اگر ابزار مورد استفاده اش را بشناسد، به راحتی می تواند با آن ارتباطی احساسی بر قرار کند؛ در نتیجه خالق اثری شاهکار شود، عکاس_ هنرمند نیز از این قاعده مستثنی نیست پس برای آشنایی با اجزای دوربین عکاسی با مجموعه نورنگار همراه شوید.

.

این مقاله در نظر دارد مهم ترین سر فصل ها در حوزه آشنایی با اجزا دوربین عکاسی را بررسی کند:

• تاریخچه دوربین عکاسی و هنر عکس گرفتن

• تحولات مدرن

• انواع کلی دوربین عکاسی

• دوربین آنالوگ
• دوربین دیجیتال

• اجزای دوربین عکاسی

• بدنه اصلی
• لنز
• شاتر
• دیافراگم

تاریخچه دوربین عکاسی و هنر عکس گرفتن

منجمد کردن لحظات به منزله دستیابی به گذشته و جمع آوری اسنادی برای آیندگان، از گذشتگان دور در نظر بشریت بود، به نظر می رسد انسانِ در جست و جوی حقیقت، آن را در واقعیتِ تصاویر می یافت.

تایید این حرف را می توان از دیوارنگاره غار ها به دست انسان های بدوی و بعد تر به دست نقاشان دید؛ اما اولین تلاش ها برای عکس گرفتن، در قرن هجده میلادی دیده می شود، آن هم به دست ژاک چارلز، مخترع فرانسوی.

ابزار کار او، اتاقی تاریک بود و کاغذی آغشته به کلرید نقره که منجر به نقش بستن طرحی سایه مانند بر روی آن شد.

شاید برایتان سوال شود که استفاده از کلرید نقره چگونه به ذهن او رسیده است؟ پاسخ این جاست!

از دوران باستان، بشریت به فهم دقیقی از عملکرد این ماده و واکنش شیمیایی آن در حضور نور رسیده بود و حال در قرن هجده، چارلز از آن بهره گرفت.

پس از گذشت سال ها برای تثبیت این ماده، از هیپوسولفیت سدیم استفاده شد؛ اما اولین شخصی که توانست موانع فراوان، به خصوص تابانیدن نور به عکس ها، را کنار بزند جوزف نیکفورد نیپسِ فرانسوی بود.

گرچه نور دهی چند روز زمان برد و نتیجه کار تصویری است که در ادامه می بینید:

اگر به دیوار ها نگاهی بیندازید تاثیر نور بر عکس نهایی را بیشتر درک خواهید کرد و البته استمرار نیپس در رسیدن به نتیجه ای مطلوب.

با این حال نتیجه نهایی برای نیپس دلچسب نبود و او تا سال 1822 همچنان مسیر خود را ادامه داد تا به گراور و استفاده از بخار ید برسد.

تا این مرحله، نیپس و هیچ مخترع دیگری موفق نشده بود سوژه ای به جز طبیعت بی جان را برگزیند چرا که نمی شد روز ها افراد را برای عکس گرفتن ثابت نگه داشت!

مخترع بعدی که ادامه دهنده راه نیپس بوده و و دستاورد های فراوانی در این زمینه داشت لویی داگر فرانسوی بود.

هیلوگراف نامی بود که بر دستگاه اختراع شده توسط نیپس و داگر گذاشتند؛ اما متاسفانه در سال 1833 همکاری آن دو با مرگ نیپس متوقف شد.

اما، داگر از پای ننشست و با بهری گیری از صفحات مسی کار خود را پیش برد و این گونه زمان نور دهی را کاهش داد.

علاوه بر این اقدام موثر، او توانست با فرو بردن عکس در محلول های ید دار، از تیره شدن عکس در طول زمان جلوگیری کند.

داگرئوتیپ دستاورد داگر بود و از آن جایی که به نظر می رسید سود دهی فراوانی در تجارت داشته باشد توسط برخی موسسات خریداری شد و در نهایت در سال 1840 این دستگاه، موفق به عکس گرفتن از ماه شد.

• تحولات مدرن

پس از اختراع داگرئوتیپ، پیشرفت دوربین عکاسی از روی لاکِ لاک پشت پایین آمد و به سرعت توسعه یافت.

به نظر می رسد یکی از دلایل این سرعت، احساس نیاز به این دستگاه بود و البته تاثیرات تجاری و بازار سود ده این دستگاه عجیب الغریب.

افراد متعدد بر کاهش دادن زمان نور دهی، پایداری عکس چاپ شده پس از گذر زمان، وضوح بخشیدن به آن و غیره کار کرده و البته موفقیت های چشم گیری داشتند.

رفته رفته دوربین عکاسی های عظیم الجثه و غول پیکر جای خود را به دوربین هایی دادند که در دسترس تر، کوچک تر و البته ارزان تر بودند.

اما، مهم ترین جهش برای دستیابی به دوربین های دیجیتالی کنونی، اختراع کامپیوتر بود که تاثیر مستقیم بر کیفیت عکس ها می گذاشت.

انواع دوربین عکاسی

در این بخش در نظر داریم که به جهان دوربین های عکاسی از نظر عملکرد وارد شویم، اگر دوربین ها را بر اساس تقدم بررسی کنیم ابتدا به دوربین های آنالوگ و سپس به دوربین های دیجیتال می رسیم:

• دوربین آنالوگ

این نوع از دوربین، ثبت کننده تصویر بر روی فیلم های عکاسی است، نتیجه نهایی پس از ظاهر کردن عکس به صورت منفی قابل رویت است.

البته این جا می خواستیم فارسی را پاس بداریم چرا که ظاهر کردن عکس بیشتر به نگاتیو یا ریورسال مشهور است.

اما، خود این دوربین ها انواع متفاوتی دارند که هر کدام از اجزا متفاوتی تشکیل شده و عملکرد های متفاوتی دارند.

به عنوان مثال Pentax K1000 یکی از نوستالژی ترین دوربین های آنالوگ مکانیکی است که با بدنه فلزی و مقاوم خود و البته تصویر برداری واضحش هنوز طرفداران فراوانی دارد.

این دوربین ها تشکیل شده از لنز، محل قرار گیری فیلم خام، دیافراگم و غیره است؛ اما پس از عکس برداری باید فیلم داخل آن باید از دستگاه خارج شده و ظاهر شود.

اگر می خواهید برای تقویت حس نوستالرژی در خود چنین دوربین هایی تهیه کنید، باید دقت خود را بالا ببرید چرا که این محصول به صورت آکبند در بازار موجود نیست، در این زمینه می توانید از مشاوران نورنگار کمک بگیرید.

• دوربین دیجیتال

اگر بخواهیم اصل اپتیکی دوربین دیجیتال را با دوربین آنالوگ مقایسه کنیم باید بگوییم تنها تفاوت آن استفاده و عدم استفاده از فیلم است.

این یعنی ابزار مورد استفاده برای ثبت عکس متفاوت خواهد بود، در دوربین دیجیتالی یک سنسور حساس به نور وجود دارد که تصویر سوژه را ثبت می کند.

حال به مسیر عکس گرفتن و فعل و انفعالات داخلی یک دوربین وارد می شویم تا در بخش های بعد اجزا دوربین را بررسی کنیم.

• منظره یاب (که البته بر همه دوربین های دیجیتال قرار ندارد)

• دکمه شاتر یا یک ماشه برای شلیک به سمت ابژه
• هدف
• دیافراگم
• شاتر
• سنسور CCD یا CMOS
• کارت حافظه
• صفحه نمایش یا اسکرین

ما در این مسیر از یک سنسور حساس به نور استفاده می کنیم، یک قطعه الکترونیکی کوچک که از میلیون ها فتو سایت تشکیل شده است.

این فتوسایت ها معمولاً پیکسل نامیده می شوند، این نام، نامی آشنا است چرا که کیفیت دوربین های تلفن همراه را بر اساس مگا پیکسل اندازه گیری می کنند.

این فتو سایت ها بسته به میزان نوری که دریافت می کنند، بار الکتریکی جمع کرده و بعد از عکس برداری این بار ها را بر اساس نوع سنسور مورد استفاده، به مدار الکترونیکی منتقل می کنند.

حساسیت موجود در دوربین های دیجیتال از روی منوی موجود در صفحه نمایش آن توسط شما انتخاب خواهد شد؛ اما هر چه بیشتر باشد، کیفیت عکس پایین تر خواهد بود و به اصطلاح نویز بیشتری دارد.

دلیل این مساله نیز پیکسل های رنگ روشن در نقاط تیره موجود در آن است، در نهایت این بار های الکتریکی به داده های دیجیتالی تبدیل شده و بر حسب بیت، اندازه گیری می شوند، در آخر برای تشکیل یک تصویر دیجیتال به کارت حافظه نیاز داریم تا تصویر بر آن ثبت شود.

حال بهتر است بدانیم که به طور کل دو نوع سنسور وجود دارد CCD و CMOS و البته هر دوی آن ها به نور حساس هستند نه به طیف رنگ ها.

در نهایت با ثبت شدن عکس بر روی کارت حافظه که خود انواع مختلفی دارند، عکس ها بر روی صفحه نمایش دیده می شوند که البته عینی ترین بخش این فرایندی است که توضیح داده شد.

اجزای دوربین عکاسی

حال که از فعل و انفعالات داخلی دوربین ها برای ثبت یک عکس با خبر شدیم بهتر است نگاهی به اجزا بیرونی آن نگاهی بیاندازیم.

امروزه دوربین ها بسیار پیچیده شده اند و همین مساله سبب می شود که گاهی حرفه ای ترین عکاس ها سر از اجزا آن در نیاورند.

اما، به طور کلی هر دوربین عکاسی دیجیتال از 4 بخش اصلی تشکیل می شود:

• بدنه اصلی
• لنز
• شاتر
• دیافراگم
• منشور
• آینه
• منظره ‌یاب
• صفحه نمایش ال سی دی
• فلاش
• دیافراگم لنز دوربین
• پرده شاتر
• سنسور

حال تمامی موارد فوق به صورت جداگانه بررسی می شوند:

• بدنه اصلی

بدنه دوربین، مثل بدن انسان است چرا که تمام اعضا داخلی را درون خود حفظ کرده است و در واقع پوششی است محافظ برای آن.

بهترین جمله ای در وصف بده اصلی دوربین می توان گفت این است؛ همه چیزِ دوربین به جز لنز آن که خود بحث مفصلی دارد.

وابسته به مدل دوربین و برندی که انتخاب می کنیم، شکل ظاهری و جنس آن متفاوت خواهد بود؛ اما اکثرا به شکل مکعب مستطیل یا مربعی هستند که بعدا جزئیات، یعنی فرورفتگی ها و بر آمدگی هایی، بر آن ظاهر می شوند.

اکثراً بدنه ها یا پلاستیکی هستند یا فلزی؛ اما تصورتان شاید از جنس پلاستیک وجه ای منفی داشته باشد، باید گفت که این طور نیست، فلز سنگین تر است و اگر بخواهید دوربینی سبک تر داشته باشید بهتر است به سراغ دوربین هایی بروید که جنس پلاستیکی دارند.

اما، بدنه های فلزی در برابر ناملایمات مقاوم تر هستند و اگر به صورت حرفه ای در این رشته هنری فعالیت دارید بهتر است این جنس را برای بدنه در نظر داشته باشید.

علاوه بر این اندازه دوربین نیز متفاوت است، اگر دوربین از نوع کامپکت باشد حتی گاهی اوقات اندازه جیب شلوار شما می شود؛ اما اگر دوربین dslr داشته باشید ممکن است چندین کیلو وزن داشته باشند.

در هر صورت بهتر است برای محافظت از دوربین ها با هر شکل و اندازه و جنس و نوعی، کیف هایی محافظ تهیه کنیم تا از بلا مصون باشند.

• لنز

شاید به یاد داشته باشید که در ابتدای مقاله در ارتباط با مصائب نیپس و افراد دیگر برای نوردهی به اشیا صحبت شد، لنز جزئی از دوربین شما است که نمی گذارد شما به اندازه نیپس و داگر به زحمت بیوفتید.

لنز همچون استوانه ای تا شوند بر سطح جلویی بدنه دوربین قرار گرفته و از بر اساس تنظیمات شما، از بدنه وارد یا خارج می شود.

عناصر شیشه ای تشکیل دهنده لنز ها نور را متمرکز می کند و در نتیجه شما می توانید اثر دلخواهتان را خلق کنید.

در واقع لنز ها نور وارد شده را کنترل کرده و به این شیوه نور دهی کارآمدی بر عکس انجام می دهد تا نتیجه نهایی به دلخواه و با بیشترین شباهت به واقعیت باشد.

لنز کیت، لنزی است که بر همه دوربین ها قرار دارد، یعنی پایه ای ترین و البته مبتدی ترین نوع لنز ها، البته محدوده زوم آن قابل تنظیم است و معمولا زاویه باز به فاصله کانونی متوسط 55 میلی متر می رسد.

بعد تر بر اساس شیوه و سبک عکاسی شما و همچنین میزان حرفه ای شدنتان، تهیه لنز امری واجب می شود و البته انواع مختلفی دارد.

مثلاً اگر به عکاسی پرتره علاقمند باشید می توانید از لنز پرایم استفاده کنید چرا که سرمایه گذاری بر این لنز کیفیت کار شما را بالا می برد.

به هر حال برخی از مدل دوربین ها قابلیت تغییر لنز دوربین را دارند یعنی می توانید لنز را تعویض کنید؛ اما برخی از مدل ها این طور نیستند.

بر اساس شیوه و سبک عکاسی شما و همچنین میزان حرفه ای شدنتان، تهیه لنز امری واجب می شود و البته انواع مختلفی دارد که می توانید با مشورت گرفتن از مجموعه نورنگار بهترین لنز را بر اساس سبک کاری و علاقتان انتخاب کنید.

• شاتر

   

بهتر است این بخش را دکمه باز کردن شاتر در نظر بگیریم چرا که چنین مسئولیتی به عهده دارد، شما با فشردن این دکمه به سمت هدف گویی شلیک می کنید و پس از آن، لحظه منجمد خواهد شد.

با فشردن این دکمه، سیگنالی ارسال می کنید و دستور می دهید که شاتر باز شود، البته از پیش تعیین کرده اید که با چه سرعتی این عمل انجام گیرد.

پس از این شاتر باز و بسته شده و سنسور را آغشته به نور می کند و در نهایت سنسور آن را دریافت می کند (در ارتباط با سنسور و عملکرد آن پیش تر توضیح داده شد)

رها کردن این ماشه، کاری ساده است؛ اما انتخا

ب این که چه زمانی آن را رها کنید چالش برانگیز و مربوط به سبک کار شما است.

• دیافراگم

یکی از مهم ترین بخش های دوربین عکاسی دیافراگم است چرا که می تواند تاثیرات به سزایی بر سبک عکس شما بگذارد مثلاً می تواند عکسی صادق ثبت کند و سبک رئال را به کرسی بنشاند.

دیافراگم شبیه به دونات است و وابسته به F-STOP می تواند منقبض یا منبسط شود، اما اگر دیافرلگم باز تر مثل F/4 داشته باشید نور بیشتری وارد دوربین شما می شود.

علاوه بر مساله نور و میزان روشنایی آن، مساله پرسپکت

یو نیز در میان است که باز وابسته به دیافراگم و تنظیمات شما است.

در ارتباط با تار بودن پس زمینه عکس ها نیز دیافراگم به شما کمک خواهد کرد، پس اگر خواستید پرتره ای با پس زمینه تار داشته باشید به دیافراگم دقت کنید.

البته لازم است بدانیم که تمامی اجزا یک دوربین به مواردی که گفته شد ختم نمی شود، مثلاً بگذارید نگاهی به دکمه پلی بک و عملکرد آن بیندازیم:

وقتی تصویری را ثبت کردید می توانید به وسیله این دکمه آن را مشاهده کنید، البته تمامی تصاویری که بر کارت حافظه شما ثبت شده اند، به این صورت مرور می شوند.

• منشور

ازآنجا که تصویر پس از تابش به آینه وارونه است‌، منشور وارد عمل شده و تصویر را در دو طرف افقی و عمودی می ‌چرخاند تا هم ‌جهت با سوژه واقعی دیده شود. همچنین عکاس به کمک منشور می ‌تواند از پشت دوربین به سوژه ‌اش نگاه کند.

• آینه

یک آینه کوچک با زاویه‌ ی 45 درجه در پشت لنز قرار دارد ‪که نور را به بالا تابانده و وارد منشور می‌ کند. پس از فشردن دکمه‌ی شاتر، آینه به سمت بالا می‌ رود تا نور روی سنسور ثبت شود

.

• منظره ‌یاب

منظره یاب نیز یکی از مهمترین اجزای داخلی دوربین است. به کمک منظره ‌یاب می ‌توان تصویر فضای مورد نظر را  پس از بازتاب‌ ها و گذر از عدسی ‌های لنز، بلافاصله در صفحه‌ ی نمایشگر، مشاهده کرد. در دوربین ‌های پیشرفته ‌تر، قطعه‌ ای در کنار منظره‌ یاب تعبیه‌ شده که به کمک آن، عکاسانی که چشمانشان ضعیف و نزدیک ‌بین است بتوانند بدون نیاز به عینک، تصویر را مشاهده کرده و عکاسی کنند.

• صفحه نمایش ال سی دی

بیشتر دوربین های مدل جدید مجهز به صفحه نمایش L

CD در قسمت پشت بدنه هستند. صفحه به عنوان منظره یاب عمل می کند و به شما امکان می دهد سوژه خود را ببینید، همچنین اجازه می دهد تا عکس خود را پس از گرفتن بررسی کنید؛ دیدن تصویر همانطور که ضبط شده است به شما امکان می دهد اطمینان حاصل کنید تصویر همان چیزی است که شما می خواهید.

• فلاش

در هنگام عکس گرفتن از فلاش برای روشنایی سوژه استفاده می شود و برای روشن کردن سوژه در محیط های تاریک تر و یا یخ زدن حرکت و ایجاد تصاویر واضح تر است. دو نوع فلش داخلی و خارجی وجود دارد. فلاش های خارجی می تواند به صورت جداگانه روی دوربین نصب شود. یکی از مزایای فلاش خارجی، قدرت اضافی نسبت به بیشتر فلاش های داخلی است. همچنین می توانید از چندین فلاش برای بهبود روشنایی یا ایجاد جلوه های خاص استفاده کنید. به همین دلیل بسیاری از دوربین های حرفه ای دارای فلاش داخلی نیستند زیرا عکاسان حرفه ای همیشه از فلاش های خارجی استفاده می کنند.

• دیافراگم لنز دوربین

دیافراگم در داخل لنز قرار دارد و تنظیم می شود تا میزان نور را که از لنز عبور می کند و به دوربین منتقل می شود، کنترل کند. دیافراگم همچنین تعیین می کند چه مقدار از تصویر در حال فوکوس است در مقابل چه مقدار از تمرکز خارج است که به عنوان “عمق میدان” شناخته می شود.

• پرده شاتر

قسمت حساس دیگری که در دوربین قرار دارد‌، پرده شاتر است که معمولاً از جنس یک نوع پارچه‌ ی خاص  یا فلز است. این پرده بر روی سنسور و زیر آینه قرار دارد و مانع از رسیدن نور به سنسور می ‌شود. با فشردن دکمه‌ ی شاتر، آینه و پرده شاتر هم‌ زمان بالا رفته و تصویر روی سنسور ثبت می‌ شود و سپس به مدت چند ثانیه، آینه‌ راه نور و تصویر را می‌ بندد. مهم ‌ترین کار پرده شاتر تعیین مدت زمان رسیدن نور به سنسور است. هر چه نور محیط کمتر باشد، مدت زمان باز ماندن این پرده بیشتر و هرچقدر نور محیط بیشتر باشد، این مدت زمان کمتر خواهد بود. سرعت باز و بسته شدن پرده شاتر با اندازه دیافراگم، نسبت معکوس دارد.

• سنسور

سنسور تصویر، قطعه‌ ای از اجزای داخلی دوربین است که نور را به سیگنال ‌های الکترونیکی تبدیل می ‌کند. از طریق این سنسور است که دوربین شما تصویر را به صورت دیجیتالی ذخیره می‌کند.  در دوربین‌ های قدیمی به‌جای سنسور از نگاتیو استفاده می ‌شد.

پادکست شناخت حسگر دوربین

برای کسب اطلاعات بیشتر در ارتباط با جزئیات دیگر دوربین ها می توانید به دفترچه راهنمای محصول مراجعه کرده یا از متخصصان حاذقی که در مجموعه نورنگار هستند، یاری بگیرید.