تفاوت لنز‌های کانن 18-55 میلی‌متر کانن

در اینجا می‌خواهیم سه لنز از لنزهای 18-55 میلی‌متر کانن را با هم مقایسه کنیم. اینکه می‌گویم سه لنز از این لنز‌ها، دقیقاً به این علت است که تعداد لنزهای 18-55 میلی‌متر کانن بیشتر هم هست. اما از آنجایی که نسخه‌های مختلف این لنز‌ها در طی سال‌های اخیر بهبود یافته و تغییر کرده‌اند، ما صرفاً سه لنزی را انتخاب کرده‌ایم که همراه مدل‌های جدیدتر دوربین‌های غیر فول‌فریم کانن که در بازار موجود هستند قرار دارند و در واقع جدیدترین مدل از هر رده هستند. لنزهای 18-55 میلی‌متر کانن در سه مدل، بدون لرزشگیر، با لرزشگیر و مدل STM است که درباره هر کدام از آن‌ها به صورت جداگانه توضیح می‌دهم.

لنز کانن EF-S 18-55mm f/3.5-5.6 III

این لنز ساده‌ترین لنز از سری لنزهای 18-55 میلی‌متر کانن است که ممکن است روی دوربین‌های کانن فعلی است. این لنز تنها لنز از این مجموعه است که لرزشگیر ندارد. بنابراین باید از همین ابتدا، تکلیف خودمان را با آن مشخص کنیم. این لنز و لنز Canon EF-S 18-55mm f/3.5-5.6 IS II ساختاری بسیار شبیه به هم دارند. در هر دوی آن‌ها از 11 عدسی استفاده شده است که یکی از آن‌ها از نوع عدسی‌های پیشرفته Aspherical می‌باشد. این لنز‌ها در 9 گروه جداگانه قرار گرفته‌اند. اما مهم اینجاست که در نوع IS II، یکی از این عدسی‌ها، به لرزشگیر مجهز شده تا لرزش‌های ناشی از حرکت دست و بدنه را قبل از رسیدن به حسگر، برطرف کند. به همین دلیل هم وقتی لرزشگیر را روشن می‌کنیم، در مدلی که لرزشگیر دارد، تصویری که در داخل منظره یاب می‌بینیم، بسیار ثابت و دارای حرکت‌های بسیار نرم‌تری است.

نسخه لرزشگیر‌دار که دارای عبارت IS یا Image Stabilization اختصاصی کانن است، می‌تواند تا 4 استاپ لرزشگیری انجام دهد. به این معنی که می‌توانید تا 4 استاپ سرعت شاتر پایین‌تر از سرعت مجاز برای جلوگیری از محوشدگی را انتخاب کنید و طبیعتاً در نور کم عکس‌های شارپ‌تری هم می‌گیرد.

در هر دوی این لنز‌ها دیافراگم متغیر از f/3.5 تا f/5.6 بسته به فاصله کانونی تغییر می‌کند. یعنی وقتی روی فاصله کانونی 18mm هستیم، می‌توانیم دیافراگم را تا f/3.5 باز کنیم و وقتی زوم کرده و روی فاصله کانونی f/5.6 قرار می‌گیریم، دیافراگم لنز به صورت خودکار، تا f/5.6 بسته می‌شود. بسته‌ترین دیافراگم این لنز‌ها نیز بین f/22 تا f/38 (باز هم بسته به فاصله کانونی) تغییر می‌کند. دیافراگم این لنز به صورت 6 تیغه طراحی شده است و بوکه‌هایی که در پس زمینه عکس ایجاد می‌شود، به صورت نورهایی با شکل هندسی شش ضلعی دیده می‌شود.

نزدیک‌ترین فاصله‌ای که با این لنز‌ها می‌توانید عکاسی کنید، 25 سانتی‌متر است و در این حالت، مقدار بزرگنمایی لنز برابر 0.34 برابر است که اگرچه برای عکاسی کلوزاپ مناسب است، اما نمی‌توان آن را یک لنز ماکرو با بزرگنمایی خوب به شمار آورد. در هر دو لنز از موتور فوکوس Micromotor مخصوص کانن استفاده شده است. این موتور فوکوس که ساده‌ترین نوع موتور در لنز‌های کانن است، در حالت فیلم‌برداری سریع نیست و صدای موتور را هم کاملاً می‌شنوید، اما برای عکاسی بسیار پرسرعت است و صدای آن هم تأثیری روی عملکرد لنز ندارد.

هنگامی که از این لنز‌ها استفاده می‌کنید، باید از قبل تصمیم بگیرید که می‌خواهید روی حالت فوکوس خودکار باشد یا فوکوس دستی. چون اگرچه روی بدنه آن‌ها، دکمه‌ای برای انتخاب حالت فوکوس است، اما وقتی روی حالت فوکوس خودکار یا AF قرار دارید، نمی‌توانید به صورت دستی فوکوس را تغییر دهید و اگر این کار را بکنید، احتمالاً به رینگ فوکوس دستی لنز آسیب می‌زنید.

به دلیل استفاده از ساختار قدیمی فوکوس در این لنز‌ها، وقتی با دوربین‌های مدرن کانن که دارای حسگر Dual Pixel AF هستند (مانند 80D یا 77D) از فوکوس پیوسته استفاده کنید، این لنز‌ها نمی‌توانند فوکوس خودکار را روی سوژه به راحتی دنبال کنند.

اندازه فیزیکی این دو لنز کاملاً شبیه به هم است. قطر آن‌ها 69 میلی‌متر و طول آن، 70 میلی‌متر است. اما هنگام زوم، بخش داخلی لنز بیرون می‌آید و طول آن کمی بلند‌تر می‌شود. نکته مهم درباره این لنز‌ها نوک چرخان آن‌هاست. یعنی وقتی با آن فوکوس یا زوم می‌کنید، بخش جلویی لنز که روی آن فیلتر نصب می‌شود هم می‌چرخد و این اتفاق خوبی برای عکاسان منظره و کسانی که از فیلتر‌های جهت‌دار مانند پولاریزه استفاده می‌کنند نیست. زیرا باعث می‌شود تا جهت فیلتر تغییر کند و تأثیر اشتباهی به جا بگذارد. هر دوی آن‌ها دارای دهانه‌ای با قطر 58mm هستند و از فیلتر‌هایی با این اندازه پشتیبانی می‌کنند.

[relatedpost post=”91830″]

لنز کانن EF-S 18-55mm f/4-5.6 IS STM

این لنز نسخه کاملاً متفاوتی از لنز دیگری با همین نام است که یک تفاوت مهم با آن دارد. اینکه این مدل، دارای حداکثر بازشدگی دیافراگم f/4 است، در حالی که در آن مدل، می‌توان دیافراگم را تا f/3.5 باز کرد. نام هر دوی آن‌ها به STM ختم می‌شود و وجود این کلمه، نشان‌دهنده یک قابلیت بسیار مهم است که به آن Stepping Motor می‌گویند. این قابلیت که برای نخستین بار در دوربین‌های کانن دیده شد (و مدتی است که بسیاری از لنز‌های دوربین‌های مدرن از برند‌های دیگر هم به آن مجهز شده‌اند) به لنز امکان می‌دهد تا بدون کوچک‌ترین صدایی و با سرعت بسیار بالا، در حالت فیلم‌برداری، فوکوس خودکار انجام دهد.

البته این قابلیت تنها برای فیلم‌برداری استفاده نمی‌شود و حتی هنگامی که با آن عکس می‌گیرید هم سرعت فوکوس خودکار، بسیار بیشتر از مدل‌های عادی و بدون STM است. اگرچه نمی‌توان آن را با سرعت فوکوس لنز‌های سری L کانن که دارای موتور فوکوس USM AF هستند مقایسه کرد، اما برای کاربری عمومی و دوربین‌های سبک کانن، این سرعت کاملاً قابل قبول است.

تکنولوژی STM در واقع تماس مکانیکی بین رینگ فوکوس و عدسی‌ مؤثر بر فوکوس را از بین می‌برد و به جای آن، با ارسال سیگنال به دوربین و بازگشت مجدد آن به موتور STM، فوکوس بسیار سریعی را فراهم می‌کند. اما نکته مهم اینجاست که این تکنولوژی، برای عملکرد صحیح به دوربین‌هایی نیاز دارد که به این تکنولوژی مجهز باشند. بنابراین وقتی لنز کانن EF-S 18-55mm f/4-5.6 IS STM روی دوربین‌های فاقد این قابلیت نصب می‌شود، قابلیت STM آن از کار می‌افتد و به صورت عادی و مانند لنز‌های بدون STM کار می‌کند. ضمن اینکه سرعت این لنز‌ها، در حالت فیلم‌برداری، حتی از سرعت لنز‌های L کانن هم بیشتر است و ضمناً هیچ صدایی را هم در داخل ویدئو ایجاد نمی‌کند. به همین دلیل این لنز‌ها وقتی روی حالت Continuous AF قرار می‌گیرند، می‌توانند مانند دوربین‌های اختصاصی فیلم‌برداری، بدون هیچ‌گونه صدا یا اشتباهی، فوکوس روی سوژه را دنبال کنند.

علاوه بر این لرزشگیر IS یا Image Stabilization اختصاصی کانن روی این لنز هم به شما امکان می‌دهد تا در نور کم، با 4 استاپ سرعت شاتر پایین‌تر عکاسی کنید. البته همانند مدل‌های دیگر، این لرزشگیر تنها محوشدگی دست و دوربین را خنثی می‌کند و تأثیری روی محوشدگی حرکتی که براثر سرعت زیاد سوژه بوجود می‌آید ندارد.

یک تفاوت مهم دیگر این لنز نسبت به دو لنزهای 18-55 میلی‌متر کانن دیگر، عدم چرخش بخش جلویی لنز در هنگام زوم و فوکوس است. بنابراین اگر بخواهید از فیلتر‌های خاص مانند graduated ND یا پولاریزه استفاده کنید، مشکلی برایتان ایجاد نمی‌کند.

لنز کانن EF-S 18-55mm f/4-5.6 IS STM یک مزیت بسیار مهم هم نسبت به مدل‌های دیگر لنزهای 18-55 میلی‌متر کانن دارد و آن هم اندازه و وزن لنز است. این لنز با 67 میلی‌متر قطر و 62 میلی‌متر طول، بسیار کوچک‌تر و جمع و جور‌تر دو مدل دیگر است، اما با 215 گرم‌ وزن، کمی سنگین‌تر شده و طبیعتاً تعادل بهتری هم روی این بدنه کوچک‌تر دارد. البته بخشی از این تفاوت وزن، احتمالاً به تعداد عدسی‌های آن برمی‌گردد که با 12 عدسی در 10 گروه (باز هم یک عدسی Aspherical) کمی سنگین‌تر شده است. اما این کاهش اندازه، به قیمت بسته‌تر شدن دیافراگم آن تمام شده و به همین خاطر هم حداکثر دیافراگم آن f/4 است که کمی بسته‌تر از دو مدل قبلی است. همچنین با اینکه حداقل فاصله فوکوس آن با دو لنز دیگر یکسان است، اما مقدار بزرگنمایی آن در حالت کلوزاپ با 0.25 برابر، خیلی کمتر از دو لنز دیگر است و اصلاً برای بزرگنمایی مناسب نیست. البته به دلیل وجود دیافراگم 7 پره‌ای مدور در این لنز، بوکه آن بسیار زیباتر و گرد‌تر از دو لنز دیگر است.

[relatedpost post=”90579″]

اما از تفاوت در امکانات این لنزهای 18-55 میلی‌متر کانن که بگذریم، یکی از مهم‌ترین تفاوت‌ها در کیفیت و شارپنس آن‌هاست. این لنز بسیار جدیدتر از دو مدل قبلی است. هر دو مدل قبلی، لنز‌هایی هستند که در سال 2011 طراحی شده‌اند، اما مدل STM در سال 2017 معرفی شده است و به نظر می‌رسد که کانن از تکنولوژی‌های پیشرفته‌تری در اپتیک آن استفاده کرده است. تصویر این لنز دارای شارپنس بیشتر و پراکندگی رنگی کمتری نسبت به دو مدل دیگر است.

خلاصه

نباید فراموش کنیم که به‌هرحال لنزهای 18-55 میلی‌متر کانن را به عنوان Starter Kit می‌شناسند. یعنی نباید آن‌ها را به عنوان لنز اصلی و همه‌کاره در نظر گرفت و طبیعتاً با پیشرفت بیشتر در عکاسی، بهتر است با تعویض لنز و استفاده از لنز‌های قوی‌تر، کیفیت کار خودتان را افزایش دهید. اما دستکم برای شروع، خصوصاً برای دوربین‌هایی که تکنولوژی STM را پشتیبانی می‌کنند، لنز کانن EF-S 18-55mm f/4-5.6 IS STM با اختلاف قیمت کمی که با دو لنز دیگر دارد، انتخاب بهتری است. اما اگر دوربینتان از STM پشتیبانی نمی‌کند، بهتر است هزینه اضافه‌تری بابت این لنز ندهید و در عوض از دیافراگم باز‌تر و بزرگنمایی بیشتر در هنگام کلوزاپ در مدل لرزشگیر‌دار بهره ببرید.