یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که عکاس‌ها همیشه در مورد آن بحث می‌کنند و با آن مشکل دارند، تفاوت بین عکاسی ادیتوریال و تجاری است. به صورت ویژه درک اینکه چه محتوایی برای استفاده‌ی تجاری مناسب است و چه محتوایی فقط برای کاربردهای ادیتوریال مناسب است، یک مبحث پیچیده برای عکاس‌ها است. در این مقاله سعی کرده‌ایم تفاوت عکاسی ادیتوریال و تجاری را به صورت ساده به شما آموزش دهیم.
عکس تجاری چیست؟
عکس‌های تجاری برای تبلیغ محدوده‌ی وسیعی از محصولات و خدمات در سراسر جهان کاربرد دارند. این تصاویر یک ایده یا مفهوم آرمانی را انتقال می‌دهند و به همین خاطر ابزار فوق‌العاده قدرتمندی برای تبلیغات محسوب می‌شوند.
به دلیل اینکه تقریبا همیشه از این عکس‌ها برای اهداف تجاری و بازاریابی استفاده می‌شوند، باید کاملا مراقب باشید که با مشکلات مربوط به حریم خصوصی، اجازه‌ی انتشار و نقض قوانین مربوط به علائم تجاری مواجه نشوید. این بدین معنی است که باید از تمامی افراد و مکان‌های خصوصی/محافظت شده‌ای که هدف اصلی تصویر هستند اجازه‌ی انتشار و استفاده بگیرید. تا جای ممکن باید از لوگو و برندهای مختلف دوری کنید و از آن‌ها در تصاویر خودتان استفاده نکنید. در صورتی که امکان این کار را در زمان عکاسی ندارید، باید در زمان ادیت عکس این موارد را از تصویر خودتان حذف کنید.
به یاد داشته باشید که در اینجا قابل شناسایی بودن یک فرد برای شما مهم نیست و چیزی که مهم است و باید مدنظر داشته باشید این است که آیا فرد مورد نظر برای خودش قابل شناسایی است یا خیر! حتی افرادی که عکس آن‌ها به شکل ضد نور ثبت شده است و یا بخشی از بدن آن‌ها پوشیده شده است هم ممکن است براساس برخی جزئیات مفهومی مثل مکان، لباس یا افرادی که اطرافشان قرار دارند قابل شناسایی باشند.
همین قانون در مورد فضاها و مکان‌های خصوصی هم صدق می‌کند. به یاد داشته باشید فقط اینکه یک مکان به روی عموم باز است، دلیلی بر عمومی بودن آن نیست. در صورتی که در مورد این موضوع شک دارید، از افراد مسئول آن‌جا در مورد محدودیت‌های عکاسی تجاری مکان مورد نظر سوال بپرسید.
برخی از نمونه‌های استفاده تجاری از تصاویر عبارتند از:
- موارد تجاری چاپی و کمپین‌های دیجیتالی
- موارد تجاری و بازاریابی
- بروشورها و ارائه‌های شرکتی
- وبسایت‌های تجاری
- بسته‌بندی محصولات
- فیلم و تلویزیون
- کتاب و کاور کتاب
[relatedpost post=”157033″]
آیا استثنائی برای استفاده تجاری وجود دارد؟
افراد قابل شناسایی و مکان‌های خصوصی که هدف اصلی عکس هستند و یا بخش چشمگیری از آن را شکل می‌دهند همیشه به اجازه‌ی کتبی برای استفاده تجاری نیاز دارند. همچنین برندها و لوگوهای دارای کپی رایت نیز همیشه باید از عکس حذف شوند مگر اینکه از قبل برای استفاده از آن‌ها اجازه داشته باشید. البته مثل تمامی قوانین دیگر، برای این مورد هم استثنائاتی وجود دارد:
گروه‌ها: در صورتی که عکس شما گروهی از افراد را که به صورت خودجوش در مکانی جمع شده باشند و امکان حذف یک فرد مشخص یا گروهی از آن افراد وجود نداشته باشد، نیازی به اجازه کتبی برای استفاده تجاری ندارید.
نکته: محتوای عکس نیز مهم است و به همین خاطر قبل از هر چیز باید چند جزئیات کوچک را مشخص کنید: گروه مدنظر یک گروه بزرگ است یا کوچک؟ آیا این گروه مثل اتفاقی که در بازارهای خیابانی رخ می‌دهد به صورت خودجوش گرد هم آمده‌اند یا گروهی از توریست‌ها، یک خانواده یا چند دوست هستند؟ آیا جمعیت هدف اصلی عکس هستند و یا فقط بخش کوچکی از آن را شکل می‌دهند؟
لوگوها: مثل گروه‌ها، زمانی که تعداد زیادی لوگو در یک عکس وجود داشته باشد و هیچکدام از لوگوها برجسته نشده باشد و یا روی عکس غلبه نکرده باشد، می‌توانید از آن استفاده کنید و با ریسک کمتری مواجه خواهید بود.
نکته: به یاد داشته باشید که مالکیت خیلی از برندها در اختیار یک کمپانی بزرگتر و واحد است. بنابراین با وجود اینکه ممکن است تعداد برندهای زیادی داخل یک تصویر وجود داشته باشد، این امکان وجود دارد که تمامی آن‌ها مربوط به یک شرکت واحد باشند. برای مثال کمپانی کوکا کولا مالک برندهای Sprite، فانتا، Schweppes، Dasani و Minute Maid نیز می‌باشد.
عکاسی ادیتوریال چیست؟
عکس‌های ادیتوریال موضوعات مربوط به زندگی واقعی، رویدادهای فعلی و داستان‌هایی از علایق مردم در سراسر دنیا را با رویکرد راست‌گویانه به تصویر می‌کشند. از این تصاویر به عنوان یک روش موثر برای تقویت مقالات روزنامه‌ها و مجلات، پست‌های وبلاگ‌ها و دیگر تفسیرهای نوشتاری استفاده می‌شوند.
عکس‌های ادیتوریال باید به موضوع مقاله مرتبط و معنادار باشند و با به تصویر کشیدن موضوعات دارای ارزش خبری مثل کسب و کار، سیاست، سفر، فرهنگ، ورزش و سرگرمی، خواننده را درگیر کنند.
از آنجایی که از اکثر افراد و مکان‌هایی که در این قبیل عکس‌ها وجود دارند هیچگونه اجازه‌ای گرفته نمی‌شود، امکان هیچگونه استفاده‌ی تجاری از آن‌ها وجود ندارد و فقط می‌توان برای اطلاع رسانی و یا مقاصد روزنامه‌نگاری از آن‌ها استفاده کرد.
[relatedpost post=”182890″]
نکته: توجه داشته باشید تمامی عکس‌هایی که مجوز استفاده ندارند به خودی خود عکس ادیتوریال محسوب نمی‌شوند بنابراین باید واقع گرا باشید و به صورت دقیق مشخص کنید و تعیین کنید که آیا یک عکس محتوای کافی را برای استفاده داخل مقالاتی که در مورد یک موضوع خاص نوشته شده‌اند دارد یا خیر. عکس‌هایی که از مردم می‌گیرید باید درگیرکننده باشند و یک محتوا یا داستان واضح را انتقال دهند. عکس‌هایی که از افراد شرح ناپذیر (اما قابل شناسایی) در مکان‌های عمومی گرفته شده‌اند، هیچ کاربردی برای مجلات ندارند.
برخی از نمونه‌های استفاده ادیتوریال از تصاویر عبارتند از:
- مقالات روزنامه و مجلات
- رسانه‌های ادیتوریال
- بلاگ یا وبسایت (برای اهداف توصیفی)
- پخش اخبار
- مستندها
- کتاب‌های متنی
- مقالات و ژورنال‌ها
آیا استثنائی برای استفاده‌ی ادیتوریال وجود دارد؟
کودکان: به دلیل ذات حساس عکاسی از کودکان و افراد خردسال، عکس‌هایی که از افراد خردسال می‌گیرید باید یک پیام فرهنگی واضح را منتقل کنند یا دارای اهمیت اقتصادی-اجتماعی باشند. معمولا عکس‌هایی که یک گروه کودک را نشان می‌دهند اما تمامی تصویر باید به صورت تک به تک مورد بررسی قرار بگیرند.
رویدادها و لوکیشن‌های بلیط‌دار: برای عکاسی از رویدادها و یا داخل لوکیشن‌هایی که برای ورود نیازمند پرداخت هزینه‌ی پذیرش هستند تقریبا همیشه به اجازه نیاز دارید و حتی در صورتی که هدف شما عکاسی ادیتوریال باشد، به دلیل مالکیت فکری این رویدادها باید اجازه نامه کتبی داشته باشید. ورود به خیلی از این رویدادها فقط برای اعضای معتبر خبرگزاری‌ها مجاز است و به همین خاطر داشتن یک اجازه نامه کتبی یا قرارداد برای انتشار عکس‌های ثبت شده از آن‌ها ضروری است.
برخی از رویدادها و مکان‌های بلیط‌دار عبارتند از:
- موزه‌ها
- گالری‌های هنری
- مسابقات ورزشی حرفه‌ای
- اجراهای تئاتر
- کنسرت و فستیوال‌های موسیقی
- همایش‌ها
- نمایش‌های تجاری
آیا به شرح عکس و کلمه کلیدی نیاز دارید؟
به دلیل روش استفاده از عکاسی ادیتوریال کلمات کلیدی و شرح عکس باید به صورت دقیق عکس را توصیف کنند و گمراه کننده نباشند. برخلاف عکس‌های تجاری استفاده از اسم برند و یا محصول تا جایی که سوژه را به صورت دقیق وصف کنند، توصیه می‌شود.
شرح تصاویر برای فراهم کردن محتوا کاربرد دارند و به همین خاطر باید با جزئیات و حاوی اطلاعات باشند. برای مثال عکسی که از یک ساختمان گرفته شده است، در صورتی که اسم معمار و محل قرار گرفتن آن مشخص نباشد، هیچ ارزشی برای کار ادیتوریال ندارد.
آیا استفاده از فیلترهای خلاقانه و کارهای هنری مجاز است؟
خیر! برای اینکه عکس‌های شما معتبر باشند و اصل صداقت در آن‌ها رعایت شده باشد، در عکاسی ادیتوریال باید سوژه را به شکل کاملا صادقانه و واقعی ارائه دهید. تغییرهای کوچک در رنگ، کنتراست، نوردهی و… قابل قبول هستند اما تغییراتی که محتوای عکس شما را به کلی تغییر دهند باعث گمراهی مخاطب و غیردقیق بودن کار شما خواهند شد.
[relatedpost post=”153111″]
مواردی که مجاز نیستند عبارتند از کراپ کردن، استفاده از فیلترهایی مثل HDR یا دستکاری دیجیتالی عکس به هر شکلی. حتی استفاده از فیلترهایی مثل Sepia نیز غیرقابل قبول است. استفاده از این فیلتر حقایق فیزیکی را تغییر نمی‌دهد اما خیلی از افراد از تون Sepia برای القاء حس قدیمی بودن استفاده می‌کنند که باعث تغییر محتوای تصویر خواهد شد.
مقایسه عکاسی تجاری و ادیتوریال
مهم‌ترین چیزی که باید به یاد داشته باشید این است که تفاوت عکاسی ادیتوریال و تجاری به محتوا و شکلی که می‌توانید از عکس استفاده کنید بر می‌گردد. در صورتی که هنوز هم مطمئن نیستید، نگاهی به نمونه‌های زیر در مورد عکاسی ادیتوریال و تجاری بیاندازید که از یک سوژه‌ی واحد گرفته شده‌اند:
مثال 1
عکاسی تجاری
- دارای اجازه انتشار
- پرتره صحنه‌سازی شده
- مفهوم تجاری
عکاسی ادیتوریال
- از افراد اجازه‌ی انتشار گرفته نشده است
- عکس صادقانه و به صورت خودانگیخته است
- رویداد فرهنگی و نمادین
مثال 2
عکاسی تجاری
- از تمامی مدل‌ها اجازه گرفته شده است
- هیچ لوگویی در عکس دیده نمی‌شود
- مفهوم مثبت کسب و کاری
عکاسی ادیتوریال
- خبری از اجازه از مدل نیست
- لوگوی اپل هنوز قابل مشاهده است
- موضوع مرتبط: تکنولوژی، ارتباطات
عکاسی ادیتوریال | عکاسی ادیتوریال و تفاوت آن با عکاسی دیجیتال – نورنگار