در صورتی که یک عکاس مبتدی و یا حتی با تجربه هستید، بهتر است برای شروع از تنظیمات زیر برای عکاسی با فلاش اکسترنال استفاده کنید:
- حالت دستی
- دیافراگم f/8
- سرعت شاتر 1/200 ثانیه
- ایزو 200
- قدرت فلاش 1/16
سپس اولین عکس خود را بگیرید. شما میتوانید بسته به فیدبکی که از عکس اول میگیرید تنظیمات نوردهی خود را تغییر دهید. در صورتی که نور محیطی به نظر خیلی تاریک میرسد، سرعت شاتر را کاهش دهید و یا دیافراگم را بیشتر باز کنید. در صورتی که سوژه به نظر خیلی روشن میرسد، قدرت فلاش را کاهش دهید. دستکاری هرکدام از تنظیمات ذکر شده به شما کمک میکند عکس متفاوتتری بگیرید.
- قدم اول: قرار دادن دوربین روی حالت دستی
- قدم دوم: قرار دادن دیافراگم روی f/8
- قدم سوم: قرار دادن سرعت شاتر روی 1/200
- قدم چهارم: قرار دادن ایزو روی 200
- قدم پنجم: قرار دادن قدرت فلاش روی 1/16
- قدم ششم: فلاش رودوربینی یا فلاش اکسترنال؟
- پس از انجام تنظیمات فلاش اکسترنال
- قانون مربع معکوس و عکاسی با فلاش اکسترنال
- تجهیزات مورد نیاز برای عکاسی با فلاش اکسترنال
- نکتههایی برای عکاسی با فلاش
- سخن نهایی
قدم اول: قرار دادن دوربین روی حالت دستی
اولین تنظیمات عکاسی با فلاش اکسترنال که باید انجام دهید قرار دادن دوربین روی حالت دستی است. من اغلب اوقات متوجه میشوم که دوربین تنظیمات نوردهی را اشتباه انجام میدهد و عکسهایی که به شما تحویل میدهد با چیزی که میخواستید متفاوت است. همچنین در صورت استفاده از حالت دستی آزادی عمل بیشتری دارید و میتوانید برای رسیدن به تصویر دلخواه دیافراگم، سرعت شاتر و ایزو را به راحتی تغییر دهید. شما با استفاده از فلاش اکسترنال یک ضلع دیگر به مثلث نوردهی اضافه میکنید و باید این ضلع را هم با 3 ضلع دیگر هماهنگ کنید تا به بهترین تصویر ممکن برسید. همچنین باید نور فلاش را نیز با نور محیطی هماهنگ کنید. در حالت دستی شما کنترل خیلی بیشتری روی تصویر نهایی دارید و میتوانید خلاقیت بسیار بیشتری هم نشان دهید.
[relatedpost post=”119486″]
در صورتی هم که تابحال از حالت دستی استفاده نکردهاید نگران نباشید. فقط یکبار این حالت را امتحان کنید تا متوجه شوید در زمان استفاده از فلاش عکاسی با حالت دستی خیلی راحتتر از زمانی است که با نور طبیعی کار میکنید. این نوع عکاسی به اندازهای که به نظر میرسد سخت نیست و من مطمئنم به زودی آن را یاد میگیرید.
قدم دوم: قرار دادن دیافراگم روی f/8
دیافراگم f/8 همیشه یک نقطهی کاملا امن برای شروع است و در تنظیمات عکاسی با فلاش اکسترنال نیز این مورد صدق میکند. استفاده از دیافراگم f/8 به این معنی است که عمق میدان بسیار بیشتری دارید و نیازی نیست که نگران وضوح تصاویر خود باشید. از این رو فقط باید روی کادربندی و نورپردازی تصویر خودتان تمرکز کنید. در صورتی که میدانید به دنبال چه نوع عکسی هستید میتوانید از دیافراگمهای دیگر نیز استفاده کنید. در اغلب اوقات و زمانی که از فلاش استفاده میکنید، یک دیافراگم خیلی باز باعث روشنایی بیش از حد تصویر شما خواهد شد و باید سرعت شاتر را افزایش دهید تا مقدار نوردهی تصویر را کنترل کنید.
استفاده از دیافراگمی مثل f/8 به این معنی است که نیاز نیست برای جلوگیری از روشنایی بیش از حد تصویر سرعت شاتر دوربین از 1/200 بیشتر باشد. در قدم سوم بیشتر در این مورد صحبت کردهایم.
قدم سوم: قرار دادن سرعت شاتر روی 1/200
1/200 ثانیه سرعت شاتر بسیار خوبی برای شروع است. در خیلی از دوربینهای عکاسی این سرعت شاتر رابطه مستقیمی با سرعت سینک فلاش دارد، به این معنی که استفاده از سرعت شاتر سریعتر باعث قرار گرفتن یک نوار مشکی روی قسمتی از تصویر میشود که فلاش نتوانسته است آنجا را نوردهی کند. در برخی از دوربینها این محدودیت سرعت 1/250 ثانیه است بنابراین قبل از عکاسی بهتر است این مقدار را به صورت دقیق تعیین کنید. برای استفاده از سرعت شاترهای سریعتر باید از فلاشهای اکسترنالی استفاده کنید که توانایی سینک با سرعت بالا را دارند ولی ما در این مقاله به این مورد نمیپردازیم. در حال حاضر فقط سعی کنید سرعت شاتر را برابر یا پائینتر از سرعت سینک فلاش نگه دارید.
با سرعت شاتر 1/200 ثانیه شما میتوانید بدون هیچگونه لرزشی، عکسهایی با وضوح بالا بگیرید. این مورد در کنار عمق میدانی که با دیافراگم f/8 به آن دست مییابید باعث میشود که مشکل زیادی در گرفتن عکسهای واضح نداشته باشید. البته نباید فراموش کرد که تکنیک عکاسی مناسب و لنز با کیفیت هم نقش خیلی مهمی در وضوح عکسهایی که میگیرید دارند.
قدم چهارم: قرار دادن ایزو روی 200
یکی دیگر از تنظیماتی که برای عکاسی با فلاش اکسترنال باید انجام دهید قرار دادن ایزو روی 200 است. این کار باعث میشود بتوانید عکسهایی با نویز خیلی کم بگیرید اما در مقایسه با ایزو 100 یک گام نور بیشتری دارید. مزیت عکاسی با فلاش اکسترنال این است که میتوانید از محدودههای ایزو خیلی بهتری استفاده کنید و نگران نویز نباشید. این موضوع به شما کمک میکند بتوانید عکسهای واضح و بدون نویز بگیرید. اکثر دوربینهای مدرن نیز در این محدودههای ایزو عملکرد خیلی خوبی دارند. حتی دوربینهای مبتدی هم عملکرد خیلی خوبی از خود در این مورد نشان میدهند و تفاوت دوربینهای مبتدی و رده بالا بیشتر در مقادیر ایزو خیلی بالا میباشد.
[relatedpost post=”71448″]
قدم پنجم: قرار دادن قدرت فلاش روی 1/16
برای شروع شما نمیخواهید نور فلاش خیلی زیادی به سوژه بتابد. به همین خاطر بهتر است با یک قدرت فلاش پایین کار خود را شروع کنید و سپس در صورتی که نیاز بود مقدار آن را افزایش دهید. چیزی که باید به آن توجه داشته باشید این است که شما معمولا به قدرت فلاش خیلی زیادی نیاز ندارید و به همین خاطر بهتر است با قدرتی شروع کنید که مصرف باتری زیادی نداشته باشد. به همین خاطر گفته میشود که 1/16 بهترین نقطه برای شروع است.
قدم ششم: فلاش رودوربینی یا فلاش اکسترنال؟
در ابتدا و به عنوان یک نقطهی شروع استفاده از فلاش رودوربینی به شما کمک میکند در کوتاهترین زمان ممکن بهترین نتایج را به دست بیاورید. برای استفاده از این نوع فلاش باید نور فلاش را روی سقف یا یک دیوار بزرگ بتابانید. بهتر است از دیوارهای سفید برای این کار استفاده کنید زیرا دیوارهای تیره بخشی از نور فلاش را به خود جذب میکنند و رنگ آنها نیز ممکن است روی بدن سوژه بیافتد. با بازتاب دادن فلاش شما راحتتر میتوانید سوژه را به صورت یکدست نورپردازی کنید و شانس خیلی بهتری برای دوری از مشکلات مربوط به عکاسی با فلاش خواهید داشت. نقطه ضعف فلاش رودوربینی این است که ایجاد حسهای مختلف و استفاده از نور جهتدار برای خلق عمق و سایههای مختلف کار بسیار سختی است. این موضوع ممکن است خلق عکسهای دراماتیک را سختتر کند زیرا کاربرد آن فقط افزایش نور محیطی است.
یکی دیگر از مشکلات این متد این است که همیشه یک سقف یا دیوار سفید وجود ندارد که نور را از آن بازتاب دهید. سقف ممکن است خیلی بلند باشد یا دیوارها ممکن است به رنگ تیره باشند. در این شرایط بهتر است از فلاش اکسترنال استفاده کنید.
با استفاده از تنظیمات ذکر شده در این مقاله و استفاده از فلاش اکسترنال خیلی راحتتر میتوانید از خودتان خلاقیت نشان دهید. شما میتوانید به سادگی و فقط با تغییر زاویه نور نسبت به سوژه هزاران عکس با احساسات مختلف بگیرید. فلاش اکسترنال به شما کمک میکند عکسهای بهتری بگیرید و به اندازهای هم که به نظر میرسد ترسناک نیست.
پس از انجام تنظیمات فلاش اکسترنال
پس از انجام دادن تنظیمات ذکر شده، به دقت تصویر موردنظر را کادربندی کرده و عکس موردنظر را بگیرید. از طریق صفحه نمایش LCD نگاهی به عکسی که گرفتهاید بیاندازید و در صورتی که نور آن کم بود فقط کارهایی را انجام دهید که در چنین مواقعی در نور طبیعی انجام میدهید. برای مثال میتوانید سرعت شاتر را کاهش دهید، دیافراگم را باز کنید و یا مقدار ایزو دوربین را افزایش دهید. در صورت استفاده از اسپیدلایت یک گزینهی چهارم هم دارید و آن افزایش قدرت فلاش است. در صورتی هم که تصویر شما خیلی روشن است میتوانید برعکس این کارها را انجام دهید. دوباره یادآوری میکنم که افزایش سرعت شاتر برای بهبود نوردهی به سرعت سینک فلاش بستگی دارد. همچنین سرعت شاتر تاثیر زیادی روی نور فلاش ندارد و بیشتر روی نور محیط تاثیرگذار است.
نور محیطی تصویر خودتان را هم بررسی کنید. در صورتی که خیلی روشن و یا خیلی تاریک است سعی کنید با تغییر قدرت فلاش مشکل را برطرف کنید. برخی اوقات تغییر تنظیمات دوربین ممکن است باعث تاریک شدن و یا روشن شدن تصویر شما شود.
قانون مربع معکوس و عکاسی با فلاش اکسترنال
یادآوری قانون مربع معکوس و اشاره به فاصله فلاش در رابطه با سوژه و بکگراند خالی از لطف نیست. هرچقدر فاصلهی فلاش با سوژه بیشتر باشد، طبق اصل مربع معکوس فاصله قدرت آن نیز کاهش مییابد. احتمالا این مفهوم کمی سردرگم کننده است اما استفاده از آن کمک زیادی به شما میکند. به بیانی دیگر در صورتی که فاصلهی فلاش با سوژه دوبرابر شود، قدرت فلاش به اندازهی همین فاصله به توان منفی 2 کاهش مییابد. 22 = 4 بنابراین قدرت فلاش به اندازهی ¼ گام کاهش مییابد.
اما چرا این موضوع اهمیت دارد؟ شما باید از این موضوع مطلع باشید زیرا در صورت افزایش فاصلهی فلاش نوری که به سوژه میرسد کمتر خواهد بود. همچنین این موضوع در مورد فاصلهی فلاش با بکگراند هم صدق میکند. در صورتی که فاصلهی بکگراند با نور نسبت به فاصلهی سوژه با منبع نور خیلی بیشتر باشد، نیازی نیست نگران تاثیر نور فلاش روی بکگراند باشید.
تجهیزات مورد نیاز برای عکاسی با فلاش اکسترنال
- دوربینی که از اتصال هاتشو پشتیبانی کند
- اسپیدلایت – فلاش داخلی دوربین را فراموش کنید. این فلاش یک نور سخت و وحشتناک تولید میکند که مستقیما به صورت سوژه میتابد و باعث خراب شدن عکسهای پرتره شما خواهد شد. فلاش داخلی دوربین باعث بروز مشکلاتی مثل سایههای سخت، قرمزی چشم و… خواهد شد. به همین خاطر بهتر است به جای استفاده از این نوع فلاش از یک اسپیدلایت استفاده کنید.
- پایهی نور ارزان و برکت اسپیدلایت – با استفاده از تجهیزاتی که در بالا گفته شد شما میتوانید عکسهای خیلی خوبی بگیرید اما مطمئنا پیشرفت میکنید و به تجهیزات دیگری هم نیاز خواهید داشت. به همین خاطر بهتر است از یک پایه نور و براکت برای اسپیدلایت خودتان استفاده کنید تا بتوانید مدلهای مختلف نورپردازی را امتحان کنید.
[relatedpost post=”87521″]
نکتههایی برای عکاسی با فلاش
در ادامه به برخی از نکاتی که رعایت آنها در عکاسی با فلاش به شما کمک میکند اشاره خواهیم کرد. به یاد داشته باشید که علاوه بر تنظیمات ذکر شده، در نظر داشتن این نکات نیز برای عکاسی با فلاش اکسترنال ضروری است.
- همیشه باتری یدکی به همراه داشته باشید
- با قدرت فلاش پائین شروع کنید و در صورت نیاز آن را افزایش دهید
- مراقب هاتاسپاتهای نور باشید
- مراقب نوردهی پس زمینه باشید
- به خصوص در عکسهای پرتره گروهی مراقب ایجاد سایه روی صورت سوژه باشید.
- از اصلاح کننده نور استفاده کنید
- به پایهی نور یا اصلاحکنندههای خیلی گران نیازی ندارید.
- نور را به صورت مستقیم روی صورت سوژه نتابانید.
سخن نهایی
عکاسی با فلاش به اندازهای که به نظر میرسد سخت نیست. مطمئنا چالشهایی وجود دارد و در صورتی که تازه شروع کرده باشید به کمی مطالعه تئوری نیاز دارید اما معمولا فقط با آزمون و خطا میتوانید این نوع عکاسی را یاد بگیرید. نتایجی که به دست خواهید آورد فوقالعاده خواهد بود و باعث بهبود چشمگیر عکسهای شما خواهد شد.