از عکاسی پرتره گرفته تا عکاسی خیابانی انواع مختلف نور سخت و نرم به شما کمک می‌کنند ظاهر کلی عکس نهایی را تغییر دهید. در ادامه با تفاوت نور سخت و نرم آشنا خواهیم شد. با ما همراه باشید:
نور سخت چیست؟
برای شناخت نور سخت و نرم باید به سایه‌ها نگاه کنید. زمانی که در یک عکس از نور سخت استفاده شده باشد، تبدیل بین نور و سایه به صورت ناگهانی اتفاق خواهد افتاد. در این عکس‌ها بین قسمت‌های روشن و تاریک تصویر یک خط کاملا قابل تشخیص وجود دارد. نور سخت یک نور با کنتراست بالا است و اغلب اوقات داخل عکس شاهد هایلایت‌های روشن و سایه‌های کاملا تیره هستیم.
این نوع نور خیلی دراماتیک و قابل تحریک دانسته می‌شود و اغلب اوقات برای عکاسی پرتره از مردها و ورزشکارها از آن استفاده می‌شود. البته اینطور نیست که امکان استفاده از نور سخت برای عکس‌های دیگر وجود نداشته باشد. برای مثال زمانی که به دنبال دراما و کنتراست هستید، می‌توانید از این نور برای عکاسی از زن‌ها نیز استفاده کنید.
در عکاسی منظره و خیابانی کنتراست ایجاد شده توسط نور سخت کاملا قابل تشخیص است و اغلب اوقات در عکاسی سیاه و سفید کاربرد دارد.
البته نور سخت معایب مخصوص خودش را هم دارد. برای مثال تغییر سریع بین قسمت‌های تیره و روشن پوست باعث تقویت مشکلات پوستی در عکس‌های پرتره می‌شود. این نوع نور بافت صورت، چروک و هرگونه آکنه را تقویت خواهد کرد. با وجود اینکه نور نرم به صورت کلی زیباتر است اما نور سخت به هیچ عنوان اینطور نیست.
همچنین نور سخت باعث ایجاد هات‌اسپات یا هایلایت‌هایی که بیش از اندازه نوردهی شده‌اند می‌شود. در عکاسی پرتره این نقاط به صورت نقاطی سفید یا درخشان روی پوست دیده خواهند شد.
در مورد نور سخت نحوه قرارگیری منابع نور از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است و در غیر این صورت ممکن است دور چشم‌ها حلقه‌هایی تیره ایجاد شود و یا جزئیات خیلی مهم تصویر در بخش‌های سایه مخفی شوند.
[relatedpost post=”148868″]
نور نرم چیست؟
نور نرم دقیقا نقطه‌ی مقابل نور سخت است. در مورد نور نرم، تبدیل نور به سایه به صورت تدریجی اتفاق می‌افتد. به جای اینکه نقطه‌ی شروع سایه یک نقطه‌ی قابل تشخیص باشد، در محل تغییر نور به سایه یک گرادیانت تدریجی وجود دارد و تغییر نور به هیچ عنوان ناگهانی نیست. نور نرم بیشتر باعث دیده شدن زیبایی‌های سوژه خواهد شد.
در عکس‌هایی که با نور نرم گرفته شده‌اند هم امکان دیده شدن کنتراست وجود دارد. در این عکس‌ها نیز ما هنوز شاهد هایلایت و سایه هم هستیم و این تبدیل بین آن‌ها است که باعث تفاوت نور نرم و سخت می‌شود.
به دلیل اینکه تبدیل بین هایلایت‌ها و سایه‌ها دیگر ناگهانی نیست، عکس‌هایی که از نور نرم برای ایجاد آن‌ها استفاده شده است کمتر دراماتیک هستند. البته این بدین معنی نیست که این عکس‌ها زیبا نیستند. برای مثال نور تمامی عکس‌هایی که در ساعت طلائی گرفته شده‌اند نور نرم است.
نور سخت با پر کردن چروک‌ها و مشکلات پوستی با سایه باعث تقویت آن‌ها می‌شود اما نور نرم اینطور نیست و به همین خاطر نیاز نیست که زمان زیادی را صرف ادیت عکس‌های خودتان کنید. خلق تصاویری که نشان دهنده‌ی زیبایی سوژه باشد با نور نرم خیلی راحت‌تر است با این وجود عکس‌های گرفته شده با این نور احساس درامای موجود در عکس‌های گرفته شده با نور سخت را ندارند.
چه چیزی باعث سخت یا نرم شدن نور می‌شود؟
[relatedpost post=”151736″]
اکنون که می‌دانیم تفاوت نور سخت و نرم چیست زمان آن رسیده است که به بررسی این بپردازیم که چه مواردی باعث خلق نور سخت یا نرم می‌شوند.
اندازه‌ی منبع نور، فاصله بین نور و سوژه و همچنین شدت نور از مواردی هستند که باعث نرم شدن یا سخت شدن نور می‌شوند. هرچقدر منبع نور کوچک‌تر باشد، نور آن نیز سخت‌تر است و هرچقدر منبع نور بزرگ‌تر باشد، نور آن هم نرم‌تر خواهد بود.
برای مثال فلاش یک منبع نور کوچک است و در صورتی که بدون اصلاح کننده از آن استفاده کنید باعث خلق نور سخت با سایه‌های سخت خواهد شد. اما در صورتی که فلاش را پشت یک چتر دیفیوزر قرار دهید، نور بلافاصله نرم‌تر خواهد شد. چتر هم به عنوان یک دیفیوزر باعث نرم شدن نور می‌شود و هم ابعاد نور را افزایش خواهد داد و با پراکنده کردن نور، باعث نرم شدن آن می‌شود.
هرچقدر منبع نور به سوژه نزدیک‌تر باشد نور آن نرم‌تر است و هرچقدر هم که دورتر باشد، نور آن سخت‌تر خواهد بود. در صورتی که منبع نور به سوژه نزدیک باشد، تبدیل نور به سایه خیلی تدریجی‌تر اتفاق خواهد افتاد. در صورتی که نور ایجاد شده توسط فلاش اکسترنال خیلی سخت است، نزدیک کردن آن به سوژه روش خیلی خوبی برای نرم کردن نور است.
هر چقدر شدت نور بیشتر باشد، نور آن نیز سخت‌تر خواهد بود. تنظیم شدت نور نیز می‌تواند روی کیفیت آن تاثیر داشته باشد. برای ایجاد نور سخت از یک فلاش با قدرت بالا استفاده کنید و برای خلق نور نرم سعی کنید شدت نور فلاش را تا جای ممکن کاهش دهید.
شما به عنوان یک عکاس می‌توانید با ترکیب اندازه، فاصله و شدت نور، دقیقا نوری که به دنبال آن هستید را خلق کنید.
نحوه‌ی ایجاد (یا پیدا کردن) نور سخت
فلاش رو دوربینی بدون اصلاح کننده معمولا باعث خلق نور سخت می‌شود. این بدین معنی است که خلق نور سخت خیلی آسان است و نیاز نیست کار پیچیده‌ای انجام دهید. اما کنترل این نور سخت برای خلق تصویر مناسب بسیار سخت و چالش برانگیز است.
فلاش رودوربینی باعث خلق یک تصویر پاپارازی مانند می‌شود. این ظاهر برای برخی عکس‌های مد و فشن ممکن است مناسب باشد و شما می‌توانید به راحتی از فلاش رودوربینی برای خلق نور سخت استفاده کنید.
حالت TTL اغلب اوقات خیلی روشن است و باعث خلق نور سخت می‌شود. در صورتی که می‌خواهید کنترل بیشتری روی خروجی نور فلاش خودتان داشته باشید، از حالت دستی استفاده کنید. در صورتی که بتوانید فلاش را از دوربین جدا کنید می‌توانید الگوهای نوری مختلف را با نور سخت ترکیب کنید.
برای مثال نور دوگانه (Split lighting) نوری است که فقط نیمی از صورت را روشن می‌کند. این الگو اغلب اوقات در کنار نور سخت باعث خلق تصاویر بسیار زیبایی خواهد شد. شما می‌توانید با قرار دادن نور با زاویه 90 درجه نسبت به دوربین از این نوع نورپردازی استفاده کنید.
در این حالت نیز باید از منبع نور بدون اصلاح‌کننده استفاده کنید و یا از یک گرید برای محدود کردن منبع نور استفاده کنید. برای پیدا کردن نور سخت فقط کافیست که در یک روز آفتابی از منزل خارج شوید. خورشید یک منبع نور نسبتا بزرگ است اما فاصله آن با سوژه به اندازه‌ای زیاد است که اغلب اوقات باعث خلق نور سخت می‌شود.
سختی استفاده از نور سخت خورشید این است که تعیین نحوه‌ی تابیدن آن خیلی سخت است. عدم عکاسی در ظهر، تعیین محل دقیق قرارگیری سوژه و استفاده از رفلکتور به شما کمک می‌کند بتوانید به شکل هنری از نور سخت استفاده کنید.
همچنین در صورتی که خورشید دقیقا رو به پنجره قرار گرفته باشد، نوری هم که از طریق پنجره وارد می‌شود، به عنوان نور سخت شناخته می‌شود.
ممکن است برای کنترل کامل نور سخت به یک فلاش یا نور استودیویی هم نیاز داشته باشید اما شما به آسانی می‌توانید نور سخت را در فضاهای آزاد پیدا کنید.
نحوه ایجاد (یا پیدا کردن) نور نرم
برای نور نرم شما به اصلاح‌کننده‌های خیلی بیشتری نسبت به نور سخت نیاز دارید. به یاد داشته باشید که هرچقدر منبع نور بزرگ‌تر باشد، نور ایجاد شده توسط آن هم نرم‌تر خواهد بود. به همین دلیل دیفیوزرهایی که سطح مقطع نور را افزایش می‌دهند، وسیله کاملا مناسبی برای خلق نور نرم باشند.
استفاده از چتر یا سافت باکس در کنار فلاش اکسترنال و استودیویی نیز باعث افزایش سطح مقطع منبع نور شما می‌شود و در نهایت باعث نرم‌تر شدن منبع نور شما خواهند شد.
همچنین می‌توانید نور فلاش رودوربینی را هم نرم‌تر کنید. البته این موضوع کمی پیچیده‌تر است زیرا در حالی که یک سافت‌باکس بزرگ روی دوربین قرار دارد، عکاسی خیلی سخت خواهد بود. بنابراین به دنبال دیفیوزری بگردید که در عین کوچک بودن بتواند سطح مقطع فلاش را افزایش دهد.
یکی دیگر از روش‌های نرم کردن نور فلاش رودوربینی بازتاب دادن آن است. در صورتی که نور این نوع فلاش را به یک دیوار یا سقف سفید رنگ بتابانید، بازتاب آن با سطح مقطع بسیار بزرگ‌تری انجام خواهد شد و به این ترتیب شما می‌توانید یک نور نرم داشته باشید.
زمانی که با نور نرم کار می‌کنید و برخلاف زمانی که از نور سخت استفاده می‌کنید، احتمالا به تنظیمات نوری خیلی ضعیف‌تری نیاز خواهید داشت و باید قدرت فلاش را کاهش دهید. اما اگر قرار است از بازتاب نور فلاش استفاده کنید، می‌توانید از قدرت فلاش بالاتری استفاده کنید.
در حالی که در روزهای آفتابی ما شاهد نور سخت هستیم، ابرها مانند یک دیفیوزر طبیعی عمل می‌کنند و باعث نرم شدن نور خورشید می‌شوند. در روزهای ابری شما در فضای باز شاهد نور نرم خواهید بود. همچنین در روزهای ابری هم می‌توانید در قسمت‌های سایه عکاسی کنید تا نور نرم‌تری در تصاویر خودتان داشته باشید.
علاوه بر این، نوری که یک ساعت قبل از غروب آفتاب و حدودا یک ساعت بعد از آن هم دارید خیلی نرم‌تر از نوری است که در ظهر در اختیار شما قرار می‌گیرد. نور تابیده شده از پنجره هم تا زمانی که خورشید به صورت مستقیم از طریق پنجره به سوژه نتابد نور نرم است. برای مثال در صورتی که خورشید در جهت شرق باشد، تمامی پنجره‌های غربی، شمالی و جنوبی ساختمان نور نرمی را در اختیار شما قرار می‌دهند. همچنین به عنوان یک عکاس، شما می‌توانید با استفاده از پرده سفید نازک نیز نور پنجره را نرم کنید.
[relatedpost post=”155002″]
تفاوت نور سخت و نرم ؛ کدام یک بهتر است؟
نور سخت و نرم تفاوت های خیلی زیادی با یکدیگر دارند و هیچ پاسخ واضحی برای اینکه کدام نوع نور بهتر است وجود ندارد. بسته به سوژه ممکن است یک نوع نور نسبت به نوع دیگر عملکرد بهتری برای شما داشته باشد اما استفاده اختصاصی از یک نوع نور برای یک نوع سوژه باعث محدود شدن خلاقیت شما خواهد شد.
به جای این کار شما به عنوان یک عکاس باید به صورت دقیق بدانید که هر نوع نور چه تاثیراتی روی تصویر شما دارد. از این اطلاعات برای تبدیل کردن چیزی که در ذهنتان وجود دارد به واقعیت استفاده کنید.
نور سخت خیلی دراماتیک است و معمولا کنتراست خیلی بیشتری هم دارد. کار با این نوع نور اغلب اوقات سخت‌تر است اما در صورتی که بتوانید محل قرارگیری آن را به خوبی تنظیم کنید می‌توانید با استفاده از این نوع نور تصاویر فوق‌العاده‌ای خلق کنید. عکاس‌های پرتره بیشتر از نور سخت برای عکاسی از مردها استفاده می‌کنند اما این نوع نورپردازی می‌تواند باعث دراماتیک شدن عکس‌های دو نفره و افزایش قدرت پرتره‌های زنان نیز شود.
نور نرم به صورت کلی بیشتر زیبایی‌های سوژه را تقویت می‌کند و کار با آن آسان‌تر است. به دلیل اینکه در زمان استفاده از این نوع نور، چروک‌ها و مشکلات پوستی با سایه پر نمی‌شوند، استفاده از آن برای عکاسی پرتره کاربرد خیلی زیادی دارد.
ایجاد کنتراست با نور نرم خیلی سخت‌تر است اما غیرممکن نیست. تنها تفاوت نور سخت و نرم تبدیل تدریجی نور و سایه است و در عکس‌های گرفته شده با نور نرم نیز هنوز قسمت‌های تیره وجود دارند.
نور سخت و نور نرم هر دو در کنار الگوهای نوری مورد استفاده قرار می‌گیرند. در صورتی که بتوانید از الگوهای نوری و نور سخت و نرم در کنار هم استفاده کنید می‌توانید انواع مختلف نور را برای عکس‌های خودتان در اختیار بگیرید.
