منشاء این واژه زبان ژاپنی بوده و به معنای محو بودن و ابهام داشتن است. در عکاسی از واژه بوکه برای اشاره به نواحی خارج از فوکوس با عمق میدان محدود بخصوص در اطراف نواحی روشن تصویر استفاده می شود. بوکه بصورت دوایری کوچک در نواحی غیر واضح تصویر ظاهر شده و با توجه به شکل روزنه ایجاد شده توسط دیافراگم لنز ممکن است کمابیش بصورت دایره کامل یا چندضلعی دیده شود. در عکسبرداری پرتره در شب، ایجاد بوکه باعث افزایش زیبایی تصویر می گردد.
برای اطلاعات بیشتر مقاله بوکه در عکاسی را مطالعه کنید.
بوکه یکی از ویژگی‌های عکاسی است که به شیوه ای از نمایش عمق میدان در عکاسی گفته می‌شود. بوکه به میزان ناوگانی و بی‌نظمی پس‌زمینه یا بخشی از عکس که خارج از محدوده عمق میدان فوکوس شده است، اشاره دارد.
به طور خاص، بوکه با تمرکز بر شی دیده شده در تصویر و ایجاد یک پس‌زمینه پرفراز و نشیب برای آن شی، به شکلی زیبا و تأثیرگذار در تصویر حاصل می‌شود. این ویژگی به طور کلی به عنوان یک عنصر زیبایی در عکاسی شناخته شده است و برای تولید تصاویر با بوکه جذاب، عکاسان از لنزهای با دیافراگم بزرگ استفاده می‌کنند.
عواملی مانند فاصله فوکوس، فاصله بین شی و پس‌زمینه و اندازه دیافراگم نیز می‌توانند تأثیر بسزایی بر بوکه داشته باشند. در نهایت، بوکه می‌تواند به صورت یک خلفیه نازک و پرفراز یا یک پس‌زمینه شلوغ و بی‌نظم نمایش داده شود، که بسته به نیاز و سلیقه عکاس مورد استفاده قرار می‌گیرد.