تاریخچه عکاسی جنایی
عکاسی قضایی بدون شک پرکاربردترین و گسترده‌ترین رسانه برای حل جرائم اساسی است. همه با اهمیت این سبک؛ عکاسی جنایی آشنایی داریم. عکاسی از صحنه جرم از ابتدای پیدایش عکاسی رواج داشته است. پدر این سبک Alphonse Bertillon اولین پروسه برای این سبک را گسترش داد. او با استفاده از دوربین‌های بزرگ از زوایای منحصر به فردی مانند زاویه چشم پرنده از بدن عکس می‌گرفت و پس از آن، عکس را برای استفاده در دادگاه روی یک جدول می‌چسباند. نتیجه این کار اغلب یک تصویر سورئال بود که مزیت آن را در آن زمان درک نمی‌کردند. همچنین برتیلیون اولین عکاسی بود که از زندانی‌ها عکس گرفت(Mugshot).
یک عکاس دیگر، روش او را با استفاده از جزئیات و مدارک بیشتر از جمله ساختمان‌های اطراف، حالت خون، اثر انگشت و… گسترش داد. در قرن نوزدهم، عکاسی جنایی از صحنه‌های جرم و پرتره‌هایی که از مجرمین می‌گرفتند تبدیل به یک کار عادی شده بود. در این کار، پلیس، عکاس‌های حرفه‌ای و آماتور نقش داشتند.
صنعت عکاسی، به اندازه‌ای اعتماد کسب کرده بود که یک عکاس به نام William Mumler در سال 1860 با استفاده از پرتره‌های شبح، این صنعت را به استثمار خودش درآورد. این عکس‌ها در واقع عکس‌های Double-Exposeای بودند که یک تصویر نیمه شفاف از اعضای فوت شده خانواده، در کنار دیگر اعضا خانواده قرار داشت.
یکی از عکاس‌هایی که برای گرفتن عکس‌های ترسناک مشهور است، لیاقت این را دارد که اسم اش را در این مقاله بیاوریم. اسم او Arthur Fellig می‌باشد که با نام Weegee نیز شناخته می‌شود. او از طریق همکاری با پلیس محلی در کنار خلاف‌کارها، تمرکز خودش را از روی عکاسی جنایی ، به قتل منتقل کرد و تاثیر زیادی بر روی اطلاعات جرم و جنایت داشت.
او از طریق اطلاعاتی که از داخل گنگسترها می‌گرفت و با استفاده از اسکنر پلیسی که داشت، اغلب زودتر از نیروهای اجرای قانون سرصحنه حاضر می‌شد. البته امروزه دیگر نیازی نیست که آژیر ماشین پلیس را دنبال کنید، یا یک کارآگاه خبره باشید تا صحنه‌های جنایی حساس را ثبت کنید. امروزه عکاس‌های آماتور زیادی، عکس‌هایی می‌گیرند که برای پرونده‌ها و تحقیقات پلیسی ضروری هستند.
مطلب مرتبط: چگونه از یک عکاس آماتور به یک عکاس حرفه‌ای تبدیل شویم؟
بیایید نگاهی به دنیای عکاسی جنایی جرم‌های چریکی بیاندازیم که توسط عکاس‌های غیرحرفه‌ای ثبت شده اند. همیشه می‌توانید وبسایت‌هایی پیدا کنید که به شهروندان اجازه می‌دهد عکس‌ها و فیلم‌هایی که گرفته‌اند، برای دستگیری خلاف‌کارها منتشر کنند.
کارآگاه‌های شهروندی
با کمک عکاسی حرفه‌ای و غیرحرفه‌ای، شهروندانی که به حل پرونده‌ها کمک می‌کنند، می‌توانند مسائل مختلف را با دستان خودشان حل کنند. شگفت زده می‌شوید که بدانید افراد معمولی‌ای هستند که سرگرمی روزمره(یا شاید علاقه) آنها حل پرونده‌های سخت قتل است. حتی در برخی پرونده‌ها نیز موفق می‌شوند.
برخی اجتماعات (Reddit (Subreddits وجود دارند که هدف آنها حل پرونده‌های جنایی با جمع‌آوری داده‌ها، عکس‌ها و یا حتی فیلم می‌باشد.
یکی از بزرگترین Subreddit های شناخته شده r/rbi می‌باشد که 77200 عضو دارد که تلاش می‌کند هر پرونده‌ای را حل کند. این پرونده‌ها می‌توانند به کوچکی دزدیده شدن یک لپ‌تاپ باشند. اکثر تحقیقات RBI که مربوط به جرائم کوچک است، با استفاده از عکس‌ها و فیلم‌ها حل می‌شوند. یکی از اعضای نگران این شبکه اجتماعی، تصویری از یک قطعه همانند یک تراشه کامپیوتری که در داخل سه راهی‌اش پیدا کرده بود پست کرد. با کمک اعضاء Subreddit مشخص شده که این قطعه یک وسیله شنود است که حتی میکروفون و سیم‌کارت هم دارد.
یکی دیگر از پرونده‌هایی که در این شبکه اجتماعی حل شد، یک پرونده تصادف بود که فرد مقصر از صحنه فرار کرده بود. این پرونده با استفاده از عکسی که از یکی از چراغ‌های ماشین مقصر گرفته شده بود حل شد. پس اینکه عکس ذکر شده در این شبکه اجتماعی پست شد، کاربران مختلف منابع و اطلاعات خودشان را به اشتراک گذاشتند که در نهایت باعث شد فرد مقصر شناسایی شود. با اینکه می‌توانید به راحتی از کارآگاه‌های آماتور برای علاقه به دزدیدن پرونده‌های مهم انتقاد کنید، ولی نمی‌توانید قدرت تعداد زیادی از مردم که اطلاعات خودشان را بر روی یکی از بزرگترین شبکه‌های انتقال اطلاعات به اشتراک می‌گذارند را نادیده گرفت.
وبسایت‌های The Doe Network و Web Sleuths هر دو اجتماعات آنلاینی هستند که برای افرادی که می‌خواهند وقت آزاد خودشان را صرف کارهای خیریه کنند مناسب هستند. ولی شما می‌دانید که حتی افرادی که بهترین نیت را هم دارند ولی به صورت رسمی آموزش دیده نشده‌اند می‌توانند اشتباهات خطرناکی مرتکب شوند.
پس از حادثه بمب‌گذاری در ماراتون بوستون، کاربران r/RBI مردی را پیدا کردند که دوربین‌های نظارتی تصویر او را با یک کوله‌پشتی ثبت کرده بودند ولی بعدا مشخص شد که بی‌گناه بوده و در یک حادثه دیگر کشته شده است. افراد خیلی زیادی بوده‌اند که به صورت اشتباه در این شبکه‌های اجتماعی محکوم شده‌اند و با خطر مرگ یا آزار و اذیت مواجه شده‌اند.
با وجود کارآگاه‌های آماتور که بعضی اوقات تحقیقات را سخت‌تر می‌کنند، یک نفر وجود دارد که باید صبر و دانش لازم را برای جمع‌آوری داده‌های موردنیاز داشته باشد.
یک کارآگاه شهری با نام billy Jensen که خودش را به عنوان روزنامه‌نگار کارآگاهی واقعی آمریکایی در سایت شخصی‌اش معرفی می‌کند، زندگی خودش را وقف حل‌کردن پرونده‌های حل‌نشدنی قتل کرده‌است. روش او برای گیرانداختن قاتل‌ها این است که داده‌های مهم را با استفاده از تبلیغات هدفمند فیسبوک جمع‌آوری کند.
در یکی از پرونده‌های متعددی که داشت، خط موی V شکلی که از یکی از دوربین‌های نظارتی در نزدیکی یک مشروب فروشی در شیکاگو که در زمان قتل فعال بود به دست آورده بود را با هزاران ماگ‌شات مختلف یک دیتابیس آنلاین مقایسه کرد. جنسن فهمید که نام متهم مارکوس مور است و شروع کرد به کنترل تمام حرکاتش بر روی شبکه‌های اجتماعی. در همین حین، او سرنخ های به دست آمده را با مقامات در میان گذاشت.
بعدا جنسن، سرنخ اصلی را به دست آورد. متهم یک عکس از خود منتشر کرد که در پس زمینه آن یک ماشین با پلاک مینه‌سوتا قرار داشت. در نهایت متهم دستگیر شد و به اتهام قتل محاکمه شد. پسرعموی مقتول می‌گوید که” بیلی کمک بسیار زیادی به زندانی شدن مارکوس کرد. بدون اطلاعات او، فکر نمی‌کنم ما به اینجا می‌رسیدیم.”
بیشتر بخوانید: خطراتی که عکاسان را تهدید می‌کند!
عکاسی جنایی با موبایل آماتوری
برای عکاس‌ها اینکه هر فرد یک دوربین دارد، خسته کننده است ولی نباید در نظر داشت که امنیت و عدالتی که این دوربین‌ها برای ما به ارمغان می‌آورند را فراموش کرد. برای مثال یک وبسایت به نام EvidenceUpload برای جمع‌آوری عکس‌ها و فیلم‌های مربوط به یک حادثه تروریستی که در گذشته اتفاق افتاده بود ساخته شده بود. این سایت توسط یک تیم کارآفرین بوستونی ساخته شده بود تا مشکل آپلود مدیا را برای مقامات حل کند.ارسال فایل‌های مدیای سنگین به مقامات کار سختی است و ممکن است اطلاعات مهمی مانند مختصات GPS و دیگر متاداده‌ها در پروسه آپلود حذف شوند.
امروزه شاهد عکس‌ها و فیلم‌های زیادی هستیم که توانسته‌اند توجه جهانی را به یک موضوعی که از دید همه دور مانده بود را جلب کنند که توسط یک فرد معمولی و با موبایل گرفته شده‌اند.
