الگوهای نورپردازی در عکاسی پرتره

نورپردازی پرتره می‌تواند عکس‌های شما را درست یا خراب کند. الگوی نورپردازی اشتباه می‌تواند سوژه شما را صاف و غیر جالب نشان دهد. برای جالب ساختن عکس‌های خود، در اینجا ضروری‌ترین تکنیک‌های نورپردازی استودیو وجود دارد. در این مقاله همچنین نکاتی در مورد نورپردازی پرتره برای کمک به شما ارائه می‌دهد.

نورپردازی طبیعی در مقابل نورپردازی استودیویی پرتره

اغلب اوقات، تمام موارد “تنظیم نور پرتره” می‌تواند برای مبتدیان ترسناک باشد. بیشتر افراد فکر می‌کنند کار با نور محیط کار ساده‌تری خواهد بود.

متأسفانه همیشه اینگونه نیست. چراغ‌های مصنوعی اختصاصی مزایای مهمی دارند:

• آنها به شما امکان می‌دهند در الگوی نورپردازی مدل خود بسیار انعطاف پذیرتر و خلاقانه تر باشید.
• آنها کنترل بیشتری نسبت به نور در محیط به شما می‌دهند.

برای نوردهی صحیح، باید تنظیمات دوربین خود را با نور محیط مطابقت دهید. حتی هنگام مخلوط کردن فلاش روی دوربین و نور محیط.

خطر این است که در نهایت ممکن است از سرعت شاتر خیلی کم استفاده کنید، به خصوص اگر لنزهای سریع f/1.4-2.8 ندارید.

در عوض، با چراغ‌های مصنوعی می‌توانید دیافراگم، ISO و سرعت شاتر را به دلخواه تنظیم کنید. تنظیمات  من f / 8 ، ISO 200 ، 1/125 است. و سپس می‌توانید قدرت نور را متناسب با نیازهای خود تنظیم کنید.

راحت تر است و متوجه می‌شوم که می‌توانم با هر لنز موجود در بازار عکس بگیرم. حتی لنزهای کیت ارزان قیمت.

چگونه از نور استفاده کنیم

زمانی که به الگوی نورپردازی پرتره می‌رسیم، نورپردازی نرم و سخت وجود دارد..

یک نور سخت سایه‌های قوی، تاریک و مشخص ایجاد می‌کند. یک نور ملایم سایه‌های روشن‌تری ایجاد می‌کند. انتقال تدریجی‌تری بین مناطق تاریک و روشن تصویر وجود دارد.

آنچه باعث سخت یا نرم بودن نورپردازی عکاسی پرتره می‌شود منبع آن نیست. این نسبت بین اندازه ظاهری منبع آن در مقایسه با سوژه است.

وقتی از مردم عکس می گیرید، یک فلاش ساده نور سخت‌تری تولید می‌کند.

اصلاح کننده‌های نور چراغ قوه را نرم می‌کنند. می‌توانید از چتر، سافت باکس یا یک فلاش از دیوار سفید استفاده کنید.

آخرین چیزی که باید در مورد نور بدانید این است که شدت آن طبق قانون مربع معکوس تحلیل می‌رود.

اینگونه بگوییم فاصله بین منبع نور و سوژه دو برابر می‌شود. هر بار که این اتفاق می‌افتد، شدت نور روی سوژه چهار برابر کاهش می‌یابد.

این ویژگی منجر به “افت نور” می‌شود. این جلوه‌ای است که غالباً در پرتره برای کنترل بهتر الگوی نور مدل شما استفاده می‌شود.

چگونه از تنظیمات نوردهی تکی استفاده کنیم

کار با یک منبع نور یک روش عالی برای یادگیری الگوهای کلاسیک نور است. همچنین به شما امکان می‌دهد بیشتر در جنبه هنری پرتره تمرکز کنید.

محبوب‌ترین الگوهای نورپردازی به شرح زیر است:

• تقسیم روشنایی
• نورپردازی حلقه‌ای
• نورپردازی پروانه‌ای
• نورپردازی رامبراند
• نورپردازی لبه
• و نورپردازی ضدنور

الگوی نورپردازی تکی

هر تنظیم روشنایی پرتره، الگوی نور متمایزی را در مدل شما ایجاد می‌کند. این به موقعیت خاص نور نسبت به دماغه مدل بستگی دارد.

موقعیت دوربین بر نسبت نور به سایه صورت تأثیر می‌گذارد.

حرکت دوربین در کنار من برای گرفتن این عکس از خودم، تغییری در الگوی نور پروانه در صورتم ایجاد نکرد.

انتقال دوربین به سمت تاریک مدل منجر به ایجاد یک تصویر با نور کوتاه می‌شود.

استفاده از نوردهی چندگانه

اینگونه است که عکاسان حرفه ای پرتره، پرتره‌های استودیویی می‌سازند. نورهای ظریف و پیچیده‌تر با چندین چراغ امکان پذیر است.

با بیش از یک نور می‌توانید مدل خود را از پس زمینه جدا کنید.

چراغ‌های مختلف در چنین تنظیماتی نام آن‌ها را از عملکرد آن‌ها می‌گیرند:

• نور کلیدی_ چراغ اصلی صحنه. این الگوی نور را تعیین می‌کند. و این اولین عددی است که در نسبت‌های روشنایی ذکر شده است (به عنوان مثال در نسبت روشنایی 4:1، چراغ اصلی شماره 4 است).
• نور پرکننده: برای پرکردن سایه‌ها استفاده می‌شود، نورپرکننده معمولاً از نور کلیدی ضعیف‌تر است. این نور دوم در لیست نسبت نورها است(به عنوان مثال در نورپردازی با نسبت 4:1، نورپردازی پرکننده شماره 1 است).
• چراغ های لبه‌دار/ جدا کننده/ حاشیه‌ای – این چراغ‌ها باعث می‌شوند مدل شما با پس زمینه ترکیب نشود. آنها معمولاً کنار، پشت مدل قرار می‌گیرند. و آنها بخشهایی از شکل و خطوط او را برجسته می‌کنند.
• نور پس زمینه – یک نور پس زمینه به ویژه برای پرتره‌های هایکی بسیار مفید است. همچنین می‌توانید از آن به عنوان چراغ جدا کننده در تنظیمات نور با چندین چراغ استفاده کنید. یا همراه با برخی ژل‌های رنگی می‌تواند رنگ زمینه را تغییر دهد.

چندین چراغ نیز تغییر کنتراست در تصویر را آسان می‌کنند. آنها نسبت نور بین نور کلیدی و چراغ‌های پرکننده را تغییر می‌دهند.

تصاویر با کنتراست بالا، با نسبت 8:1 نورپردازی کلیدی به نورپردازی پرکننده ، مناسب‌ترین الگوی نورپردازی برای مدل‌های مردانه است. نسبت های متعادل تری مانند 4: 1 یا 3: 1 یا کمتر برای مدل‌های زن مناسب‌ترند.

به خاطر داشته باشید که اینها دستورالعمل‌ هستند. در عکاسی، عوض کردن یا شکستن قوانین قابل قبول است.

رایج‌ترین الگوهای  نورپردازی پرتره

بیایید ببینیم چگونه مفاهیم اساسی که در بالا گفته شد را عملی کنیم. ما چند الگوی نور معمول را در نظر خواهیم گرفت.

الگوی نورپردازی Split وHero

این الگوی نور با کنتراست بالا اغلب برای ایجاد پرتره به سبک Low Key استفاده می‌شود.

الگوی نورپردازی شدید تقسیم شده تصاویر بسیار متضاد تولید می‌کند. اغلب با مدل‌های مردانه و برای پرتره‌های Low Key، سیاه و سفید استفاده می‌شود.

روشنایی Split نمونه بارزی از نور جانبی است. این همچنین از همه تنظیمات روشنایی ساده‌تر است.

با شانه مدل خود، یک فلاش، برهنه و یک نفره را مرتب کنید و از جلوی مدل خود عکس بگیرید. الگوی نورپردازی منشعب نمونه برجسته نور جانبی است. این همچنین از همه تنظیمات روشنایی ساده ترین است.

با شانه مدل خود یک فلش و یک خط را مرتب کنید و از جلوی مدل خود عکس بگیرید.

نمودار نشانگر تنظیم روشنایی تقسیم شده. نور پس زمینه اختیاری است.

همانطور که در طرح زیر مشاهده می‌کنید، هنگام تنظیم فلش، یک تغییر جالب اتفاق می‌افتد.

این الگوی به اصطلاح “Hero Lighting” را ایجاد می‌کند.

این تنظیم نام خود را از روحیه قدرتمندی که منتقل می‌کند گرفته است. سایه‌ای محکم در وسط صورت مدل شما ایجاد می‌کند.

با قرار دادن مدل در جلوی چراغ، ضخامت سایه را کنترل کنید. این سایه بزرگتری ایجاد می‌کند.

برای سایه نازک تر‌، مدل را در پشت چراغ‌ها قرار دهید.

یک ژست قوی و مطمئن با نور پردازی Hero بهتر برجسته می‌شود. اینجا مدل جلوی چراغ‌ها بود. این را می‌توانید از سایه گسترده صورت و تنه او تشخیص دهید.

الگوی نورپردازی حلقه‌ای

هر مقاله در مورد پرتره فلش این تنظیم ساده تک نور را پیشنهاد می‌کند. مناسب هر دو مدل مرد و زن است.

به خصوص اگر از یک اصلاح کننده نور، مانند چتر یا سافت باکس برای ایجاد نور نرم استفاده می‌کنید.

[relatedpost post=”143137″]

برای اینکه مدل شما با پس زمینه مخلوط نشود، می‌توانید یک چراغ جداسازی اضافه کنید. با این کار کلاسیک‌ترین تنظیمات دو نور ایجاد می‌شود.

یک تنظیم کلاسیک با یک نور برای ایجاد تک نور حلقه‌ای نرم (یا Rembrandt) در مدل شما. نور پس زمینه اختیاری است

اگر به دنبال ظاهر و احساس ضخیم‌تری هستید، سعی کنید چتر خود را با Grid جایگزین کنید. این باعث می‌شود که نور فشرده‌تری ایجاد شود.

الگوی نورپردازی پروانه‌ای و تاشو

الگوی نورپردازی پروانه در دهه 30 در میان عکاسان هالیوود بسیار محبوب بود. این یک سایه کوچک و به شکل پروانه به زیر بینی مدل می‌اندازد.

هنگام عکاسی از یک مدل زن، از چتر یا سافت باکس برای نرم کردن نور استفاده کنید.

[relatedpost post=”148505″]

این طرح الگوی نورپردازی پرتره می‌تواند سایه‌های عمیقی به جا بگذارد. این سایه‌ها در زیر چانه، استخوان گونه و بینی مدل ظاهر می‌شوند.

این طرح نور تنظیم الگوی نورپردازی پروانه‌ای را با نور زمینه اختیاری نشان می‌دهد.

برای پراکنده کردن این سایه ها ، یک نور پر کننده را درست در زیر نور کلیدی اضافه کنید و مدل را از زیر روشن کنید.

این تنظیم تاشو است. این یکی از تنظیماتی است که هرگز شما را نا امید نخواهد کرد.

Clamshell یک تنظیم الگوی نورپردازی کلاسیک است که هرگز شما را نا امید نمی‌کند. می‌توانید دو چراغ را ببینید که دو چشمگیر مجزا در چشم مدل برجای گذاشته‌اند.

معمولاً نور پرکننده از نور کلیدی ضعیف تر است تا سایه‌هایی ملایم به جا بگذارد. این می‌تواند یک بازتابنده یا یک فلاش دوم باشد (تنظیم شده در یک قدرت کمتر از نور کلیدی).

تنظیم روشنایی تاشو با استفاده از بازتابنده هنگام پر کردن نور سایه‌های روشن را در مدل ایجاد می‌کند. این الگوی نور پرتره متناسب با سبک‌های  Low Key و  High Keyاست.

کار با الگوی نورپردازی حاشیه‌ای

می‌توانید برای ایجاد تصاویری با احساسی تاریک، مرموز و گاه انتزاعی از نور حاشیه‌ای استفاده کنید.

نور حاشیه‌ای به تنهایی می‌تواند تصاویر بسیار کم روح و مرموز و Low Key تولید کند.

همچنین می‌توانید از آن به عنوان نور جدا کننده استفاده کنید.

هنگامی که با نورهای دیگر ترکیب می‌شود، یک نور حاشیه‌ای در جداسازی مدل شما از پس زمینه عالی عمل می‌کند.

تنظیم این کار کاملاً بدون مشکل است. یک فلاش را پشت مدل پنهان کنید تا او را از پشت روشن کند.

اگر می‌خواهید یک شکل کامل را برجسته کنید، به دو نور نیاز خواهید داشت.

شما می‌توانید الگوی نورپردازی حاشیه‌ای را با یک یا دو نور ایجاد کنید. بستگی به مقداری که می‌خواهید مدل از پس زمینه جدا شود دارد.

برای داشتن یک حاشیه زیبا و نازک و لبه دار که فقط کانتور شکل مدل شما را برجسته می‌کند، به قدرت فلاش خود توجه داشته باشید. خیلی زیاد باشد  نور روی کانتور می‌ریزد و قسمت جلویی آنها (جلو) را روشن می‌کند.

تعادل نور فلاش و نور محیط

هنگام عکاسی با فلش در استودیو، ما می‌خواهیم نور محیط را سرکوب کنیم. این امر به همین دلیل است که بر تنظیمات روشنایی پرتره تأثیری ندارد.

اگرچه بعضی اوقات ممکن است بخواهید نور فلاش را با نور محیط ترکیب کنید.

اولین معیار برای نور محیط با دیافراگم، ایزو و سرعت شاتر است. سپس این گزینه‌ها را با فلاش خود تنظیم کنید.

پرتره داخلی با نور طبیعی

می توان با استفاده از تنها نور طبیعی که از پنجره وارد می‌شود، تصاویر عالی را در محیط داخلی انجام داد.

روشی کلاسیک برای ایجاد الگوی نورپردازی Split مواقعی است که نور طبیعی از پنجره و بازتابنده دایره‌ای گرفته می‌شوند.

از بین همه تنظیمات روشنایی، نورپردازی اسپلیت آسانترین کار برای ایجاد مجدد با نور محیط است.

نشستن مدل در کنار پنجره ساده‌ترین راه برای استفاده از نور اسپلیت با نور طبیعی است.

می‌توانید یک بازتابنده در سمت مخالف مدل (رو به پنجره‌ها) قرار دهید.

این به عنوان یک چراغ پرکننده برای روشن شدن سایه‌ها و ایجاد تصاویر متعادل‌تر عمل می‌کند.

هنگام کار با نور محیط باید به محیطی که در آن عکس می‌گیرید توجه کنید. محیط در تصویر قابل مشاهده است.

آن زمینه را بدون شلوغی و حواس پرتی نگه دارید.  از محیط مدل برای صحنه پردازی پرتره و تنظیم حالات آن استفاده کنید.

چالش واقعی این است که سرعت شاتر را بالا نگه دارید. به این ترتیب مدل شما واضح به نظر می‌رسد، در حالی که بیش از حد از قرار گرفتن در معرض صحنه خود جلوگیری کنید.

چه زمانی در حالت Low Key و High Key استفاده کنیم

این دو سبک حال و هوای تصویر نهایی را حکم می‌کنند. برخی از الگوها و سوژه‌های نور با سبک Low Key بهتر کار می‌کنند. دیگران با High Key بهتر نتیجه می‌گیرند بسته به آنچه که می‌خواهید دارد.

در یک پرتره Low Key، حدود 80% رنگ‌های تصویر تیره هستند. با الگوی نورپردازی صحیح، این حالت یک حس و حال تاریک، دراماتیک و راز آلود را منتقل می‌کند.

تصاویر  High Key بیشترین رنگ را در سمت روشن مقیاس دارند. این باعث ایجاد روحیه سرزنده و شادتر می‌شود.

تصادفی نیست که اکثر تصاویر استوکی که مردم را به تصویر می‌کشند از اهمیت بالایی برخوردار هستند. این قضیه در مورد پرتره‌های کودک و نوزاد نیز صدق می‌کند.

برای تصاویر با  High Key باید پس زمینه خود را روشن کنید، در غیر این صورت خاکستری نشان داده می‌شود.

شما می‌خواهید هنگام عکسبرداری از عکس‌های سر یا عکس‌های پرتره کودکان، پس زمینه شما سفید باشد. از یک سافت باکس بزرگ (با فلش داخل) یا یک پنجره به عنوان پس زمینه استفاده کنید.

جمع بندی

این مطلب تمام اطلاعات لازم برای ارائه پرتره‌های جالب توجه را در چندین سبک مختلف به شما ارائه می‌دهد.

هر چند آخرین توصیه. در تنظیمات الگوی نورپردازی این یا آن گیر نکنید.

این الگوها یک نقطه شروع برای کاوش شما در نورپردازی هستند. از تعبیه کردن و آزمایش منابع نور خود نترسید و هیچ وقت خوشگذارنی را فراموش نکنید.