پرسپکتیو چیست و چرا مهم است؟

از یک طرف، این موضوع به شما نشان می‌دهد که چگونه شما یک جهان سه بعدی را در یک صفحه دو بعدی نشان می‌دهید. از طرف دیگر، جایی که هنگام عکاسی قرار دارید را نشان می‌دهد، بنابراین، این مقاله از همه زوایای ممکن به بررسی پرسپکتیو در عکاسی می‌پردازد. دقیقاً هدف از پرسپکتیو در عکاسی چیست؟ آیا آنقدر مهم است؟ برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد پرسپکتیو در عکاسی، ادامه متن را بخوانید!

پرسپکتیو در عکاسی چیست؟

پرسپکتیو در عکاسی دو حوزه را تعریف می‌کند. که عبارتند از:

• رابطه فضایی بین اشیا درون یک تصویر. پرسپکتیو باعث می‌شود که یک عکس دو بعدی مثل یک صحنه‌ی سه بعدی به نظر برسد. همچنین دلیل عملکرد خیلی از تکنیک‌های ترکیب‌بندی نیز همین است.
• دیدگاه ما یا قرارگیری صفحه فیلم / حسگر نسبت به سوژه.

در یک تعریف ساده، پرسپکتیو به تصویر عمق می‌بخشد. کارهای زیادی وجود دارد که می‌توانیم انجام دهیم تا یک صحنه واقع بینانه‌تر به نظر برسد.

به یاد داشته باشید، یک عکس، سه بعدی نیست. این تنها نمایشی از یک جهان سه بعدی است.

درست مانند این که ما از تاری حرکت برای ایجاد حس حرکت استفاده می‌کنیم، از پرسپکتیو نیز برای ایجاد حس عمق استفاده می‌کنیم. به همین دلیل پرسپکتیو در عکاسی بسیار مهم است.

[relatedpost post=”107701″]

پرسپکتیو از دیدگاه فیزیکی

کارهای زیادی وجود دارد که می‌توانید برای تغییر پرسپکتیو یک تصویر انجام دهید. با حرکت دادن دوربین می‌توانید دید بهتری نسبت به سطح چشم معمول خود بدست آورید.

عادت کردن به عکس گرفتن از هر صحنه از سطح چشم آسان است. شما متوجه چیزی می‌شوید که توجه شما را جلب می‌کند و می‌خواهید لحظه ای زودگذر را ثبت کنید.

اما اگر می خواهید عکس‌های تاثیرگذاری ثبت کنید، باید جابجا شوید.

به چپ و راست حرکت کنید

وقتی با صحنه ای روبرو شدید، اولین عکسی که به ذهنتان رسید را ثبت نکنید. یک قدم به چپ یا راست بروید تا یک نقطه دید بهتر پیدا کنید.

حتی حرکت کردن به اندازه‌ی یک متر نیز می‌تواند تأثیر بسزایی در تصویر شما بگذارد. اگر مسافت کمی را حرکت کنید، پس زمینه تغییر چندانی نمی‌کند. اما پیش زمینه تغییر می‌کند. هرچه پیش زمینه نزدیکتر باشد، تأثیر جابجایی بیشتر خواهد بود.

ممکن است متوجه شوید که قادر هستید یک کوه را به طور طبیعی داخل کادری از درختان قرار دهید. این می‌تواند بهترین عکسی باشد که گرفته‌اید. حداقل، شما دیدگاه دیگری را امتحان کرده‌اید و تأثیری که می‌تواند داشته باشد را دیده‌اید.

این موضوع هنگام عکاسی معماری اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. قرار نیست یک تصویر بگیرید و به خانه بروید.

اگر برای ثبت چیز خاصی سفرکرده‌اید، باید از وقت خود به خوبی استفاده کنید. در اطراف سازه قدم بزنید و از موقعیت‌های مختلف جانبی از آن عکس بگیرید. ممکن است دریابید که ایده با هر حرکت تغییر می‌کند.

به بالا و پایین حرکت کنید

موقعیت خود یا ارتفاع دوربین را تغییر دهید. از این طریق می‌توانید دیدگاه‌های جالب و جدیدی پیدا کنید.

تصور کنید در حال عکاسی از یک صحنه خیابانی هستید. تصمیم می‌گیرید که از زاویه دید یک سگ با قد متوسط عکاسی کنید. به این ترتیب می‌توانید با دید کاملا متفاوت‌تری به دنیا نگاه کنید

همه ما روز به روز خیابان را از یک دید ثابت مشاهده می‌کنیم. اما اگر موقعیت عمودی خود را تغییر دهید می‌توانید از یک صحنه‌ی روزمره عکس‌های با کیفیتی بگیرید.

تلاش برای داشتن یک پرسپکتیو مرتفع‌تر، دید متفاوتی از یک شی به شما می‌دهد. اگر قصد داشته باشید از سطح خیابان از یک ساختمان عکاسی کنید، فقط سطح کوچکی از آن را ثبت خواهید کرد.

می‌توانید دوربین خود را به سمت بالا بچرخانید (ما در پاراگراف بعدی این موضوع را مورد بحث قرار خواهیم داد) اما این باعث انحراف پرسپکتیو می‌شود.

سعی کنید در سمت مخالف خیابان و در یک ارتفاع بایستید. به این ترتیب می‌توانید از روبرو و بدون اعوجاج از ساختمان عکاسی کنید.

زاویه خود را تغییر دهید

تغییر زاویه به شما امکان می‌دهد تا دنیا را از جنبه دیگری ببینید و نشان دهید.

تمام جزئیات جالب ساختمان در بالای طبقه اول قرار دارند. تا زمانی که مدام فقط جلوی خود را ببینید. این جزئیات را نمی‌بینید. پایین نگاه کردن نیز همین تاثیر را دارد. به همین دلیل عکاسی هوایی محبوبیت دارد زیرا این تصاویر چیز جدید و مهیجی را به ما ارائه می‌دهند.

تقریباً هرگز نمی‌توانیم دنیا را همیشه از یک موقعیت بالا ببینیم. نگاه به سمت پایین، به ما نمای تازه و چشم انداز جدیدی می‌بخشد. لزوما نیازی نیست از پرسپکتیو دید پرنده استفاده کنید بلکه هرچیزی که بالاتر از سطح دید معمول ما باشد کافی است.

متوجه خواهید شد که می‌توانید اندازه سوژه را دستکاری کنید و درک آنها را دشوار کنید. با این کار می‌توانید ذهن‌های قدرتمند و در عین حال قابل تأثیر ما را گیج کنید.

اعوجاج پرسپکتیو یک روش معمول برای درگیر کردن مغز انسان است. وقتی از یک ساختمان بلند از نزدیک عکاسی می‌کنید، این موضوع مشخص می‌شود.

در صورتی که فاصله‌ی قسمت بالای ساختمان با بخش پائینی آن زیاد باشد، باعث می‌شود تصور شود که قسمت بالایی در حال سقوط است.

پرسپکتیو از نقطه دید مفهومی

برای بدست آوردن پرسپکتیو یا دیدگاه متفاوت، همیشه لازم نیست خود را حرکت دهید. شما می‌توانید از ایده‌های مفهومی نیز استفاده کنید.

نگاه کردن به صحنه و تصور عکس نهایی راهی عالی برای یافتن بهترین پرسپکتیو است. می‌توانید ذهن بیننده را فریب دهید تا یک صحنه را به روشی خاص ببیند.

برای ایجاد چشم اندازهای مختلف از فاصله استفاده کنید

در این حالت، فاصله بیشتر یک ایده مفهومی است تا یک ایده فیزیکی. ما در مورد فاصله بین شما و سوژه‌ای که باید در مورد آن فکر کنیم صحبت نمی‌کنیم.

به فاصله بین پس زمینه و سوژه نیز نگاه کنید. نزدیکترین سوژه به شما بزرگترین سوژه به نظر می‌رسد.

مغز ما فاصله را به عنوان تفاوت بین پس‌زمینه و سوژه یا پیش‌زمینه تصور می کند. وقتی می‌بینیم جسمی مانع دیدن شئ دیگری می‌شود، شئ اول نسبت به مورد دوم به بیننده نزدیکتر است.

این مسئله به عنوان پرسپکتیو همپوشانی در عکاسی نیز شناخته می‌شود. اگر این همپوشانی تکرار شود، بیننده حسی از یک واقعیت سه بعدی پیدا می‌کند.

سعی کنید از یک صحنه، به عنوان مثال از منظره شهر، در یک زاویه از یک نقطه دید بالا عکس بگیرید. به این ترتیب می‌توانید دیدگاه بیننده را دستکاری کنید.

با پر کردن کادر، بیننده از نظر اندازه هیچ مرجعی ندارد. این یک روش عالی برای به اشتباه انداختن و افزودن جذابیت به یک صحنه است.

برای نتایج جالب از قوانین ترکیب بندی استفاده کنید

برای ایجاد حس عمق از ترکیب بندی در صحنه استفاده کنید. خطوط راهنما این کار را به خوبی انجام می‌دهند. وقتی به یک تصویر نگاه می‌کنیم، چشمانمان حول صفحه‌ای دو بعدی می‌چرخند.

با این حال، با دیدن تصویری که چشم‌های ما را به درون خود می‌کشاند، ما حس عمق را تجربه می‌کنیم.

انسان‌ها فاصله را از طریق زاویه همگرایی خط و صفحه قضاوت می‌کنند. این «پرسپکتیو خطی» است، شما می‌توانید آن را نیز دستکاری کنید.

وقتی با فاصله زیاد به خطوط موازی نگاه می‌کنیم، این احساس را به ما می‌دهند که در دوردست به هم رسیده‌اند. این نقطه ملاقات، نقطه محو شدن (Vanishing Point) است و ما حتی اگر نتوانیم آن را ببینیم آن را حس می‌کنیم.خطوط ریلی راه آهن یک مثال عالی از این حالت هستند.

خطوط موازی همگرا یک توهم ایجاد می‌کنند. این توهم مسافت یا عمق را در صحنه عکسبرداری نشان می‌دهد.

برای افزودن تنوع، با لنزهای مختلف آزمایش کنید

لنزها راهی عالی برای تغییر دیدگاه از یک صحنه هستند. لنزهای مختلف می‌توانند به شما کمک کنند تا توهمات پرسپکتیوی مختلفی را ثبت کنید.

یک لنز تله فوتو تمایل دارد سوژه و پس زمینه را به هم نزدیک کند. در حالی که لنزهای فوق عریض یا فیش آی باعث می‌شوند تا آن ها دورتر به نظر برسند.

این لنزهای زاویه باز باعث می‌شوند اجسام اطراف کناره‌های تصویر نیز کوچکتر به نظر برسند. آنها همچنین باعث می‌شوند افراد در مرکز بسیار بزرگتر از واقعیت باشند.

این لنزها همچنین باعث می شوند که تمام خطوط مستقیم خارج از محور لنز خمیده به نظر برسند. این می‌تواند درک شما از صحنه و عمق نمایش آن را تغییر دهد.

بسیاری از مردم تصور می کنند که تغییر فاصله کانونی شما باعث تغییر پرسپکتیو می‌شود. ممکن است میزان نزدیک شدن شما به یک سوژه را تغییر دهد. اما پرسپکتیو تغییر نمی‌کند.

از پرسپکتیو اجباری برای ایجاد یک توهم استفاده کنید

روش دیگری که چشم انداز ما از یک صحنه را تغییر می‌دهد از طریق پرسپکتیو اجباری است. این پرسپکتیو به اندازه نسبی اشیا و سوژه هایی که از آنها عکاسی می‌کنید اشاره دارد.

این مفهوم شامل مسافت است. اما فاصله بین دو سوژه مهم در پیش زمینه و پس زمینه. مفز ما چنان هوشمند است که میزان بزرگی اشیا را تشخیص دهد. همه ما اندازه درخت، خانه یا ماشین را می‌دانیم.

اما اگر شخصی را به اندازه یک سازه مثل برج ایفل ببینیم چه می‌شود؟ ما نمی‌توانیم قبول کنیم که شخص واقعاً به این بزرگی است.سعی کنید اشیا را در فواصل مختلف قرار دهید. اما این تصور را ایجاد کنید که در یک خط هستند. قطعاً چند تصویر غیر منطقی ایجاد خواهید کرد.

با وضوح، رنگ و کنتراست بازی کنید

ما می‌توانیم به کمک کنار گذاشتن مواردی از صحنه، بر عمق تأثیر بگذاریم. کاهش کنتراست، پراکندگی نور یا کاهش میزان رنگ، همه ابزارهای مفیدی در این زمینه هستند زیرا درک عمق را از ما می‌گیرند.

با فوکوس لنز خود بر روی “بی نهایت”، همه چیز را در صحنه در کانون توجه قرار دهید. اما، اگر در فاصله کوتاهی از آن فوکوس کنید، احساس عمق بیشتر می‌شود.

چرا؟ خوب، چشمان ما جایی برای استراحت ندارندبدین معنی است که صحنه بسیار عمیق بوده و هرگز فوکوس را پیدا نمی کند.

جمع بندی

دفعه بعد که قصد عکاسی از یک صحنه را دارید، پرسپکتیو در عکاسی را در نظر بگیرید. این امر به شما کمک می‌کند تا بهترین موقعیت و زاویه را برای گرفتن عکس یافته و تنوعی را به عکاسی شما اضافه خواهد کرد.

وقتی با یک سوژه یا صحنه روبرو می‌شوید، باید به روش‌های مختلف از آن عکس بگیرید. این روش به شما کمک می‌کند تا طیف وسیعی از تصاویر را برای انتخاب مورد دلخواه خود ثبت کنید.