مزایا و معایب استفاده از ماسک‌ روشنایی به جای HDR

هدف از کار با ماسک روشنایی این هست که بتونیم تصویری با ظاهر HDR اما بسیار تمیز و طبیعی داشته باشیم. البته این تنها هدف ما نیست و طبیعتاً مزایای دیگری هم دارد که در طول مقاله به آن‌ها اشاره می‌کنیم. نرم‌افزارهای HDR در طی این سال‌ها سعی بر این داشته‌اند تا با افزایش قدرت پردازشی خود، تا حد ممکن، ترکیب عکس‌های را به صورت خودکار انجام دهند. این کار برای تعداد زیادی عکس بسیار هم کاربردی است. اما از آنجا که عکس‌های HDR معمولاً به تعداد زیاد گرفته نمی‌شوند، اغلب عکاسان حرفه‌ای ترجیح می‌دهند نتیجه کارهای HDR خودشان را به صورت دستی و با صرف وقت بیشتری انجام دهند تا کیفیت خروجی کار افزایش یابد. به همین دلیل، ماسک‌های روشنایی جایگزین روش‌های خودکار شده‌اند. بی‌دلیل نیست که این روش، به سرعت در میان افراد حرفه‌ای در حال جایگزین شدن به جای HDR است.

مطالعه بیشتر : ماسک‌های روشنایی چیست و چگونه کار می‌کنند؟

مزیت‌های ماسک‌های روشنایی

1. کیفیت بالاتر عکس‌ها

ما پیش از این عکس‌های HDR را با رنگ‌های به شدت غلیظ، کنتراست نامناسب و نویز زیاد دیده‌ایم. اما مهم‌ترین مشکل این عکس‌ها، عکس‌برداری پی‌درپی است که گاهی اوقات به راحتی ممکن نیست. در واقع عکس‌های HDR ترکیبی از چندین تصویر پی‌درپی هستند، در حالی که برای کار با ماسک روشنایی تنها به یک عکس با فرمت خام نیاز دارید تا بتوانید تاریکی‌ها و روشنایی‌های تصویر را بازیابی کنید. در این حالت، بخش‌هایی از تصویر که نیازی به افزایش Dynamic Range ندارند دست نمی‌خورند. این گزینه خصوصاً برای زمانی که عکاسی پرتره یا عروسی می‌کنید اهمیت زیادی دارد. زیرا از ویرایش روی صورت سوژه که یکی از اشکالات مهم در عکاسی HDR است جلوگیری می‌شود. به طور خلاصه، کیفیت تصویر ترکیب شده نهایی، کم و بیش نزدیک به همان فایل خام یا RAW است که از آن استفاده کردید.

در این حالت تغییری در رنگ‌ها ایجاد نمی‌شود،شارپنس تصویر به همان میزان اولیه باقی می‌ماند، نویز تصویر بالا نمی‌رود (که به این معنی است که می‌توانید با حساسیت‌های بالا هم عکس بگیرید)، و نهایتاً اینکه  chromatic aberration یا لبه‌های رنگی در مناطق پرکنتراست افزایش پیدا نمی‌کند.

این‌ها دلایل عمده برای استفاده از ماسک روشنایی به جای HDR هستند.

مطلب مرتبط: ویرایش عکس‌های Raw در پنج مرحله‌ی ساده

2. کنترل کامل درباره آنچه که تغییر می‌کند

بدون شک، مهم‌ترین دلیلی که عکاسان را به استفاده از HDR بدبین می‌کند، کنترل کم بر آن چیزی است که در هنگام آمیختن عکس‌ها پیش می‌آید. اگرچه نرم‌افزارهای مختلف، ابزارهای آمیختگی تصاویر را گسترش داده‌اند، اما کنترل دقیق مناطقی از عکس که باید ترکیب و HDR شوند تقریباً غیر ممکن است و می‌بایست عکس‌ها را در نرم‌افزارهایی که دارای قابلیت ساخت لایه هستند وارد کرده و بخش‌هایی از عکس اصلی را به‌وسیله ماسک لایه، بازیابی کنیم. این در حالی است که قابلیت ماسک روشنایی که در فتوشاپ انجام می‌شود، اصولاً براساس لایه‌های عکس کار می‌کند و طبیعتاً خلاقیت عکاس می‌تواند آنچه که قرار است تغییر کند را مشخص کند.

الگوریتم استفاده از ماسک‌های لایه دقیقاً تعریف می‌کند که کدام بخش‌های تصویر باید با چه میزان از نوردهی دیده شود. سپس اسلایدرهای (ابزارهای تعریق مقادیر) به ما امکان می‌دهند که میزان این نوردهی را به مقدار مورد نظرمان تعریف کنیم. در این روش ما از یک نوردهی پایه برای شروع کار استفاده می‌کنیم و بعد مقدار تغییر نوردهی را هم جداگانه تعریف می‌کنیم. نهایتاً می‌توانیم بگوییم که این تغییر روی کدام بخش‌های تصویر و دقیقاً با چه میزانی از شفافیت باید اتفاق بیفتد.

تصویر زیر مثال خوبی است که نشان می‌دهد چطور می‌توانید تغییرات بسیار جزئی و دقیقی را روی قسمت‌هایی که نیاز دارید اعمال کنید. برای ساخت این تصویر 11 نوردهی مختلف استفاده شده است. فقط 6 تا از آن‌ها برای کار روی رد نور حاصل از چراغ ماشین‌ها تأثیر گذاشته‌اند و 4 تا هم برای ترکیب نوردهی استفاده شده‌اند. یک تصویر با نور معمولی هم یازدهمین میزان نوردهی بوده که به عنوان تصویر پایه مورد استفاده قرار گرفته است.

در زیر نیز می‌توانید تصویر خامی که برای ساخت این عکس استفاده شده است ببینید.

تنها بخش از نقاط نورانی که برای این تصویر باید کنترل می‌کردم، نورهای خیابان بودند. این نورها باید به اندازه کافی نورانی باقی می‌ماندند تا زیبایی عکس بیشتر شود.

سپس با سه میزان نوردهی مختلف که هر کدام کمی تیره‌تر بودند، روی این بخش‌ها کار کردم تا تاریک شدن این بخش‌ها، تأثیری روی نور این نقاط نورانی نگذارد. اگر می‌خواستم با HDR این کار را انجام دهدم، قطعاً این ترکیب، روی این نقاط نورانی هم تأثیر می‌گذاشت و این همان چیزیست که من نمی‌خواستم اتفاق بیفتد.

در قسمت‌های تیره، من قصد داشتم فقط جزئیات یک منطقه را بازیابی کنم که آن را هم می‌توانید در تصویر ببینید. دیواره کناری ساختمان سمت راستی. این قسمت به وضوح تاریک بود، اما بخش‌های دیگر تصویر در مناطق تیره، نور مناسبی داشتند و نمی‌خواستم آن‌ها را روشن کنم. به همین دلیل به قسمت‌های دیگر دست نزدم.

3. بدون شبه‌وارگی و تأثیر مخرب حرکت‌ها

بگذارید ابتدا درباره اینکه شبه‌وارگی یا Halos یا هاله‌های نورانی چیست‌اند توضیح دهم. به طور کلی، هاله‌های رنگی یا نورانی که در لبه بخش‌های پرکنتراست تصویر ایجاد می‌شوند را Halos می‌نامند. این اتفاق معمولاً در عکس‌هایی که با لنز‌های بی‌کیفیت گرفته می‌شوند زیاد دیده می‌شود. اما وقتی چند عکس را با هم ترکیب می‌کنیم تا یک HDR ایجاد شود، این لبه‌های نورانی را بیشتر از حالت عادی می‌بینیم. اگرچه بخشی از آن‌ها به‌وسیله روش‌های نرم‌افزاری حذف می‌شوند، اما تأثیر مخرب آن‌ها بر عکس را نمی‌توان نادیده گرفت.

وقتی برای افزایش محدوده نور‌های تصویر از ماسک روشنایی استفاده می‌کنیم، این هاله‌های نورانی یا رنگی اصلاً ایجاد نمی‌شوند. چون اصولاً ما تنها از یک عکس استفاده کرده‌ایم و اگر خود عکس دارای Halos نباشد، ماسک روشنایی هم چیزی روی آن اضافه نمی‌کند.

4. عکاسی بهتری می‌شوید

چند سال پیش که تازه امکان Tone Mapping (ترکیب عکس‌ها) را یاد گرفته بودم و هر کجا که می‌رسیدم فکر می‌کردم “این عجب صحنه‌ای برای HDR می‌شه”. بعد دوربین را روی عکاسی پی‌درپی می‌گذاشتم و چندین عکس پی‌درپی Bracketing می‌گرفتم. نهایتاً وقتی به خانه برمی‌گشتم تعداد زیادی عکس از آن صحنه داشتم که دارای نوردهی‌های مختلفی بود و عکس‌هایی که دارای نور بهتر بود را جدا می‌کردم و آن‌ها را با هم ترکیب می‌کردم. این کار باعث می‌شد دید من برای نورسنجی محیط محدود شود.

اما از زمانی که شروع به یادگیری و کار با ماسک‌های روشنایی کردم، همه چیز در نظرم تغییر کرد. دیگر سعی می‌کردم نور محیط را برای رسیدن به یک نوردهی دقیق و پایه، تخمین بزنم. چون دیگر قرار نبود از یک صحنه بار و بارها عکاسی کنم، همان یک شات اول را به درستی تنظیم می‌کردم. این کار به من کمک می‌کند تا با تنظیمات نورسنجی دوربینم مانند Matrix، Center Weighted یا نقطه‌ای بیشتر کار کنم و همچنین سعی کنم اختلاف نور در کادر را بهتر و دقیق‌تر بسنجم و براساس آن، دیافراگم و شاتر و حساسیت دوربین را انتخاب کنم. دیگر به جای اینکه در یک صحنه با نوردهی پیچیده، فکر کنم قرار است عکس‌ها را با چندین عکس با نوردهی مختلف ثبت کنم، به این فکر می‌کردم که با تنظیمات دستی فقط “یک عکس” عالی بگیرم.

5. امکان ترکیب با روش‌های کاری HDR

یکی از جالب‌ترین امکانات کار با ماسک‌های روشنایی این است که می‌توانید آن را با روش‌های دیگر ویرایش عکس مانند HDR و Tone Mapping ترکیب کنید و خروجی بهتر و پیچیده‌تری بگیرید. می‌دانیم که استفاده از فایل‌های 32 بیت به دلیل محدودیتی که نمایشگر‌های ما برای نمایش این فایل‌ها دارند، کمی مشکل است. اما استفاده از همین فایل‌های 32 بیتی برای زمانی که می‌خواهیم از ترکیب ماسک روشنایی و HDR استفاده کنید، ترکیب فوق‌العاده‌ای می‌شود که خروجی بی‌نظیری دارد. در ادامه می‌توانید ویدئویی که روش کاری این ترکیب تکنولوژی‌های ویرایشی را نشان می‌دهد مشاهده کنید که از دوره آموزشی پیشرفته  Art of Digital Blending گرفته شده است.

مشکلات کار با ماسک‌های روشنایی

اگرچه ماسک‌های روشنایی بسیار کارآمد هستند، اما به‌هرحال استفاده از هر روشی در برابر دیگری، می‌تواند با چالش‌ها و مشکلات مربوط به خود آن روبرو باشد. در اینجا به برخی از چالش‌های استفاده از ماسک‌های روشنایی می‌پردازیم که می‌بایست پیش از به کارگیری این روش، از آن مطلع باشید.

نرم‌افزارهای HDR ساده‌تر هستند

کار کردن با روش ماسک روشنایی نیازمند اطلاعات و مهارت بیشتری در فتوشاپ است. برای اینکه بتوانید از این روش بهره ببرید می‌بایست درباره نورها و ترکیب آن‌ها در لایه‌های فتوشاپ بدانید و سرعت یادگیری آن کندتر از یادگیری HDR است. همان‌طور که پیشتر هم اشاره کردیم، اصولاً نرم‌افزارهای HDR طوری ساخته می‌شوند که کاربر کمترین درگیری را در مسائل فنی عکس و روند تبدیل آن داشته باشد، در حالیکه در مورد ماسک‌های روشنایی، باید دقیقاً بدانید هر لایه چه کاری انجام می‌دهد و روی کدام بخش‌های تصویر تأثیر می‌گذارد. اگر این موارد را ندانید و بدون دانش روی لایه‌ها کار کنید، احتمالاً نتیجه از چیزی که شروع کردید هم بدتر خواهد شد.

ماسک‌های روشنایی، برای هر عکسی مناسب نیست

برخی از عکس‌ها هستند که استفاده از ماسک‌های روشنایی برای آن‌ها مناسب نیست. به عنوان مثال، عکس‌هایی که دارای کنتراست کمی بین لایه‌های ماسک روشنایی هستند را به سختی می‌توان توسط ماسک‌های روشنایی ویرایش کرد. در این تصاویر، نمی‌توانید اختلاف بین لایه‌ها را به راحتی کنترل کنید و ویرایش هر لایه جداگانه و تأثیر آن بر دیگر لایه‌ها مشکل‌تر می‌شود. برای عکس‌هایی که کنتراست کمی دارند، می‌توانید از پردازش 32 بیتی عکس با روش HDR استفاده کنید. در این موارد، نرم‌افزارهای HDR کاربرد بهتری دارند.

ماسک‌های روشنایی تنها در مود 8 بیتی کار می‌کنند

همانند همه موارد کار با ابزارهای انتخاب زنده، ماسک‌های روشنایی هم تنها در مود 8 بیت ممکن است. بنابراین اگر در مود 16 بیتی هم کار کنید هیچ تأثیری در کیفیت انتخاب‌ها و ماسک‌ها نخواهد داشت. بنابراین هیچ فرقی ندارد که روی عکس‌های 8 بیتی کار کنید یا 16 بیتی، در هر حال دقت انتخاب یکسان است.

مطالعه بیشتر: عمق بیت چیست و چگونه از آن استفاده کنیم؟

در انجمن حرفه‌ای فتوشاپ در این باره آمده است:

دقت ماسک‌های روشنایی در مود 8 بیتی، وابسته به کیفیت خود آن است و تأثیری روی دقت تصویر یا نتیجه‌ای که می‌گیرید ندارد. استفاده از این ماسک‌ها موجب پله‌پله شدن نور‌ها در محدوده‌های رنگی یکدست نمی‌شود و کیفیت عکس دقیقاً همان چیزی است که در ابتدا بوده است.

البته با اینکه گفته می‌شود که تأثیری روی posterization تصویر (حالت پله‌پله شدن در رنگ‌های یکدست مانند آسمان) ندارد، اما باز هم بهتر است با دقت از آن استفاده کنید.

 نتیجه

استفاده از HDR در بسیاری از موارد تصویر زیباتری را نتیجه می‌دهد. اما ماسک‌های روشنایی، همان جلوه HDR را با تخریب کمتری ارائه می‌دهند و زمانی که در آن مهارت پیدا می‌کنید، بدون شک عکس‌های خلاقانه‌تر با جلوه زیباتری را خواهید ساخت. عکس‌ها با این روش ویرایشی بسیار حرفه‌ای و چشم نواز خواهند شد و بدون شک نتیجه استفاده از این روش ارزش زحمت یادگیری آن را دارد.

مترجم: امیر یاری