قبل از شروع باید اشاره کنم که در دنیای عکاسی دیجیتال EV اهمیت زیادی ندارد و نیازی نیست قبل از گرفتن هرعکس آن را محاسبه کنید. با این وجود در این مقاله اطلاعات خیلی مفیدی وجود دارد که شما می‌توانید از آن برای بهبود عکس‌هایی که می‌گیرید استفاده کنید.
EV در عکاسی چیست؟
EV به زبان ساده روشی برای محاسبه‌ی سرعت شاتر و مقدار گشودگی دیافراگم به صورت یکجا است. با اینکه تغییر سرعت شاتر و دیافراگم اثرات جانبی زیادی مثل افزایش Motion Blur و تغییر عمق میدان دارند اما EV این دو مورد را مدنظر نمی‌گیرد و فقط مقدار نوردهی صحنه را محاسبه می‌کند.
محاسبه مقدار EV برای به دست آوردن میزان نوردهی از طریق فرمول زیر انجام می‌شود:
در این فرمول N مقدار گشودگی دیافراگم را نشان می‌دهد و t نیز سرعت شاتر است. جای تعجب نیست که ممکن است با تنظیمات مختلفی به یک مقدار EV ثابت برسید. برای مثال هر دو مقدار زیر یک نتیجه را در بردارند:
- دیافراگم f/2.8 و سرعت شاتر 1/100 ثانیه
- دیافراگم f/4 و سرعت شاتر 1/50 ثانیه
با استفاده از فرمول بالا و قرار دادن این مقادیر داخل آن متوجه خواهید شد که مقدار EV در هر دو مورد برابر با 9.6 است.
مقیاس EV
مقدار EV در عکاسی ممکن است از -6 تا +17 متغیر باشد. البته به صورت تئوری این مقادیر هیچگونه محدودیتی ندارند. برای مثال با دیافراگم f/22 و سرعت شاتر 1/4000 ثانیه ممکن است مقدار EV تقریبا به 21 هم برسد اما این تنظیمات برای عکاسی از هر سوژه‌ای که مدنظر شما باشد خیلی تاریک است و به هیچ عنوان نمی‌توانید با چنین تنظیماتی عکس با کیفیتی بگیرید. تنها در صورتی می‌توانید از این تنظیمات استفاده کنید که مقدار ایزو را افزایش دهید که در این صورت نویز تصویر به شدت افزایش خواهد یافت و کیفیت عکس شما افت می‌کند.
هرچقدر سرعت شاتر و دیافراگم شما تاریک‌تر باشد (نور کمتری بتوانید با آن‌ها بگیرید) مقدار EV افزایش خواهد یافت. برای درک بهتر این موضوع EV را اینگونه در نظر بگیرید که علاوه بر شرح تنظیمات دوربین به روشنایی صحنه هم اشاره دارد. هرچقدر مقدار EV در عکاسی بیشتر باشد به این معنی است که شما قصد عکاسی از یک سوژه روشن‌تر را دارید.
برای یک صحنه‌ی خیلی روشن شما به یک EV برابر با +15 یا +16 نیاز دارید. به بیانی دیگر ترکیب سرعت شاتر و دیافراگم شما نباید به شکلی باشد که بتوانند نور خیلی زیادی جذب کنند.
برای سوژه‌های تاریک‌تر (برای مثال عکاسی از آسمان شب) شما به مقادیر نوردهی خیلی پائین‌تری مثل -5 EV نیاز خواهید داشت تا از تاریک‌شدن و Underexpose شدن تصاویر جلوگیری کنید.
در جدول زیر مقدار EV برای سرعت شاتر و دیافراگم‌های مختلف مشخص شده است:
[relatedpost post=”82442″]
خوشبختانه این جدول چیز خیلی پیچیده‌ای نیست. من فقط از فرمولی که مشاهده کردید برای محاسبه مقدار EV دیافراگم‌ها و سرعت شاترهای متداول استفاده کرده‌ام. با این وجود وجود به نظر من با استفاده از این جدول بهتر می‌توانید تاثیر تغییر سرعت شاتر و دیافراگم را روی نوردهی تصاویر خودتان مشاهده کنید.
هر بار که شما یک گام مقدار EV را کاهش می‌دهید در واقع نصف نوری که می‌توانید ثبت کنید را ثبت خواهید کرد. این موضوع برای افزایش مقدار EV هم صدق می‌کند و با هر بار افزایش EV شما نور قابل جذب توسط دوربین را دوبرابر می‌کنید. برای مثال مقدار 2 گام EV نصف نور قابل جذب توسط 1 گام EV را جذب می‌کند و 3 گام EV هم نصف نور 1 گام را ثبت می‌کند.
اوضاع زمانی جالب‌تر می‌شود که شما متوجه رابطه EV در عکاسی با دنیای واقعی می‌شوید. برای مثال شما چه زمانی می‌توانید به مقدار نوردهی 10 دست یابید؟ طبق جدول بالا شما با سرعت شاتر 1/1000 ثانیه و دیافراگم f/1.0 و همچنین سرعت شاتر ½ ثانیه و دیافراگم f/22 می‌توانید به این مقدار نوردهی دسترسی داشته باشید. اما از هرکدام از این موارد در چه زمانی باید استفاده کرد؟
[relatedpost post=”119701″]
جدول پائین به همین منظور طراحی شده است:
مطمئنا ممکن است شرایط نوری خیلی متفاوت‌تری نسبت به این 24 مورد ذکر شده برای شما رخ دهد اما من فقط برای هر مقدار EV یک مورد را انتخاب کرده‌ام.
به همین خاطر برای اینکه فقط موارد بالا را مورد بررسی قرار دهید بهتر است به عکس‌های خودتان نگاه کنید. تمام عکس‌هایی که با ایزو 100 گرفته‌اید را در لایتروم درکنار هم قرار دهید و ضمن مشاهده‌ی دیافراگم و سرعت شاتر هر عکس بررسی کنید که در زمان استفاده از هرکدام از این تنظیمات شرایط نوری صحنه به چه شکلی بوده است. شما ممکن است ارتباطات جالبی بین عکس‌های مختلف پیدا کنید. برای مثال ممکن است متوجه شوید که تنظیمات شما برای عکاسی از ماه با یک لنز تله با عکسی که در یک روز آفتابی از یک منظرهی زیبا گرفته‌اید یکسان بوده است.
در ابتدای مقاله ذکر شد که استفاده از مقدار EV در عکاسی مدرن تقریبا منسوخ شده است اما در این مورد می‌تواند کمک خیلی زیادی به شما کند. با مطالعه‌ی عکس‌های خودتان و بررسی اینکه از چه مقدار نوردهی تحت چه شرایطی استفاده کرده‌اید می‌توانید نوردهی تصاویر خودتان را خیلی بهتر انجام دهید.
ایزو چه نقشی دارد؟
در جدول بالا ذکر شده است که تمامی این مقادیر به درنظر گرفتن ایزو 100 محاسبه شده‌اند و در این مقاله هم چند بار به این موضوع اشاره کردم که مقدار ایزو مورد استفاده باید 100 باشد. اما به چه دلیلی ایزو 100 تا این مقدار مهم است؟
تقریبا هیچ دلیلی وجود دارد و فقط برای این روی آن تاکید دارم که جدول با ایزو 100 کالیبره شده است (تصور شده است که شما فقط از ایزو 100 استفاده می‌کنید). اما شما می‌توانید از این جدول برای مقادیر ایزو مشابه هم استفاده کنید. برای مثال ایزو 800 سه گام روشن‌تر از ایزو 100 است. در صورتی که از جدول بالا با ایزو 800 استفاده کنید به احتمال زیاد عکس شما بیش از مقدار موردنیاز روشن خواهد شد. به همین دلیل باید مقدار EV را در زمان عکاسی سه گام افزایش دهید.
با این وجود همیشه ایزو 100 به عنوان مقدار استاندارد شناخته می‌شود و در تمام چارت‌های نوردهی اینگونه تصور شده است که ایزو دوربین شما همیشه روی 100 است.
موارد عملی استفاده از EV در عکاسی
یکی از موارد جالب در مورد مقدار EV این است که حتی با وجود اینکه امروزه تقریبا هیچگونه استفاده عملی ندارد، می‌تواند در بهبود عکس‌های شما تاثیر خیلی زیادی داشته باشد.
ما به این دلیل این موضوع را برای مقاله امروز انتخاب کردیم که خیلی از عکاس‌ها امروزه از آن استفاده نمی‌کنند.
حتی در زمان عکاسی با حالت Manual خیلی از عکاس‌ها تنظیمات دوربین خودشان را با استفاده از نورسنج دوربین و یا با استفاده از هیستوگرام تنظیم می‌کنند. فقط تعداد خیلی کمی از افراد به مقدار نور موجود در صحنه توجه می‌کنند و از جدول نوردهی برای محاسبه‌ی نور صحنه و تنظیم گشودگی دیافراگم و سرعت شاتر استفاده می‌کنند. برای تمام عکاس‌ها به جز عکاس‌هایی که از دوربین آنالوگ استفاده می‌کنند و نورسنج خودشان را همراه ندارند، گزینه‌های خیلی بهتری برای محاسبه مقدار نوردهی وجود دارد.
[relatedpost post=”75037″]
با این وجود EV استفاده‌ی عملی هم دارد و اینطور نیست که هیچگونه استفاده عملی نداشته باشد. برای مثال شما ممکن است تبلیغات دوربین‌هایی را مشاهده کرده باشید که گفته می‌شود توانایی فوکوس خودکار تا -4 EV را دارند. در چنین موردی EV نقش خیلی مهمی در بررسی قابلیت‌های دوربین دارد.
همچنین اطلاع از این مورد می‌تواند کمک بسیار زیادی به شما کند و از هدر دادن پول شما جلوگیری کند. خیلی از تولیدکننده‌ها از مقادیر EV مبهم برای تبلیغ دوربین‌های خودشان استفاده می‌کنند. برای مثال دوربینی که بتواند با لنز f/1.2 در شرایط نوری -6 EV فوکوس کند دوربین قدرتمندی است اما دوربینی که بتواند با لنز f/2 به مقدار نوردهی -5 EV دستیابی داشته باشد در شرایط کم نور عملکرد خیلی بهتری خواهد داشت.
کاربرد این مقدار در زمان عکاسی هم این است که در مواقعی که دوربین عملکرد خیلی خوبی در تشخیص نوردهی صحنه ندارد شما می‌توانید راحت‌تر نور صحنه را محاسبه کنید. برای مثال در صورتی که در یک روز ابری دوربین شما تشخیص دهد که باید از دیافراگم f/8 و سرعت شاتر 1/4000 استفاده کنید مطمئنا اشتباه است و ممکن است شما ایزو را به صورت تصادفی افزایش داده باشید.
آخرین کاربرد EV در عکاسی هم زمان عکاسی Long Exposure با فیلترهایی مثل ND 10-stop است. با مشاهده‌ی مقادیر توصیه شده برای EV 10 شما راحت‌تر می‌توانید سرعت شاتر و مقدار گشودگی دیافراگم را تشخیص دهید. در مواقعی که از فیلتر استفاده می‌کنید ممکن است نورسنج دوربین به خوبی عمل نکند و نیاز باشد مقدار نوردهی صحنه را به صورت دستی انجام دهید.
