5 نکته برای اینکه با ایزو بالا بهتر عکاسی کنید

ایزو در عکاسی عنصری از دوربین است که میزان حساسیت حسگر عکس به نور را تعیین می‌کند. هر چه ایزو بیشتر باشد، حساسیت حسگر به نور بیشتر می‌شود. هر چه ایزو کم‌تر باشد، حساسیت حسگر به نور کم‌تر می‌شود. همچنین روی نورسنجی عکس نیز تاثیر مستقیمی می‌گذارد. حساسیت بیشتر به نور باعث می‌شود نور شدیدتر باشد و حساسیت کم‌تر به نور، روشنایی را کاهش می‌دهد. این بخش بسیار مهمی از دوربین است؛ چرا که دوربین از طریق حسگر عکس اطلاعات نوری که روی فیلم می‌افتد را ترجمه می‌کند.

اعداد ایزو بزرگ تر بدان معنی است که سنسور دوربین شما نسبت به نور حساس تر شده است و به شما این امکان را می دهد که در مکان های تاریک تر، از دوربین خود استفاده کرده و عکاسی کنید. نتیجه انجام این کار، ایجاد نویز بیشتر در عکس شماست(اگرچه امروزه دوربین های عکاسی همواره در حال ارتقا هستند و بسیاری از آنها قادر به استفاده از تنظیمات ایزوی بالا هستند و تصاویری نیز که ثبت می کنند بسیار قابل قبول هستند).

برای مثال یکی از موقعیت هایی که ممکن است بخواهید از ایزو بالاتر استفاده کنید، عکاسی از یک اتفاق ورزشی داخل سالن (فضای بسته) است که در آن نور کم بوده و سوژه شما به سرعت در حال حرکت است. با انتخاب ISO بالاتر می توانید برای ثابت کردن حرکت از سرعت شاتر سریعتری استفاده کنید.

نویز یکی از موضوعات پراهمیت برای هر عکاس است و اکثر عکاس‌ها سعی می‌کنند تا جای ممکن عکس‌هایی که می‌گیرند نویز نداشته باشد. اما هیچ عکاسی نمی‌تواند هنگام عکاسی با ایزو بالا از نویز زیاد فرار کند و برخی اوقات نیز شما در شرایطی قرار می‌گیرید که باید میزان ایزو را بالا ببرید.

اینکه شما ایزو را به عنوان پایه و اساس مثلث نوردهی در نظر بگیرید و در زمان مناسب آن را به طور دقیق تنظیم کنید به شما کمک خواهد کرد که عکس های خلاقانه ای را ثبت کنید.

به طور کلی شما باید با کاربرد های ایزو کم یا ایزو زیاد آشنا شوید.

در هنگامی که نور محیط کم است یا شما نمیتوانید نوردهی طولانی داشته باشید انتخاب ایزوی بالا در آن شرایط بهترین گزینه است؛ تنظیمات ایزوی بالاتر به این معناست که سنسور دوربین شما به نور واکنش بیشتری خواهد داشت؛ تکنولوژی سنسور با سرعت زیادی در حال تغییرات چشمگیری است و اگر شما دوربین جدید تر و پیشرفته تر داشته باشید میتوانید با اطمینان زیادی با ایزوی بالا عکاسی کنید.

زمان افزایش ایزو

آموختیم که افزایش ایزو در عکاسی باعث می‌شود نویز عکس بیشتر شود و حالت دانه‌دانه‌ای به عکس اضافه شود. و بهتر است که ایزو را در کم‌ترین حد ممکن قرار داد. اما ممکن است در موقعیت‌هایی قرار بگیرید که محور نور نشان بدهد که نور کم است و کاری به غیر از افزایش ایزو نتوانید انجام دهید. در آن مورد، باید به افزایش ایزو تکیه کنید.

1- تست دوربین

بهتر است اول دوربین خودتان را تست کنید. دوربین را روی یک سه پایه قرار دهید، تمام تنظیمات کاهش نویز را خاموش کنید، فایل انتخابی خودتان را روی Raw تنظیم کنید و چند عکس با تنظیمات ایزو مختلف بگیرید.

سپس عکس‌ها را روی صفحه نمایش کامپیوتر خودتان (یا بزرگترین صفحه نمایشی که در اختیار دارید) ببینید و مشخص کنید در کدام سطح ایزو میزان نویز برای شما خیلی بالا است.

2- از یک لنز پرایم سریع استفاده کنید

استفاده از یک لنز پرایم مانند لنزهای 35 میلیمتر و یا 50 میلیمتر با بیشینه دیافراگم خیلی بزرگ (f/1.4 یا f/1.8) نور بیشتری را به سنسور می‌رساند و هنگام عکاسی با این لنزها نیازی نیست از ایزو بالا در محیط‌های کم نور استفاده کنید. همچنین با یک لنز پرایم می‌توانید تصاویری با کیفیت فوق‌العاده بگیرید.

[relatedpost post=”107099″]

3- از یک سه پایه استفاده کنید

برخی اوقات سه پایه می‌تواند یک بار اضافی برای شما باشد اما در شرایطی که شما نور کافی برای عکاسی با ایزو پائین را ندارید و باید از مقادیر بالای ایزو استفاده کنید، بهتر است یک سه پایه نیز همراه خودتان داشته باشید. سه پایه بهترین تثبیت کننده‌ی موجود در بازار است. می‌توانید دوربین خودتان را روی یک سه پایه قرار دهید و حتی هنگام استفاده از مقادیر بالای ایزو، کوچک‌ترین نگرانی بابت نویز در تصاویر خودتان نداشته باشید.

نکته: حتما تنظیمات کاهش نویز در نوردهی بالای دوربین (in-camera long Exposure noise reduction) را خاموش کنید. هنگامی که این تنظیمات روشن باشد، زمان پردازش عکس می‌تواند به اندازه‌ی زمان نوردهی طولانی باشد. اگر به هرگونه کاهش نویز نیاز دارید، بهتر است این کار را در پردازش نهایی انجام دهید.

4- از لنز واید استفاده کنید

منظره دید وسیع به معنی توانایی جمع‌آوری نور بیشتر است و شما هم هنگامی که می‌خواهید ایزو را در پائین‌ترین سطح ممکن نگه دارید، به چنین چیزی نیاز دارید. اما یکی دیگر از مزایای فاصله کانونی کوتاه‌تر این است که می‌توانید از سرعت شاتر پائین‌تر نیز استفاده کنید. از همین روی می‌توانید از سه پایه استفاده نکنید.

[relatedpost post=”86892″]

5- فقط عکاسی کنید

عملکرد دوربین‌های امروزی برای عکاسی در ایزو بالا فوق‌العاده است. اگر شما در شرایطی قرار گرفتید که نور کمی دارید و امکان استفاده از سه پایه را نیز ندارید، جای هیچ نگرانی وجود ندارد.

اگر با ایزو 6400 می‌توانید از سرعت شاتری استفاده کنید که لرزش دوربین مشخص نباشد، می‌توانید با خیال راحت به عکاسی بپردازید. بهتر است یک عکس با کمی نویز داشته باشید تا اصلا هیچ عکسی نداشته باشید. در صورتی هم که عکس شما کمی نویز داشته باشد، می‌توانید آن‌ها را در ادیت نهایی حذف کنید.

نتیجه گیری

اگر فضا تاریک باشد و عمدا بخواهید در عکس خود نویز داشته باشید، سه پایه نداشته باشید و یا سوژه شما در حال حرکت باشد. بهتر است ایزو دوربین را بالا ببرید زیرا این امکان را برای شما فراهم می آورد که با سرعت شاتر سریع تری عکاسی کنید، در حالی که نوردهی عکس شما همچنان خوب باشد. مطمئناً نتیجه این افزایش ایزو، عکس های با نویز بیشتر خواهد بود.

ایزو در عکاسی در واقع همان مداخله‌ی الکترونیکی است. ایزو مانند دیافراگم و سرعت شاتر به شدت و طول نور و فیزیک نور ربطی ندارد. یک بسط دیجیتالی است که دوربین‌ها با استفاده از آن در شرایط کم‌نور بتوانند به فعالیت ادامه دهند و عکس‌های خوبی بگیرند. دوربین‌های گران‌قیمت، حسگرهای قوی دارند و در ایزوهای بالا هم نویز بسیار کمی دارند. و برای تشخیص نویز عکس‌هایی که این دوربین‌ها می‌گیرند باید دقت بسیار بالایی به خرج دهید. اگر یک عکاس حرفه‌ای هستید و می‌خواهید در محیط‌های کم‌نور عکاسی کنید، باید به فکر خریدن چنین دوربین‌هایی باشید.