ممکن است از خودتان بپرسید که عکاسی از دنباله ستاره ها دقیقا چیست؟ این نوع عکس محصول نهایی عکاسی با نوردهی طولانی از آسمان شب است. هدف اصلی این نوع عکاسی این است که حرکت ستارهها را با کمک چرخش زمین به تصویر بکشد. انجام این کار باعث افزایش پویایی صحنههای روزمره خواهد شد. در صورتی هم که این نوع تصویر را با یک پیش زمینهی جذاب ست کنید مطمئنا یک عکس خیلی خوب خواهید داشت.
برای عکاسی در شب هدف شما این است که میزان نور ورودی به دوربین را تا جای ممکن افزایش دهید. این موضوع به نظر واضح است اما در شب نور خیلی محدود است. بنابراین شما ممکن است نیاز باشد تنظیمات دوربین خودتان را تغییر دهید تا با شرایط نوری محیط سازگار باشد. دو روش مختلف برای عکاسی از دنبالهی ستارهها وجود دارد. در هر دو تکنیک استفاده از تکنیکهای نوردهی طولانی مناسب مثل قفل کردن آینه/استفاده از Live View ضروری است. همچنین باید از ریموت شاتر و سه پایه هم استفاده کنید تا هرگونه لرزش ناشی از لمس دوربین را از بین ببرید.
متدهای عکاسی از دنبالهی ستارهها
دو روش کلی برای عکاسی از دنبالهی ستارهها وجود دارد که در ادامه هر دو را بررسی خواهیم کرد.
1- استفاده از حالت شاتر باز
متد اول این است که یک عکس تکی با سرعت شاتر طولانی بگیرید. این کار با قرار دادن دوربین روی حالت Bulb (B) انجام خواهد شد. این بدین معنی است که شاتر تا زمانی که شما کلید آن را نگه دارید باز خواهد ماند و نور به سنسور برخورد خواهد کرد. شما باید از یک ریموت شاتر کابلی یا بیسیم استفاده کنید زیرا نباید دوربین در طول مدت زمان عکاسی حرکت کند. همچنین نگه داشتن انگشت روی کلید شاتر برای مدت زمان طولانی هم خیلی ساده نیست.
باید در نظر داشته باشید که این متد نقاط ضعف خیلی زیادی دارد. اول از همه نباید تمام شانس خودتان را روی یک متد متمرکز کنید. برای مثال تصور کنید نیم ساعت دوربین در حال عکاسی است و به صورت نهایی پای شما به سه پایه برخورد میکند. اکنون تمام تصویر خراب شده است. در صورتی که سنسور در معرض نور قرار گرفته باشد، حرکت هر چیزی که داخل صحنه باشد را ثبت خواهد کرد.
بنابراین در این حالت تا زمانی که دوربین تکان خورده باشد شما یک تصویر واضح و شفاف خواهید داشت اما پس از آن تصویر شما خراب خواهد شد.
نکتهی بعدی این است که فقط زمانی میتوانید از این متد برای عکاسی از دنباله ستاره ها استفاده کنید که ماه بیرون نیست. در صورتی که ماه بیرون باشد، نور خیلی زیادی وارد سنسور شما خواهد شد و در نهایت نور خیلی زیادی داخل صحنهی شما خواهد بود.
مورد آخر هم اینکه سنسور بیش از اندازه داغ خواهد شد. در این صورت نقاط رنگی روی تصویر شما قرار خواهد گرفت. به همین خاطر توصیه میشود سنسور دوربین خودتان را برای چنین مدتی در معرض نور قرار ندهید.
[relatedpost post=”85600″]
2- ثبت چندین عکس پیاپی
متد دیگر این است که چندین عکس پی در پی بگیرید و سپس در زمان ادیت آنها را با هم ترکیب کنید. این پروسه با نام انباشت تصویر شناخته میشود و توسط نرمافزارهای خاصی انجام خواهد شد. با استفاده از این متد برای عکاسی از دنباله ستاره ها علاوه بر اینکه احتمال شکست را تا میزان خیلی زیادی کاهش خواهید داد، فشار زیادی هم به سنسور وارد نخواهد شد زیرا در بین عکسها امکان این را دارد که خنک شود. زیبایی گرفتن فریمهای پیاپی این است که در صورتی که عناصر مزاحمی داخل تصویر شما وجود داشته باشد (مثل رد هواپیما و یا چراغ ماشین) شما میتوانید با پاک کردن آنها قبل از تلفیق نهایی تصاویر، این مشکل را رفع کنید. همچنین در صورتی هم که کمی دوربین تکان بخورد شما قادر خواهید بود، عکسی که تحت تاثیر قرار گرفته است را نادیده بگیرید و از بقیه تصاویر استفاده کنید.
یک نقطه قوت دیگر در مورد این متد این است که شما میتوانید تمامی تصاویری که گرفتهاید را هم به یک فیلم تایم لپس تبدیل کنید. اینکه بتوانید دو محصول را از یک عکس استخراج کنید، همیشه قابلیت خیلی خوبی است.
مدت زمان نوردهی باید به اندازهی کافی برای اینکه ستارهها و پیش زمینه نوردهی شوند کافی باشد و در زمان گرفتن تمامی عکسها نیز سه پایه نباید به هیچ عنوان حرکت کند. بعدا میتوانید تصاویر پیش زمینه خودتان را به روشهای مختلفی ثبت کنید و یا حتی از نقاشی با نور در آنها استفاده کنید یا از یک فریم ثابت در عکس نهایی استفاده نمائید.
تنها نقطه ضعف این متد این است که شما فایلهای تصویری خیلی زیادی خواهید داشت که فضای حافظهی بسیار زیادی را اشغال میکنند.
لوازم ضروری که باید به همراه داشته باشید
حداقل تجهیزاتی که برای عکاسی از دنبالهی ستارهها نیاز دارید یک دوربین با حالت دستی است تا بتوانید سرعت شاتر، دیافراگم و ایزو آن را به صورت دستی تغییر دهید. باتریهای دوربین خودتان را به صورت کامل شارژ کنید زیرا هوای سرد باعث کاهش طول عمر آنها خواهد شد. یک کابل شاتر با شاتر قابل قفل شدن نیز یکی دیگر از وسایل ضروری است که باید به همراه داشته باشید. این قابلیت به همراه قابلیت عکاسی پی در پی دوربین باعث خواهد شد که شما بتوانید پس از هر فریم عکس، دوباره شاتر را بدون نیاز به لمس دوربین فعال کنید.
همچنین باید یک سه پایهی مستحکم نیز به همراه داشته باشید. قبل از شروع عکاسی مطمئن شوید که سه پایه کاملا محکم است و در طول مدت نوردهی حرکت نخواهد کرد. وسایل دیگری هم که به همراه داشتن آنها توصیه میشود لباس گرم، صندلی، چراغ قوه و نوشیدنی گرم است. به یاد داشته باشید که باید برای چندین ساعت در هوای سرد شب بیرون باشید بنابراین گرم ماندن کاملا ضروری است. همچنین مراقب باشید که سه پایه تکان نخورد و هیچ نوری هم از چراغ قوه و یا گوشی موبایل شما به سنسور دوربین برخورد نخواهد کرد.
[relatedpost post=”131014″]
تنظیمات مناسب برای عکاسی از دنباله ستاره ها
به نظر میرسد که تکنیک عکاسی پیاپی کاربرد بیشتری دارد. با در نظر داشتن این موضوع دوربین خودتان را روی حالت دستی قرار دهید. اولین چیزهایی که باید در نظر داشته باشید فوکوس و دیافراگم لنز است. برای عکاسی از دنباله ستاره ها به چه عمق میدانی نیاز دارید؟ بهتر نیست از عمق میدانهای خیلی کم مثل f/8 که نتایج واضحتری به ما تحویل میدهند استفاده کنیم؟ راستش را که بخواهید، مشکلی که عکاسی از ستارهها دارد این است که آنها حرکت میکنند. البته این زمین است که حرکت میکند اما داخل صفحه نمایش دوربین چیزی که ما مشاهده میکنیم این است که ستارهها حرکت میکنند. ما نیازی به فریز کردن حرکت نداریم، زیرا هدف ما ثبت دنبالهی ستارهها است اما باید یک نقطهی تعادل بین نوردهی آسمان و نوردهی پیش زمینه پیدا کنیم.
برای عکاسی از دنباله ستاره ها بهتر است از دیافراگمهای کاملا باز (برای مثال f/4) استفاده کنید که اجازهی ورود نور خیلی زیادی به داخل دوربین میدهند و میتوانید مقدار حساسیت ایزو را هم پائینتر نگه دارید. دیافراگمهای بازتر به شما این امکان را میدهند که تصویر را برای مدت زمان کوتاهتری نوردهی کنید و فریمهای نهایی که باید با هم ترکیب کنید هم بیشتر خواهند بود.
همیشه بهتر است با طولانیترین سرعت شاتر که در حال حاضر 30 ثانیه است و با بازترین دیافراگم ممکن عکاسی کنید. سپس میتوانید ایزو را تنظیم کنید تا به نوردهی مناسب برای تصویر خودتان برسید. به یاد داشته باشید که خودتان هم چند عکس تستی بگیرید و دیافراگم را کمی تغییر دهید تا به بهترین مقدار ممکن برای لوکیشن خودتان برسید.
در مورد فوکوس هم از آنجایی که قرار است از دنبالهی ستارهها عکاسی کنید و نه یک عکس واید از آسمان شب لزوما نباید به صورت کامل روی ستارهها فوکوس کنید اما بهتر است که این کار را انجام دهید. در صورتی که با کمک اتوفوکوس میتوانید به راحتی روی ستارهها فوکوس کنید خیلی خوب است اما در غیر این صورت ممکن است نیاز باشد از فوکوس دستی استفاده کنید. به دنبال یک منبع نور روشن در اطراف خودتان بگردید. این منبع نور میتواند یک لامپ در دوردست یا هر چیز دیگری که با فاصله از شما قرار گرفته است باشد. حالت Live View را روشن کنید و با استفاده از آن روی منبع نور زوم کنید. با این کار میتوانید عمل فوکوس را به صورت کاملا دقیق انجام دهید. در نهایت با استفاده از حلقهی فوکوس روی لنز دوربین را روی حالت فوکوس دستی قرار دهید تا در زمان عکاسی تلاش نکند فوکوس را تغییر دهد.
به یاد داشته باشید که اکثر اوقات نمیتوانید با استفاده از علامت بینهایت روی لنز روی نقطهی بینهایت فوکوس کنید زیرا این کلید اغلب اوقات خیلی دقیق نیست. یک نکتهی خوب برای عکاسی از ستارهها این است که یک لنز مثل Samyang 14mm f/2.8 تهیه کنید. سپس در طول روز با استفاده از آن روی نقطهی بینهایت فوکوس کنید و حلقهی فوکوس را چسب بزنید تا تکان نخورد.
در صورتی که میخواهید پیش زمینه واضح باشد هم میتوانید یک عکس جداگانه از آن بگیرید و سپس با استفاده از ماسکها و لایههای فتوشاپ آن را با تصاویری که گرفتهاید تلفیق کنید. در صورتی هم که با لنز واید عکاسی میکنید و فاصله کافی بین پیش زمینه و پس زمینه وجود دارد، ممکن است پیش زمینه به اندازهی کافی داخل فوکوس قرار داشته باشد. بهترین کاری که میتوانید انجام دهید این است که شرایط مختلف را تجربه کنید و ببینید بهترین کار برای شما و دوربین شما چه کاری است.
انتخاب یک جهت برای عکاسی
احتمالا متوجه شدهاید که تمامی دنبالههای ستارهای مثل هم نیستند. این موضوع به جهت دوربین نسبت به آسمان بستگی دارد. در صورتی که میخواهید دنباله ستارهای شما دایرهای باشد، باید دوربین را به سمت قطب شمال یا جنوب بگیرید. در صورتی هم که میخواهید دنباله ستارههای شما مستقیمتر باشند دوربین را به سمت شرق یا غرب بگیرید.
در صورتی که اولین باری است که میخواهید به عکاسی از دنباله ستاره ها بپردازید سعی کنید عکاسی را حول ستاره قطبی شمال انجام دهید. در صورتی که میخواهید ستاره قطبی شمال را راحتتر پیدا کنید، باید ابتدا دب اکبر را پیدا کنید و سپس ستارههای عمودی شکل دهندهی صورت فلکی را دنبال کنید. به نظر میرسد که تمامی اعضای آسمان شب حول این ستاره میچرخند زیرا نزدیکترین ستاره به محور زمین است.
در زمان انتخاب لوکیشن باید مراقب تمام چیزهایی که در طول نوردهی طولانی روی آسمان تاثیر میگذارند (مثل آلودگی نوری و پوشش ابرها) هم باشید. این موارد ممکن است با چشم غیرمسلح خیلی ناچیز به نظر برسند اما عکاسی با نوردهی طولانی به سمت یک شهر یا روستا باعث خواهد شد آسمان شما به رنگ نارنجی دیده شود. برخی اوقات میتوانید از این موضوع برای خلق افکتهای زیبا استفاده کنید اما باید مراقب آن باشید. همچنین ممکن است دوست داشته باشید زمانی که ماه کامل است عکاسی کنید. این موضوع باعث خواهد شد آسمان با یک رنگ آبی زیبا نورپردازی شود و با نورپردازی پیش زمینه هم به آن زندگی ببخشد. در صورتی که تحت این شرایط برای مدت زمان طولانی به صورت پیاپی عکاسی کنید هم میتوانید حرکت زیبای سایهها را در ویدیوهای تایم لپس خودتان داشته باشید.
چک لیست عکاسی از دنباله ستاره ها
- مطمئن شوید سه پایه کاملا مقاوم و محکم است
- ترکیببندی و فوکوس خودتان را بررسی کنید تا مطمئن شوید ستارهها کاملا واضح هستند.
- دوربین را روی فوکوس دستی قرار دهید تا فوکوس دوربین در بین تصاویر تغییر نکند.
- دوربین خود را روی حالت عکاسی پیاپی قرار دهید
- از سرعت شاتر 30 ثانیه استفاده کنید؛ دیافراگم را به صورت کامل باز کنید و از ایزو هم برای متعادلسازی نوردهی استفاده کنید.
- مطمئن شوید تریگر شاتر متصل شده است.
- کلید تریگر شاتر را فشار دهید و آن را قفل کنید
- حداقل یک ساعت منتظر بمانید تا بهترین افکت ممکن را به دست بیاورید.
[relatedpost post=”144990″]
پردازش تصاویر گرفته شده از دنبالههای ستارهای
امیدواریم که همه چیز به خوبی پیش رفته باشد و توانسته باشید کارت حافظهی دوربین خودتان را پر از عکسهای زیبا و دوست داشتنی کنید. این عکسها را به کامپیوتر خودتان منتقل کنید و سپس آنها را وارد نرمافزار ادیت عکس خود کنید. میتوانید از برنامههایی مثل لایتروم استفاده کنید. مطمئن شوید هر کاری که روی یکی از تصاویر انجام میدهید را به تمامی تصاویر دیگر هم اعمال خواهید کرد. میتوانید این کار را با همگامسازی تنظیمات خودتان در تمام تصاویر انجام دهید. اغلب اوقات نیاز است تنظیماتی مثل وایت بالانس، پروفایل لنز و دیگر تغییرات کوچک را روی تصویر اعمال کنید. در نهایت از تمامی تصاویر خودتان یک خروجی JPEG یا TIFF بگیرید.
StarStax یکی از بهترین نرمافزارها برای انباشت تصاویری است که از ستارهها گرفتهاید. این نرمافزار هم برای مک و هم ویندوز در دسترس است و استفاده از آن نیز برای عکاسی از دنباله ستاره ها خیلی ساده است.
پس از اینکه نرمافزار را دانلود و نصب کردید، StarStax را باز کنید و کلید Open Files را انتخاب کنید. سپس به پوشهای که تمامی تصاویر داخل آن قرار دارند مراجعه کنید و تمامی تصاویری که میخواهید با هم ادغام کنید را انتخاب کنید. پس از اینکه تصاویر داخل نرمافزار بارگذاری شدند، فقط کافیست که کلید «Start Processing» را فشار دهید تا مشاهده کنید تصویر موردنظر شما از دنبالهی ستارهها تشکیل میشود. سپس تصویر نهایی را با بیشترین کیفیت ممکن ذخیره کنید و تمام! برخی اوقات نیز ممکن است نیاز باشد تصویر نهایی را وارد لایتروم کنید تا تغییرات نهایی خودتان را روی آن انجام دهید.
همانطور که احتمالا متوجه شدهاید، نرمافزار StarStax قابلیتهای خیلی بیشتری هم مثل تغییر حالتهای ترکیب دارد. با استفاده از این قابلیت باعث خواهید شد تصویر نهایی شما ظاهر متفاوتی داشته باشد. بهتر است چند مورد را تست کنید تا متوجه شوید، کدام حالت را بیشتر از همه دوست دارید. ابزار Comet هم باعث خواهد شد دنبالههای ستارهای شما به تدریج تقویت شوند و به شکل یک دنبالهدار دایرهای به نظر برسند.