دوربین عکاسی حرفه­ ای چی بخرم؟!

دوربین عکاسی حرفه‌ای چی بخرم؟! این سوالی است که هر فرد علاقمند به عکاسی، از مبتدی تا حرفه‌ای، قبل از شروع کار در ذهن خود مطرح می‌کند. با پیشرفت فناوری و تنوع بی‌نظیر دوربین‌های موجود در بازار، انتخاب یک دوربین عکاسی حرفه‌ای مناسب می‌تواند به چالشی بزرگ تبدیل شود. در این مقاله، ما شما را راهنمایی خواهیم کرد تا متناسب با نیازهای خود، بهترین دوربین عکاسی حرفه‌ای را انتخاب نمایید.

امروزه بازار دوربین‌های عکاسی پر از گزینه‌های متنوعی است که هر کدام ویژگی‌ها و قابلیتهای منحصر به فردی دارند. اما قبل از خرید، بهتر است نیازها و اهداف خود را مشخص کنید. آیا شما عکاسی حرفه‌ای را به عنوان یک شغل در نظر دارید و می‌خواهید تصاویری با کیفیت بالا و جزئیات دقیق داشته باشید؟ یا شاید به دنبال یک دوربین عکاسی حرفه‌ای تنها برای استفاده­ی شخصی و لذت بردن از عکاسی هستید! با تعیین اهداف خود، می‌توانید بهترین دوربین را برای خودتان انتخاب نمایید.

در انتخاب دوربین عکاسی حرفه‌ای، پارامترهای گوناگونی باید در نظر گرفته شوند. از جمله سنسور، رزولوشن، سیستم فوکوس، حساسیت ISO، سرعت شاتر و قابلیت فيلمبرداری. بسیاری از عوامل دیگر مانند وزن دوربین، اندازه و سبک طراحی آن نیز مهم هستند؛ زیرا این فاکتورها می‌توانند تجربه­ی عکاسی شما را به شدت تحت تاثیر قرار دهند.

در این مقاله، تلاش می­کنیم تا بینش کاملی نسبت به دوربین­ها و ویژگی­های آن­ها را برای شما به ارمغان آوریم.

نوع دوربین

دوربین‌های عکاسی حرفه‌ای به دو نوع اصلی DSLR و Mirrorless تقسیم می‌شوند. هر کدام از این دو نوع دوربین، ویژگی‌ها و مزایای خاص خود را دارند که بسته به نیازها و سبک عکاسی شما، می‌توانید یکی از آن­ها را انتخاب نمایید.

دوربین­های DSLR  (Digital Single-Lens Reflex – دوربین دیجیتال تک لنزی بازتابی) دوربین‌هایی هستند که از طریق یک حسگر دیجیتال به شما اجازه می‌دهند تا تصویر را قبل از گرفتن آن را ببینید. این نوع دوربین‌ها دارای یک سیستم آینه‌ای هستند که نور را از طریق لنز به سنسور هدایت می‌کند.  DSLRها عموما دارای اندازه­ی بزرگتری نسبت به سایر انواع دوربین­ها بوده و با لنزهای متنوعی سازگار می­باشند. این نوع دوربین­ها برای عکاسان حرفه‌ای که به دقت و کیفیت تصویر بالایی نیاز دارند، گزینه­ی مناسبی محسوب می­شوند. علاوه بر این، به دلیل وجود لنزهای قابل تعویض، برای عکاسانی که به تنوع و انعطاف­پذیری بالایی در اجرای پروژه­های تصویربرداری نیازمندند، بسیار مناسب هستند.

در دیگر سو، دوربین‌های  Mirrorless، بدون سیستم آینه­ای عمل می­کنند. این نوع دوربین­ها از یک صفحه­ی الکترونیکی برای نمایش تصویر استفاده می‌نمایند. دوربین‌های Mirrorless به دلیل عدم وجود سیستم آینه­ای، اندازه­ی ظاهری کوچکتری داشته و به دلیل وزن کمتر، به سادگی قابل حمل و نقل هستند. اغلب آن‌ها دارای سیستم فوکوس خودکار سریع و دقیقی می­باشند که در کنار سنسورشان قرار دارد. دوربین‌های Mirrorless  برای عکاسانی که به قابلیت‌های فیلمبرداری و عکاسی در شرایط نوری کم نیاز دارند، گزینه­ی مناسبی محسوب می­شوند.

در نهایت، انتخاب میان DSLR و Mirrorless بستگی به نیازها، سبک عکاسی و ترجیحات شما دارد. هر دو نوع دوربین قابلیت‌ها و ویژگی‌های منحصر به فردی دارند که می‌توانید با تحقیق و آزمایش‌های بیشتر، بهترین گزینه را برای خود انتخاب نمایید.

سنسور دوربین

به عنوان خریدار یک دوربین عکاسی حرفه­ای، باید بدانید که شما در اصل با سنسورهای دوربین عکاسی، لحظات خاص زندگی خود را به تصویر می­کشید! پس لازم است شناخت درستی از آن­ها داشته باشید و دوربینی را انتخاب کنید که به بهترین شکل ممکن پاسخگوی نیازهای شما باشد.

از سنسورهای فول فریم با کیفیت بالا گرفته تا سنسورهای APS-C کوچک و قابل حمل، هر نوع از آن­ها بیشتر مناسب یک سبک عکاسی و فیلمبرداری هستند. هر یک از این سنسورها با دقت بالا، رنگ‌های زنده و پویا، شما را در دنیای جذاب عکاسی همراهی می­کنند! اکنون زمان آن رسیده تا بیشتر با تکنولوژی پیشرفته­ی سنسورهای دوربین­های عکاسی آشنا شوید!

• سنسور APS-C: سنسور APS-C یکی ازمحبوب‌ترین سنسورهای استفاده شده در دوربین‌های عکاسی است. این سنسور اندازه­ی کوچکتری نسبت به فرمت فول فریم (Full Frame) دارد؛ اما با کیفیت تصویر بالا و قابلیت ثبت جزئیات دقیق، تصاویری با رزولوشن بالا و پوشش دینامیکی مناسب را ارائه می‌دهد. سنسور APS-C برای عکاسان حرفه‌ای و علاقه‌مندان به عکاسی ورزشی و عکاسی خیابانی گزینه­ی بسیار مناسبی است.
• سنسور فول فریم (Full Frame): این سنسور یکی از برترین و پیشرفته‌ترین سنسورهای موجود در دنیای دوربین‌های عکاسی است. با اندازه­ی بزرگتر نسبت به سنسور APS-C، تصاویر با کیفیت بالا، عمق میدان کنترل‌پذیر و پوشش دینامیکی عالی را فراهم می‌کند. سنسور فول فریم برای عکاسان حرفه‌ای و علاقمندان به عکاسی پرتره و عکاسی منظره بسیار مناسب است.
• سنسور میکرو چهار‌سوم (Micro Four Thirds): این سنسورها معمولا در دوربین‌های Mirrorless استفاده می­شوند و از نظر ابعادی، در اندازه­ای بین سنسورهای APS-C و فول فریم قرار دارند. سنسورهای میکرو چهار‌سوم عملکرد خوبی در شرایط نوری مختلف داشته و به کاربران امکان تغییر لنز را نیز می‌دهند.
• سنسور ماتریسی (Medium Format): این سنسورها اغلب در دوربین‌های پیشرفته و حرفه‌ای استفاده می‌شوند. سنسورهای ماتریسی اندازه­ی بزرگی داشته و اطلاعات بیشتری را دریافت می‌کنند که همین امر منجر به ثبت تصاویر با جزئیات بسیار بالا و حجم دینامیکی گسترده‌ای می‌گردد.

هر نوع سنسور، قابلیت‌ها و کاربردهای خاصی داشته و انتخاب آن بستگی به نیازها و سبک عکاسی شما دارد. علاوه بر این، تکنولوژی تولید سنسورهای دوربین­های عکاسی به طور مداوم در حال بهبود بوده و نسل‌های جدیدتر با ویژگی‌ها و عملکردهای بهتری عرضه می‌شوند.

رزولوشن

در ابتدا باید گفت که رزولوشن دوربین عکاسی به تعداد پیکسل‌هایی مربوط می­شود که در یک تصویر قرار دارند. رزولوشن بالا به معنی وجود تعداد بیشتری پیکسل است که طبیعتا تصویر را با جزئیات بیشتر و بهتری نمایش می‌دهد. در ادامه به مقایسه‌ی مهم­ترین انواع رزولوشن‌های دوربین­های عکاسی می­پردازیم:

• رزولوشن Full HD (1920×1080): این رزولوشن معمولا برای عکاسی و فیلمبرداری روزمره استفاده می‌شود. تصاویر Full HD در کیفیت بالا و با جزئیات مناسبی ارائه می­گردند. اگر قصد نمایش تصاویر در تلویزیون یا صفحات وب را دارید، این رزولوشن برای شما مناسب خواهد بود.
• رزولوشن 4K Ultra HD (3840×2160): این رزولوشن دارای چهار برابر تعداد پیکسل‌های Full HD است و تصاویری با جزئیات بسیار بالاتری نمایش می‌دهد. دوربین‌های 4K Ultra HD عمدتا برای پروژه­های فیلمبرداری حرفه‌ای، ویدئوگرافی و نمایش روی صفحات با اندازه­های بزرگتر مناسب هستند.
• رزولوشن 8K Ultra HD (7680×4320): این رزولوشن بسیار بالا بوده و تصاویر با جزئیات فوق­العاده­ای را ارائه می‌دهد. دوربین‌های 8K Ultra HD به طور عمده در صنعت سینما و تولید محتواهای حرفه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرند. این دوربین‌ها برای عکاسان و فیلمبرداران حرفه‌ای گزینه­ی اغواگرانه­ای محسوب می­شوند!

نکته‌ی مهمی که باید به آن توجه کنید این است که بر خلاف یک تصور غلط، تنها رزولوشن دوربین معیار کیفیت آن نیست. بلکه سایر عوامل مانند سیستم فوکوس، نورپردازی، حساسیت ISO و لنزها نیز بر کیفیت نهایی تصویر بسیار تاثیرگذار هستند. در ادامه به توضیح برخی از این پارامترها می­پردازیم.

سیستم فوکوس

سیستم­های فوکوس در دوربین­های عکاسی به منظور تمرکز بر روی سوژه و ثبت تصاویر با وضوح بالا استفاده می­شوند. اما بیایید مروری بر مهم­ترین سیستم­های فوکوس مورد استفاده در دوربین­های موجود در بازار بیندازیم:

• فوکوس دستی (Manual Focus): این نوع فوکوس به عکاس اجازه می­دهد تا خودش تمرکز را روی سوژه تنظیم نماید. به این صورت که عکاس با چرخاندن حلقه­ی فوکوس دستی لنز، تصویر را به صورت دستی وارد فاز فوکوس می‌کند. این روش برای عکاسی در شرایطی که نیاز به کنترل دقیق فوکوس وجود دارد، مانند عکاسی ماکرو یا عکاسی پرتره، بسیار مفید است.
• فوکوس اتوماتیک یکپارچه (Single Autofocus): در این حالت، دوربین تنها یک بار فوکوس را بر روی سوژه تنظیم نموده و سپس تا زمانی که دکمه‌ی فوتوگرافی فشرده شود، این فوکوس ثابت خواهد ماند. این روش برای عکاسی سریع و ساده مانند عکاسی لحظه‌ای و عکاسی از چشم­اندازها و مناظر طبیعی مناسب است.
• فوکوس اتوماتیک پیوسته (Continuous Autofocus): این نوع فوکوس به دوربین اجازه می­دهد تا مداوم – حتی در حالت حرکت- بر روی سوژه تمرکز نماید. این ویژگی برای عکاسی از سوژه‌های سریع و پویا مانند ورزشکاران و یا عکاسی حیوانات بسیار مفید است. سیستم‌های فوکوس اتوماتیک پیوسته معمولا از تکنولوژی‌هایی مثل فوکوس اتوماتیک دقت بالا (High Precision Autofocus) یا فوکوس اتوماتیک با قدرت تشخیص چشم (Eye Detection Autofocus) برخوردار هستند.
• فوکوس تشخیص مرحله‌ای (Phase Detection Autofocus): این نوع سیستم­ها در دوربین‌هایی با سیستم‌های DSLR و Mirrorless استفاده می‌شوند و بر اساس تفاوت فاز نور که از طریق منابع نوری مجزا به لنز می‌رسد، فوکوس را تنظیم می­نمایند. این روش نیز بسیار سریع و دقیق بوده و برای عکاسی از سوژه‌های سریع و متحرک مانند ورزشکاران و عکاسی حیوانات گزینه­ی مناسبی است.
• فوکوس تشخیص کانتراست (Contrast Detection Autofocus): این نوع سیستم فوکوس معمولا در دوربین‌های mirrorless استفاده می‌شود و بر اساس تغییرات کنتراست تصویر در نقاط مختلف صفحه LCD یا نمایشگر الکترونیکی دوربین، فوکوس را تنظیم می‌کند. این روش نسبت به اغلب روش­ها دقیق­تر بوده و برای عکاسی پرتره و عکاسی از سوژه­های با فاصله­ی کم بسیار کاربردی است.

به طور کلی، هر نوع سیستم فوکوس دوربین دارای مزایا و محدودیت‌های خاص خود بوده و انتخاب نوع مناسب فوکوس به نیازها و شرایط عکاسی شما وابسته است.

حساسیت ISO

مقایسه­ی حساسیت ISO دوربین­های عکاسی یکی از پارامترهای مهم در تصویربرداری است که به شما این امکان را می­دهد تا تجربه­ای بی­نظیر در ثبت لحظات خاص و دیدنی داشته باشید. حساسیت ISO، قدرت دوربین در تشخیص و ضبط نور را نشان داده و در واقع عامل تعیین­کننده­ای برای برقراری تعادل میان سرعت شاتر و دیافراگم دوربین شماست.

امروزه با وجود پیشرفت های فناوری، دوربین های عکاسی متنوعی با حساسیت های مختلف ISO در بازار وجود دارند. از دوربین های با حساسیت ISO پایین برای تصاویر با جزئیات بالا و تصاویری که نیاز به حداقل نویز دارند، استفاده می شود، در حالی که دوربین های با حساسیت ISO بالا برای شرایط نوری کم و محیط های تاریک مناسب هستند. در ادامه راهنمای جامعی از انواع آن­ها را خواهید دید که به کمک آن می­توانید دوربین مناسب کار خود را آسان­تر انتخاب نمایید.

• ISO 100:

ISO 100، جادویی که تصاویر را درخشان می‌کند! با این حساسیت نوری، به آسانی می‌توانید در طول روز و در شرایط روشن، عکس‌های بی‌نظیری بگیرید! آیا می‌دانید که  ISO 100 سطح نویز کمتری به تصاویر شما هدیه داده و علاوه بر اینکه تصویر دقیق‌تر می‌شود، سطح نویز آن نیز به حداقل می‌رسد؟!

حالا صحنه‌ای با کنتراست بالا را در نظر بگیرید. فضایی پر از سایه و نور، ظلمت و روشنایی. آیا نمی‌خواهید هر جزئی از آن را با جزئیاتی شفاف به تصویر بکشید؟ آیا نمی‌خواهید هر لحظه عکس‌هایی را در دست داشته باشید که همه­ی جزئیات را به شما نشان دهند؟

بهترین انتخاب برای این صحنه‌های با کنتراست بالا، همان ISO 100 است. این حساسیت نوری می‌تواند فرصتی را به شما عطا کند تا هر لحظه‌ی زیبایی را در قاب دوربین ثبت نمایید!

• ISO 200-400:

در دنیای عکاسی، وقتی روزها به شب می‌پیچد و نور آفتاب به تاریکی می‌پیوندد، نقش ISO 200-400  به عنوان همراه وفادار دوربین‌ها در این سفر برجسته می‌شود! این بازه­ی  ISO، همواره یکی از انتخاب‌های محبوب عکاسان در شرایط نوری متوسط است.

شاید شما معمولا با تصاویری کاملا پرنور روبرو باشید؛ اما با گذر زمان و در آستانه­ی غروب خورشید،ISO 200-400  ناجی شما خواهد بود!

بازه­ی  ISO 200-400، باعث تولید کمی نویز می­شود. این بدان معناست که در تصاویر شما، حاشیه‌های ناشی از نویز به حداقل رسیده و بافت و پردازش تصویر را مخدوش نمی­سازد. بنابراین می‌توانید با خیالی آسوده به جزئیات عکستان پرداخته و زیبایی‌های نهفته در هر ذره­ی تصویر را با افتخار به نمایش بگذارید!

• ISO 800-1600:

بگذارید شما را به دنیای جادویی عکاسی ببریم؛ جهانی که در آن لحظات مهم و زیبا را با تمام احساسات و شور و شوق خود ثبت می‌کنید! حالا تصور کنید که در یک شب نورانی به سراغمان می‌آیید. معمولا در چنین شرایطی، قدرت نور کافی برای ثبت تصاویر به خوبی فراهم نیست. اما با ISO 800-1600 ، اینجا هم راه حلی برای رسیدن به هدف وجود دارد!

وقتی در مکان‌های داخلی یا در تاریکی شب، دوربینتان را برداشته وحساسیت ISO آن را بر روی مقدار 800 تا 1600 تنظیم می‌کنید، می‌توانید عجایبی را با چشمان خود ببینید! البته تصاویری که با این تنظیمات دریافت می‌کنید، هرچند کمی نویز دارند، اما قابلیت تصحیح و بهبود را نیز دارا هستند. شما در فرآیند ویرایش می‌توانید جزئیات را برجسته نموده، رنگ‌ها را تا حد ممکن زنده و واقعی نگه داشته و تصاویر خیره‌کننده‌ای را به وجود آورید.

علاوه بر این، ISO 800-1600  می‌تواند به شما در فوکوس سریع‌تر در شرایط نور کم نیز کمک کند. با استفاده از این تنظیمات، می‌توانید لحظات مربوط به عابران، سوژه­های متحرک و اتفاقات سریع را با دقت و وضوح مناسب ثبت کنید.

• ISO 3200-6400:

در حالی که خورشید غروب می­کند و تاریکی به همه­ی گوشه‌ها پیچیده است، نور فرشته‌ای در دستان شما قرار می‌گیرد! قرار دادن تنظیمات حساسیت ISO بر روی این مقادیر، به شما کمک می­کند تا بتوانید در شرایط کم نوری مانند کنسرت‌ها و استادیوم‌ها نیز عکاسی کنید. البته طبیعی است که در این حالت، سطح نویز نیز بالا رفته و احتمالا به ویرایش بیشتری برای بهبود کیفیت عکس­های خود نیاز خواهید داشت.

• ISO بالاتر از 6400:

وقتی که شما برای عکاسی در شرایط فوق‌العاده کم نور، مانند عکاسی از ستارگان، از ISO بالاتر از 6400 استفاده می‌کنید، دنیای جدیدی را پیش روی خود خواهید دید! با این حال، همراه با این افزایش در ISO، باید آماده باشید که با چالش‌هایی مواجه شوید.

سطح نویز به طور چشمگیری بالاتر خواهد بود و کاهش قابل توجهی در کیفیت تصویر خواهید داشت. اما اگر توانایی ویرایش حرفه‌ای و استفاده از نرم‌افزارهای خاص را داشته باشید، می‌توانید این مشکل را به راحتی بهبود بخشیده و به تصاویر خیره‌کننده‌تری دست یابید!

جمع­ بندی

هر دو نوع دوربین‌های DSLR و Mirrorless چه در عکاسی حرفه‌ای و چه غیرحرفه‌ای، از محبوبیت بالایی برخوردار بوده و هر کدام از این دو نوع دوربین قابلیت‌ها و ویژگی‌های خاص خود را دارند. به عنوان سخن پایانی، در ادامه یک مقایسه­ی کاربردی میان این دو دوربین خواهیم داشت:

• اندازه و وزن:

دوربین‌های Mirrorless به دلیل عدم وجود آینه و سیستم فوق‌العاده کوچک و سبک خود، اغلب اندازه و وزن کمتری نسبت به دوربین‌های DSLR دارند. این ویژگی باعث می‌شود که دوربین‌های Mirrorless مناسب سفر و استفاده­های روزمره باشند.

• قابلیت‌ها:

دوربین‌های DSLR دارای مجموعه­ی بزرگی از لنزها، فلاش­ها و لوازم جانبی دیگر هستند. اگر به دنبال انعطاف‌پذیری و گستردگی لوازم جانبی هستید، DSLR  می‌تواند گزینه­ی مناسب­تری باشد.

اما از طرف دیگر، دوربین‌های Mirrorless نیز با استفاده از فناوری الکترونیکی پیشرفته، قابلیت‌های نوآورانه‌تری را ارائه می‌دهند. برخی از مزایای آن‌ها شامل دقت بالاتر در تصویربرداری و فیلمبرداری، تمرکز خودکار سریع‌تر، عملکرد Live View بهتر و قابلیت فیلمبرداری با کیفیت 4K  است.

• سیستم فوکوس:

سیستم فوکوس در دوربین‌های DSLR بر اساس سیستم تشخیص فاز بوده و معمولا به سرعت و دقت بالاتر در فوکوس، به خصوص در شرایط نوری ضعیف، کمک می‌کند.

اما دوربین‌های Mirrorless اغلب از سیستم تشخیص کانتراست استفاده می‌کنند که در برخی مدل‌ها با سرعت و دقت بالایی عمل می‌کند. همچنین، اغلب دوربین‌های Mirrorless قابلیت فوکوس خودکار بر روی تمامی فریم را دارند.

• نمایشگر:

دوربین‌های DSLR به دلیل وجود آینه، از یک حسگر برای نمایش تصویر استفاده می‌کنند. این ویژگی باعث می‌شود که نمایشگر در دوربین‌های DSLR بزرگتر و فعالیت در حالت Live View کمتر شناخته شده باشد.

دوربین‌های Mirrorless از یک صفحه نمایش الکترونیکی (EVF) استفاده نموده و تصاویر را به صورت واقعی و شارپ نمایش می‌دهند. این ویژگی به شما اجازه می‌دهد تصویر نهایی را قبل از گرفتن عکس مشاهده نموده و در صورت نیاز، تنظیمات را در آن واحد تغییر دهید.

• عمر باتری:

به طور کلی، عمر باتری در دوربین‌های DSLR بیشتر است؛ زیرا نمایشگر الکترونیکی EVF در دوربین‌های Mirrorless انرژی بیشتری مصرف می‌کند. با این حال، با توجه به پیشرفت تکنولوژی، باتری دوربین‌های Mirrorless نیز بهبود یافته و در برخی مدل‌ها قابل قبول است.

با توجه به نقاط مذکور، هر کدام از دوربین‌های DSLR و Mirrorless ویژگی‌ها و مزایای خاص خود را دارند و انتخاب میان آن­ها وابسته به نیازها و سلیقه­ی شماست. بهتر است قبل از خرید، دوربین‌های مختلف را بررسی نموده و با توجه به استفاده­ی مورد نظرتان، انتخاب مناسبی داشته باشید.