آیا فیلترها کاملاً بی استفاده هستند؟

بسته به زاویه‌ دید شما، استفاده کردن و استفاده نکردن از انواع فیلتر‌های لنز مزایا و معایب خاص خودش را دارد. در طی سال‌های گذشته که با عکاسان مختلفی در سلایق و سطوح مختلف دیدار داشته‌ام و چیزی که متوجه آن شدم این بود که متاسفانه بسیاری از عکاسان بدون در نظر گرفتن مزایای فیلترها، از استفاده از آن‌ها سر باز می‌زنند. بسیاری از ما نه تنها راجع به خود فیلترها اطلاعات کافی نداریم، بلکه از تاثیری که می‌توانند بر روند ادیت تصویر داشته باشند نیز بی اطلاع هستیم.

با اینکه قبلاً مقالات زیادی راجب انواع فیلتر‌های لنز منتشر کرده‌ایم اما بیایید بار دیگر این ابزارها را بررسی کنیم و امیدوار باشیم برخی از این عقاید غلط درباره این ابزارها را از بین ببریم.

فیلتر پولاریزه

یک فیلتر پولاریزه دایره‌ای یک ابزار بسیار حیاتی برای عکاسان منظره و معماری به شمار می‌رود، زیرا کاری را انجام می‌دهد که نرم افزارهای ادیت عکس به هیچ وجه نمی‌توانند مشابهش را  ایجاد کنند. اگر به همراه یک عکاس حرفه‌ای عکاسی کنید می‌بینید که او همیشه یک یا دو فیلتر پولاریزه همراه خود دارد. خب فایده استفاده از فیلتر پولاریزه چیست و اصلا چرا کسی باید به یک فیلتر پولاریزه احتیاج داشته باشد؟ اگر شما هم فکر می‌کنید که فیلتر پولاریزه تنها برای غلیظ‌ تر نشان دادن رنگ آبی آسمان است، قطعا نیاز به کمی کمک برای درک‌ کردن استفاده صحیح از این فیلتر خواهید داشت. زمانی که در کارگاه‌های عکاسی مشغول به تدریس بودم، متوجه شدم که هدف اصلی فیلتر پولاریزه تنها تیره‌تر کردن آسمان نیست. در واقع این تنها «یکی» از تاثیرات این فیلتر است و بعضی اوقات ممکن است نتیجه چندان باب میل هم نباشد. برای مثال، زمانی که در حال استفاده از یک لنز واید هستید ممکن است باعث شود بخشی از آسمان تیره‌تر از بخش دیگر روشن ظاهر شود. مانند عکس زیر:

و زمانی که در حال عکاسی با حداکثر مقدار پولاریزاسیون هستید، آسمان می‌تواند به صورت غیر طییعی تاریک شود، مانند تصویر زیر:

از این رو، یکی از مهم‌ترین چیزهایی که باید بدانید این است که چگونه از فیلتر پولاریزه استفاده کنید تا از ثبت تصاویر غیر واقعی این چنینی جلوگیری شود.

[relatedpost post=”141060″]

آیا این موضوع باعث بلا استفاده شدن فیلتر پولاریزه خواهد شد؟ قطعاً نه. در واقع من هروقت که می‌خواهم به قصد عکاسی منظره بیرون بروم امکان ندارد که بدون فیلتر پولاریزه این کار را انجام دهم. استفاده از فیلتر پولاریزه برای من اینقدر مهم است! اما دلیل اصلی استفاده من از فیلتر پولاریزه کاهش مه در عکس است. همانطور که احتمالاً می‌دانید، وجود مه در عکس موضوعی است که کنار آمدن با آن واقعا مشکل است. این اتفاق می‌تواند ناشی از رطوب، آلودگی، گرد و غبار و دود در هوا باشد و هنگام عکاسی منظره از فواصل دور امری بسیار معمول است.

همه این پدیده ها می‌تواند اشعه‌های خورشید را به داخل دوربین بازتاب کنند و در نتیجه باعث کاهش کنتراست شود‌. این اتفاق در هر زمانی می‌تواند پیش بیاید حتی در طول ساعات طلایی.

مهم‌ترین وظیفه انواع فیلتر‌های لنز پولاریزه کاهش این بازتاب ها است. با کاهش انعکاس مستقیم (که با یافتن زاویه صحیح از فیلتر با چرخاندن آن قابل انجام است)،  می‌تواند باعث کاهش و یا حتی حذف کامل این انعکاس های محیطی شود.

بیایید نگاهی به دو عکس زیر بیاندازیم:

با نگاه کردن به این دو عکس شما فوراً متوجه تفاوت قابل توجه بین آ‌ن‌ها خواهید شد. هر دوی این عکس‌ها خام بوده و مستقیماً از مموری دوربین استخراج شده‌اند؛ به این معنی که من هیچ گونه تغییر نرم افزاری در آ‌ن‌ها ایجاد نکرده‌ام.

تصویر 1 را بدون استفاده از فیلتر پولاریزه ثبت کرده‌ام و تصویر 2 را با استفاده از فیلتر پولاریزه؛ و فیلتر را طوری چرخانده‌ام که انعکاس‌های موجود در تصویر را کاهش دهم. همانطور که می‌بینید تفاوت‌های زیادی بین دو عکس وجود دارد. مورد اول تصویری که با فیلتر پولاریزه ثبت شده است در کوه‌های دورتر مه کمتری وجود دارد. مورد دوم، نگاهی به مناطق رنگی تصویر بیاندازید، رنگ‌های قرمز و زرد به نظر اشباع شده‌اند، همچنین ببینید که چگونه مناطق سبز کاملاً تغییر کرده‌اند و در مجموع تصویر سرسبز‌تر و روشن‌تر به نظر می‌رسد. این‌ها تماماً نتایج استفاده از فیلتر پولاریزه است. بدون فیلتر پولاریزه، مناطق سرسبز «کثیف» به نظر می‌رسند و از این رو باعث تیره‌تر شدن تصویر می‌شوند. و در آخر متوجه تفاوت در آسمان شوید، ابرها برجسته شده‌اند و آسمان  آبی تر و تیره‌تر به نظر می‌رسد. همه این کارها تنها با استفاده کردن از یک فیلتر پولاریزه قابل انجام است، کاری که به هیچ وجه یک برنامه ادیت عکس قادر به انجام صحیح آن نیست.

تنها نکته منفی در استفاده از این نوع فیلتر تیره‌شدن نسبی آسمان است که با چند تکنیک نرم افزاری قابل تصحیح است.

اگر بخواهم تمام این کارها را در فتوشاپ انجام دهم ساعت‌ها طول می‌کشد چون باید همه رنگ‌ها را به صورت اننخابی تنظیم کنم و قطعا نتیجه‌ای که به دست می‌آید حتی نزدیک به چیزی که می‌خواستم هم نخواهد بود.

این تنها یک نمونه بود، اما من می‌توانم هزاران مورد عکس دیگر به شما نشان دهم که گرفتن شان بدون استفاده از فیلتر پولاریزه ممکن نخواهد بود. برای مثال هنگام عکاسی از آبشارها، فیلتر پولاریزه یک ابزار ضروری است. فقط یک نفر را به من معرفی کنید که بتواند بدون استفاده‌ از فیلتر پولاریزه تصویری مانند عکس زیر ثبت کند:

هنگام عکاسی از آبشارها، از آنجایی که مجبورید با سنگ ‌هایی که به شدت نور را به داخل دوربین هدایت می‌کنند دست و پنجه نرم کنید، یک فیلتر پولاریزه تفاوت چشمگیری ایجاد می‌کند. چون نه تنها به طور قابل توجهی انعکاس‌ها را کاهش می‌دهد، بلکه باعث افزایش اشباع رنگ و کنتراست تصویر نیز می‌شود.

خلاصه مطلب اینکه، شبیه سازی تاثیر فیلتر پولاریزه با استفاده از نرم افزار غیر ممکن است.

فیلترهای ND و GND

دیگر فیلترهایی که غیرقابل شبیه سازی در نرم افزارهای ادیت هستند، فیلترهای Neutral Density  و  Graduated neutral density (فیتلر ND تدریجی) هستند.

فیلترهای ND اغلب با لنزهای پرایم سریع و در نور روز استفاده می‌شوند. در حالی که استفاده از آن‌ها در دیافراگم f/1.4 می‌تواند منجر به ورود مقدار زیادی نور به دوربین شود که توانایی تحمل این مقدار نور از عهده دوربین خارج است. استفاده از حداکثر سرعت شاتر باعث خراب شدن تصویر می‌شود به طوری که قابل ریکاوری در برنامه‌های ادیت نیز نخواهد بود و اگر در چنین شرایطی از فلاش استفاده کنید تنها منجر به بدتر شدن اوضاع می‌شود.

مورد دیگر در استفاده از فیلتر ND می‌تواند این باشد که شما قصد ثبت یک صحنه سریع را داشته باشید و مجبور باشید سرعت شاتر را پایین بیاورید تا اطراف آن صحنه حالت تاری به خود بگیرند.

در تصویر قبل که از آبشار با استفاده از فیلتر پولاریزه دیدیم، من مجبور بودم ایزوی خودم را به ۵۰ کاهش دهم، که باعث شد سرعت شاتر خودم را روی ۵ ثانیه بگذارم. اگر می.خواستم مدت زمان نوردهی را افزایش دهم یا بهتر بگوییم، عکاسی لانگ اکسپوژر را انجام دهم، تنها راه حلی که برای من می‌ماند استفاده از فیلتر ND بود.

برخی ادعا می‌کنند که با ثبت تعدادی عکس و انباشت کردن آن‌ها در فتوشاپ می‌توانیم به نتیجه مشابه‌ انواع فیلتر‌های لنزها دست پیدا کنیم، اما من به دو دلیل با این کار مخالفم. اول اینکه چقد زمان، فضا و زحمت برای هدر دادن دارم که بخواهم یک سری فایل RAW را باز کنم، آن‌ها را انباشت کنم تا به یک فایل TIFF دست پیدا کنم که دیگر به هیچ وجه نمی‌توانم مانند فایل های RAW آن را ادیت کنم؟ تنها کاری که باید انجام دهم این است که از یک فیلتر ND استفاده کنم. همچنین با استفاده از یک فیلتر ND می‌توانم چند عکس جداگانه ثبت کنم و از ترکیب آن‌ها یک پانورامای جذاب با رزولوشن خیلی بالا بسازم.

دلیل دوم اینکه نتایج عکاسی با فیلتر به هیچ وجه قابل مقایسه با تصاویر انباشته (Stacked) شده نخواهد بود. هنگام عکاسی با نوردهی طولانی (لانگ اکسپوژر)، من می‌توانم از هر تکنیکی که می‌خواهم استفاده کنم، مانند پوشاندن بخش خاصی از تصویر برای کاهش روشنایی. در روش انباشته کردن تصاویر پتانسیل بیشتری برای تکان خوردن دوربین وجود دارد. پس چرا این همه زحمت را به جان بخرید وقتی می‌توانید تمام این کارها را در خود دوربین انجام دهید؟

در موارد دیگر عکاسی پنینگ، نیاز به استفاده از سرعت شاتر پایین دارد، که می‌تواند در روزهای آفتابی و روشن مشکل ساز باشد، مخصوصا در دیافراگم‌های بازتر. در حالیکه کاهش ایزو به کم‌ترین عدد ممکن و بستن دیافراگم راه حل‌های خوبی هستند، استفاده از یک فیلتر ND نیز به سادگی عمل کاهش نورهای ورودی به دوربین شما را انجام می‌دهد.

من اصلا وارد جزئیات نمی‌شوم که چرا فیلترهای GND خیلی با ارزش هستند. اگر شما از آن دسته عکاسانی هستید که فکر می‌کنند «HDRمی‌تواند همه چیز را حل کند» اشتباه می‌کنید، چون اینترنت پر از عکس‌های HDRبا کنتراست ۰ است.

انواع فیلتر‌های لنز UV و محافظ

خب خیلی ساده و مستقیم بگوییم می‌توانید استفاده از فیلترهای UV را کنار بگذاریم، مگر اینکه از یک دوربین آنالوگ استفاده می‌کنید، این فیلترها برای جلوگیری از اشعه UV کاملاً بی استفاده هستند، چون امروزه این کار توسط فیلترِ خودِ سنسور شما انجام می‌شود. امروزه فیلترهای UV عملا تنها برای محافظت از لنز برای جلوگیری از آسیب دیدن و خش افتادن استفاده می‌شوند.

آیا فیلترهای محافظ لازم است؟ خب بستگی دارد. برای عکاسانی که از وسایل خود به خوبی محافظت می‌کنند و به ندرت در شرایط سخت عکاسی می‌کنند، فیلترهای محافظ چندان واجب نیست. اگرچه، من از فیلتر‌های محافظ بر روی همه لنزهای خود استفاده می‌کنم. چرا؟ چون من در تمامی شرایطی که می‌توانند به مرور زمان به لنز آسیب برسانند عکاسی می‌کنم. اگر تا به حال در محیط‌های خاکی عکاسی نکرده باشید، احتمالأ زمان تمیز کردن لنزتان با گرد و غبار جمع شده زیر آن مواجه نشده‌اید. گرد و غبار می‌تواند از هر نوع شیشه‌ای عبور کند، حتی شیشه‌های گوریلا که در دوربین‌های گران قیمت پیدا می‌شوند. بنابراین داشتن یک فیلتر محافظ در چنین محیط‌هایی واقعا به شما کمک می‌کند چون عوض کردن یک فیلتر به مراتب ارزان‌تر از عوض کردن یک لنز حرفه‌ای است.

این به این معنی نیست که من همیشه فیلترهای محافظ بر روی لنزهایم استفاده می‌کنم. بعضی مواقع (مثل وقتی که یک منبع نور مانند خورشید در کادربندی قرار دارد) من این فیلترها را بر می‌دارم، چون می‌توانند باعث افزایش انعکاس و فلر (Lens Flare) بیشتر شوند.

امیدواریم مقاله بالا به برخی از سوالات شما در رابطه با انواع فیلتر‌های لنز پاسخ داده باشد. اگر نظر، انتقاد یا پیشنهادی دارید در بخش نظرات با ما به اشتراک بگذارید.

[relatedpost post=”71958″]