به عنوان یک روش بیان خلاقانه، طبیعی است که عکاس‌ها در ابتدای مسیر عکاسی خودشان به عکاسی پرتره روی بیاورند. اما چند اشتباه متداول وجود دارد که عکاس‌های مبتدی در ابتدای مسیر مرتکب می‌شوند. در ادامه 5 مورد از اشتباهات متداول که عکاس‌های مبتدی در ابتدای مسیر عکاسی پرتره مرتکب می‌شوند و روش جلوگیری از آن‌ها را بررسی خواهیم کرد. با ما همراه باشید.
1) کادربندی بد
کادربندی تصمیم‌گیری در مورد این است که چه عناصری باید داخل عکس شما وجود داشته باشند و چند روش استاندارد هم برای این کار وجود دارد. این روش‌ها معمولا شات نامیده می‌شوند و تفاوت آن‌ها در گنجاندن طیف وسیعی از عناصر برای انتقال توجه مخاطب به جزئیات خاصی از صحنه است.
کادربندی عکس پرتره بدون استفاده از روش‌های زیبا و جذاب باعث می‌شود تصاویر شما فقط مثل یک عکس معمولی دیده شوند. در صورتی که به اندازه‌ی کافی خوش‌شانس هستید که عکاسی را تازه شروع کرده باشید، تمرین کردن انواع شات‌ها باعث خواهد شد تا مدت‌ها در جریان امور باشید.
[relatedpost post=”125428″]
سعی کنید تصاویر خودتان را با استفاده از شات‌های سینمایی زیر کادربندی کنید تا بلافاصله نتایج دلپذیری که به دست می‌آورید را مشاهده کنید:
- فول شات: این نوع ترکیب‌بندی برای عکاسی از تمام بدن سوژه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- شات آمریکایی: در این نوع شات از سر تا زانوهای سوژه داخل کادر قرار می‌گیرد. نام‌گذاری آن به دلیل این است که در فیلم‌های وسترن برای به تصویر کشیدن سوژه و سلاح‌های او مورد استفاده قرار می‌گرفت.
- مدیوم-لانگ شات: این نوع شات از سر تا کمر را پوشش می‌دهد. اغلب از این کادربندی برای نشان دادن حضور انسان در مواقعی که نمی‌خواهند از کلوزآپ استفاده کنند استفاده خواهد شد.
- مدیوم شات: در این نوع کادربندی از سر تا وسط بدن سوژه پوشش داده می‌شود. با استفاده از این نوع کادربندی ما قادر خواهیم بود یک نفر را داخل کادر تصویر ایزوله کنیم و وی را از محیط اطراف جدا کنیم تا تمرکز بیننده فقط روی او باشد.
- کلوزآپ: با این شات حالات چهره سوژه را با قرار دادن فقط صورت او در کادر نمایش خواهید داد.
2) مرکزیت بیش از حد
برخی اوقات، برای مثال در عکس‌های کلوزآپ مرکزیت می‌تواند ایده خوبی باشد اما همیشه نباید از آن استفاده کنید زیرا باعث می‌شود عکس‌های شما خیلی تخت و غیرپویا دیده شوند.
سعی کنید ترکیب‌بندی خود را براساس قانون یک سوم انجام دهید تا نتایج جذاب‌تری به دست بیاورید. برخی اوقات قوانین باید در نقطه خاصی شکسته شوند اما قبل از اینکه سعی کنید به شکل جسورانه‌ای بداهه عمل کنید باید قوانین را یاد بگیرید. در صورتی که احساس می‌کنید عکس‌های شما یکنواخت و تکراری هستند، سعی کنید سوژه را کمی از مرکز دور کنید.
[relatedpost post=”139811″]
3) هدایت ژست ضعیف
یکی دیگر از اشتباهات متداول در عکاسی پرتره مربوط به ژست است. یکی از رموز عکاسی پرتره هنر ژست گرفتن است. در صورتی که به اندازه‌ی کافی خوش شانس باشید و بتوانید با مدلی کار کنید که مهارت‌های ژست‌گیری خوبی دارد، می‌توانید تصاویر فوق‌العاده‌ای به دست بیاورید. در این شرایط تنها کاری که باید انجام دهید کنترل دوربین و نور است.
از طرف دیگر در صورتی که نیاز داشته باشید مدل را در مورد ژست گرفتن راهنمایی کنید که به نایزهای خودتان برسید، مهارت‌های هدایت خیلی ضروری هستند. مهارت‌های خودتان را تمرین کنید، با مردم مهربان باشید و مهم‌تر از همه حرفه‌ای و با احترام با سوژه رفتار کنید. برای کسی که در مقابل دوربین قرار می‌گیرد، هیچ چیز ناراحت کننده‌تر از یک عکاس موهن نیست.
4) انتخاب لنز بد
در صورتی که به خاطر نحوه‌ی به تصویر کشیدن واقعیت توسط لنزها نبود، عکاسی به اندازه‌ی امروز زیبا نبود. برخی لنزها در بین عکاس‌های پرتره به شدت محبوب هستند اما در صورتی که شما هم این مسیر را در پیش بگیرید، ممکن است با برخی محدودیت‌های اپتیکال همراه باشید.
لنزهای واید (هرچیزی کمتر از 50 میلیمتر) برای ثبت صحنه به شکل وسیع‌تری نسبت به دید عادی ما طراحی شده‌اند. هرچقدر که فاصله کانونی لنز کمتر باشد، منظر بصری بیشتری در اختیار شما قرار دارد. این نوع لنزها معمولا برای عکاسی پرتره مناسب نیستند زیرا واقعیت را تغییر می‌دهند و در صورت عکاسی در فاصله نزدیک نتایج ممکن است خیلی خنده‌دار باشند.
لنزهای تله فوتو (هرچیزی بیشتر از 50 میلیمتر) از طرفی دیگر برای ثبت بخش محدودتری از صحنه طراحی شده‌اند. حتی با وجود اینکه لنزهای 50 میلیمتر عملکرد خوبی برای شما دارند، سعی کنید یک لنز 85 میلیمتر را هم امتحان کنید. این فاصله کانونی محبوب‌ترین فاصله کانونی در بین عکاس‌ها است. دلیل آن علاوه بر نحوه‌ی به تصویر کشیدن واقعیت، دیافراگم باز آن‌ها نیز می‌باشد.
[relatedpost post=”143137″]
5) فوکوس
هیچ چیز خسته‌کننده‌تر از این نیست که یک عکس روی صفحه نمایش دوربین خیلی خوب به نظر برسد اما بعدا متوجه شوید که به خوبی فوکوس انجام نشده است. این موضوع معمولا مواقعی که عجله دارید رخ می‌دهد. سعی کنید آرامش خودتان را حفظ کنید و همیشه مطمئن شوید که فوکوس در پرتره‌های شما به خوبی انجام شده است. از آنجایی که عکاسی پرتره را معمولا تحت شرایط کنترل شده انجام می‌دهید، می‌توانید از فوکوس دستی هم استفاده کنید.
یک نکته مهم در زمان عکاسی کلوزآپ با لنزهایی که دیافراگم خیلی بازی (مثل f/1.8 یا f/1.2) دارند این است که منطقه فوکوس به اندازه‌ای محدود خواهد شد که ممکن است نوک بینی سوژه داخل فوکوس باشد اما گونه‌ها و چشم‌ها تار باشند. برخی مواقع این ممکن است دقیقا چیزی باشد که شما به دنبال آن هستید اما باید در زمان کار با لنزهایی که دیافراگم بازی دارند، از این موضوع مطلع باشید.
همه عکاس‌ها باید این نکته را در نظر داشته باشند که تمرین باعث بهتر شدن عکاسی خواهد شد. این یک اصل مهم است که هیچوقت نباید یادگیری را متوقف کنید و همچنین باید آرامش خودتان را حفظ کنید و هیچ عجله‌ای نداشته باشید. در صورتی که واقعا عکاسی را دوست داشته باشید، مهارت‌های شما در طول زمان گسترش خواهند یافت اما تمرین ثابت کلید رشد در عکاسی و جلوگیری از بروز اشتباهات متداول در عکاسی پرتره است.
