عکاسان مستند باید مانند عکاس‌های خبری باید دنیای روزانه را همانگونه که دیده می‌شود و بدون صحنه‌سازی، ویرایش یا کنترل صحنه به تصویر بکشند. به نظر دین فیتزمائوریس عکاسی مستند «باید کنترل نشده باشد. فقط باید اجازه دهید زندگی روزمره خودش را نشان دهد.»
مبدا عکاسی مستند به علاقه انسان برای تاثیر گذاشتن روی تغییرات اجتماعی بر می‌گردد. برخی از اولین نمونه‌های عکاسی مستند به خوبی این علاقه را نشان می‌دهند. در اوایل قرن 20 میلادی جوزف ریس از عکس‌ها برای شروع اصلاحات در زاغه‌نشین‌های نیویورک استفاده کرد. در دهه 30 میلادی نیز دوروتی لنگ عکس‌هایی گرفت که داستان رکود اقتصادی بزرگ آمریکا را نشان می‌داد (عکس‌های محبوبی مانند مادر مهاجر).عکاسی فرانسوی هنری کارتیه برسون با کتاب معروف خودش «لحظه‌ی قاطعانه» کمک کرد عکاسی مستند واقع‌گرایانه شکل بگیرد.
حتی زمانی که یک عکاس مستند لنز خودش را به سمت یک منظره زیبا می‌گیرد، می‌توانید یک موضوع مهم را در عکس‌های او ببینید. طبق تعریف وبسایت موزه تیت «عکاسی مستند یک روش جایگزین برای روش دیدن، ثبت و درک رویدادها و شرایطی است که در دنیای ما اتفاق می‌افتند». طبق این تعریف عکاسی مستند نوع محبوبی از گزارش زندگی واقعی است که با عکاسی انتزاعی و یا حتی عکاسی خیابانی تفاوت دارد. هدف عکاسی انتزاعی انتقال یک احساس، حالت یا عبارت است، اما روی سوژه خاصی تمرکز ندارد.
تمامی عکس‌های مستند لزوما یک سوژه خاص را نشان نمی‌دهند، اما یک عکس مستند خوب اثر یک عکاس با چشمی منتقد و داستانی جذاب است. ثبت لحظه‌ی حساس هر سناریویی به مقدار زیادی بینش و مهارت نیاز دارد.
مادر مهاجر
برای شروع عکاسی مستند، اطلاع از اصول اولیه عکاسی می‌تواند نقطه شروع خوبی باشد اما برای شروع عکاسی مستند لزوما نباید یک عکاس حرفه‌ای باشید. عکاس‌های آماتور و مبتدی هم می‌توانند از تجربیات عکاسی مستند برای یادگیری هنر عکاسی استفاده کنند.
مهارت‌های اجتماعی خودتان را گسترش دهید
مهارت‌های فنی عکاسی فقط یک نقش پشتیبان در عکاسی مستند دارند و مهم‌تر از مهارت‌های فنی مهارت‌های اجتماعی است که هیچ ارتباطی با دوربین ندارند. خیلی از کارهایی که برای عکاسی مستند باید انجام دهیم در حالی انجام می‌شوند که هنوز دوربین را بیرون نیاورده‌ایم. عکاسی مستند بیشتر درمورد صحبت کردن، یاد گرفتن، تحقیق و درک چیزهایی است که در اطراف شما در حال رخ دادن است.
[relatedpost post = “17591”]
با سوژه وقت بگذرانید
بخشی از درک اتفاقات اطراف گذراندن وقت با سوژه است.اغلب عکاس‌های خبری باید به صورت خیلی سریع عمل کنند تا رویدادهایی که با سرعت زیادی در حال رخ دادن هستند را ثبت کنند. اما در عکاسی مستند باید بیشترین استفاده را از زمان ببرید. یک پروژه عکاسی مستند می‌تواند روزها، هفته‌ها، ماه‌ها و حتی سال‌ها زمان ببرد. به خودتان زمان کافی بدهید تا به خوبی سوژه را بشناسید. همین صمیمیت باعث می‌شود عکس‌های معنادار بیشتری خلق کنید.
از عکس‌های خودتان مراقبت کنید
همانطور که گفته شد این احتمال وجود دارد که پروژه عکاسی شما چند روز، چند هفته و حتی چند سال طول بکشد. به همین خاطر شما باید یک سیستم برای مدیریت و سازماندهی عکس‌های خودتان داشته باشید. توصیه می‌شود شما به صورت روزانه از عکس‌های خودتان بک آپ بگیرید و متادیتا آن‌ها را ثبت کنید. رون هاویو می‌گوید یک بار برای عکاسی از حمله آمریکا به عراق، به این کشور سفر کرده بود و وقت کافی برای بک آپ گرفتن از عکس‌های خودش نداشت.
او زمانی که قصد داشت عراق را ترک کند، متوجه می‌شود هارد درایوی که همراه داشته است آسیب دیده است و امکان بازیابی اطلاعات وجود ندارد. ناهمواری جاده و تکان‌های که ماشین خورده بود، باعث شده بود تنها هارد درایوی که او همراه داشت آسیب ببیند و تمام عکس‌هایی که گرفته است از بین بروند. شما این اشتباه را هیچوقت تکرار نکنید.
حس کنجکاوی خودتان را آزاد بگذارید
عکاسی مستند می‌تواند جستجوی سوژه‌ای باشد که شما آن را دوست دارید و درک می‌کنید. همچنین می‌تواند روشی برای انتقال رویدادهای تاریخی یا یک پیام به تمام دنیا باشد. یک عکاس خبری و مستند به نام اد کاشی از عکاسی برای نشان دادن واقعیات و چالش‌های پیر شدن در فرهنگ آمریکایی استفاده کرده است.
همچنین او از عکاسی برای ثبت زندگی خودش به همراه پدر زن پیرش استفاده کرده است. از همین روی مجموعه آثار او در عین حال که جهانی هستند، خیلی خیلی صمیمی نیز هستند. برای اد، مهم‌ترین مهارتی که باعث خلق این عکس‌ها شده است، کنجکاوی وی بوده است. علاقه شخصی او به مشاهده و درک بهتر دنیای اطراف به او این اجازه را داده است که چنین آثار تکان‌دهنده‌ای خلق کند.
فیتزمائوریس نیز با این موضوع کاملا موافق است: تا به امروز کنجکاوی مبدا هر نوع پروژه عکاسی موفق بوده است. به نظر او مهم‌ترین مهارتی که یک عکاس مستند باید داشته باشد این است که «به مردم، به زندگی علاقه‌مند باشید.»
عکاسی مستند باید طبیعی باشد
شما برای عکاسی مستند باید به صورت روزمره داخل زندگی سوژه باشید، چندین ساعت با او صحبت کنید، به قصه‌های او گوش دهید، چیزی که به صورت طبیعی رخ می‌دهد را به تصویر بکشید. شما نباید چیزی که ارتباطی با سوژه ندارد را به تصویر بکشید. بلکه باید در کنار او باشید و لحظاتی که خیلی مهم هستند را به تصویر بکشید.
[relatedpost post = “91292”]
اصل حقیقت را به تصویر بکشید
این موضوع خیلی با بخش قبلی تفاوت ندارد اما اجازه دهید بیشتر راجع به آن صحبت کنیم. فقط بودن در خانه سوژه و دیدن محیط زندگی او باعث نمی‌شود شما وارد روح و قلب سوژه شوید. اگر سوژه به شما نزدیک است (مانند یکی از اعضای خانواده) به این فکر کنید که کدام یک از ویژگی‌های او را می‌خواهید به تصویر بکشید؟ هوش، آرامش، شوخ طبعی و… چیزهایی هستند که می‌توانند در عکس‌های شما به شدت مشخص باشند. آیا در مورد آن‌ها چیز منحصر به فردی وجود دارد؟ شما چطور می‌توانید این موضوع را به تصویر بکشید؟
“برای مثال مادربزرگ من یک فرد اجتماعی است و من از او در کنار دوستانش عکاسی کردم. عموهای همسرم نیز کشاورز هستند. ما آلبوم‌های قدیمی را پیدا کردیم و در حالی که آن‌ها عکس‌های قدیمی را از دهه 40 میلادی به ما نشان می‌دادند به صحبت‌هایشان گوش دادیم. آن‌ها در حالی که قصه‌های جوانی خودشان را می‌گفتند شاداب‌تر می‌شدند و من این را با چشم خودم می‌دیدم.”
کلید کار اینجا دریافت احساسات است. ما نمی‌خواهیم یک عکس استودیویی بگیریم، بلکه به دنبال احساسات واقعی و خام هستیم.
جزئیات را فراموش نکنید
وقتی که از یک نفر با انگیزه مستند عکاسی می‌کنید، مطمئن شوید به سه نمای کلی، فاصله متوسط و کلوزآپ فکر می‌کنید. منظورم این است که باید به برخی چیزها نزدیک شوید و نباید در تمام عکس‌ها فقط صورت یا تمام بدن سوژه را به تصویر بکشید. جزئیاتی مانند روشی که قاشق را در دست می‌گیرند، می‌تواند به شدت تاثیر گذار باشد.
صحنه را براساس یک نمای کلی بچینید
اشیائی که در زندگی روزمره در اطراف سوژه قرار دارند صحنه را تشکیل می‌دهند. بنابراین مهم است که برخی از آن‌ها را به تصویر بکشید. برای مثال یک عکس از نمای خانه‌ای که در آن زندگی می‌کند بگیرید، از باغچه‌ها عکس بگیرید و یا حتی یک کلوزآپ از دیوارها بگیرید تا بعدا به عنوان پس زمینه از آن استفاده کنید. آیا او لباس خاصی دارد؟ چیزی که هر بار به او فکر می‌کنید وی را با آن تصویر می‌کنید؟ اگر جوابتان مثبت است می‌توانید از آن یا بخشی از پارچه آن عکس بگیرید.
مهم‌ترین چیز برای پدربزرگم خانواده‌اش هستند و در اتاق نشیمن او تمام دیوارها با عکس‌های خانوادگی پوشانده شده‌اند. عکس عروسی، فارغ‌التحصیلی، نوه‌های جدید و حتی حیوانات خانگی را هم می‌توانید آنجا ببینید. روی تمامی قفسه‌ها و سطوح عمودی عکس چسبانده شده است و من هم از همین موضوع به خوبی استفاده کرده‌ام.
[relatedpost post = “76720”]
تمام چیزهایی که در اطراف عموها بود وسایل کشاورزی و حیواناتشان بود. به همین خاطر من چندین عکس از اصطبل، ساختمان‌های مزرعه و وسایل قدیمی گرفتم. تمام این عکس‌ها را بدون حضور عموها گرفتم و درحالی که به دنبال زندگی روزمره خودشان بودند از وسایل پس زمینه عکاسی کردم.
همه عکس‌ها نباید صورت را نشان دهند
همانطور که گفتم باید نزدیک شوید و جزئیات را نشان دهید. خارج از چهارچوب فکر کنید. در همه عکس‌ها نباید صورت یا حتی دست‌ها را نشان دهید. شما می‌توانید از پاهای سوژه عکاسی کنید. سرعت شاتر را کاهش دهید و در صورت امکان کمی حرکت به عکس‌ها اضافه کنید. کمی متفاوت‌تر از حالت عادی فکر کنید. به این فکر کنید که بدون نشان دادن صورت چطور می‌توانید آن‌ها و زندگی آن‌ها را به تصویر بکشید.
