هفت تمرینی که شما را به عکاس بهتری تبدیل می‌کند

هفت تمرین عکاسی که شما را به عکاس بهتری تبدیل می‌کند:

1)به همراه داشتن تنها یک لنز ثابت (Prime)

استفاده از یک لنز Prime (لنزی که فاصله کانونی آن ثابت است) باعث می‌شود شما نتوانید بر روی سوژه زوم کنید.

در این صورت شما مجبور خواهید شد برای ثبت عکس بهتر به سوژه خود نزدیک شوید. این نزدیک شدن، چک کردن تصویر از ویزور یا اگر لازم بود مجدد نزدیک شدن تا رسیدن به تصویر موردنظر باعث تمرکز بیشتر روی سوژه و بررسی آن از تمام زوایا و فواصل می‌شود. این کار باعث تقویت دقت و ذهنیت شما برای قاب‌بندی و ترکیب‌بندی مناسب می‌شود.

اگر تنها یک لنز پرایم برای عکاسی حمل کنید، می‌توانید درک بهتری از فاصله کانونی پیدا کنید و در آینده می‌توانید تنها با نگاه کردن به سوژه و پیش بینی کادر در ذهنتان، لنز و فاصله مناسب با آن عکس را انتخاب کنید.

2)استفاده از حالت Manual یا دستی برای تنظیم نور عکس:

با اینکه حالت های TV ( اولویت با سرعت شاتر)  و AV (اولویت با دیافراگم) کاربردی هستند، اما باید توجه داشت در این حالت‌ها دوربین است که مقدار روشنایی و یا تاریکی عکس را تنظیم می‌کند.

حالت Manual کنترل دوربین را به طور کامل به شما واگذار می‌کند، و در نتیجه شما را وادار می‌کند تا به نور سوژه و  اطراف آن فکر کنید.

این یعنی شما باید هم به عمق میدان عکس توجه کنید و هم به سرعت شاتر که محو شدن و یا خشک شدن تصویر به همان حالتی که هست را در بر دارد. این تمرین عکاسی را می‌توانید به همراه استفاده از نورسنجی نقطه‌ای(Spot metering) انجام دهید، با این کار می‌توانید تنظیم نور عکس را بر اساس یک نقطه خاص در کادر انجام دهید.

[relatedpost post=”85563″]

3)نورسنجی نقطه ای یا  Spot Meter

سیستم های اندازه گیری جدید یک حالت معمولی دارندکه به نام Evaluative،Matrix و یا Muti-area در دوربین ها شناخته می‌شوند، که می‌تواند با توجه به محیط یک میانگین خوب برای نور عکس نشان دهد. اما این حالت همیشه دقیق عمل نمی‌کند، و در محیط‌‌ های خیلی تاریک، خیلی روشن و در حالتی که سوژه ضد نور است خوب عمل نمی‌کند و امکان دارد عکس را زیادی روشن و یا زیادی تاریک کند. همچنین باید توجه داشت که دوربین‌ها هرچقدر که پیشرفت کنند باز هم نمی‌توانند چیزی که در سر شما می‌گذرد و یا نوع عکسی که می‌خواهید بگیرید را تشخیص دهد.

اگر حالت نورسنجی را بر روی حالت نورسنجی نقطه ای یا Spot Metering قرار دهید، می‌توانید کنترل بیشتری در نورسنجی داشته باشید و کاری کنید که دوربین نورسنجی را کمی هوشمندانه‌تر و بر اساس سوژه شما انجام دهد. این حالت اینطور عمل می‌کند که تنها نقطه کوچکی از کادر را برای تراز نورسنجی انتخاب می‌کند و نور نقطه را متوسط یا Mid-tone در نظر می‌گیرد. در نتیجه خیلی باید در اتتخاب نقطه موردنظر خود برای تنظیم نورسنجی دقت کنید و نقطه ای را برای نورسنجی انتخاب کنید که می‌خواهید نور عکس بر اساس آن نقطه تنظیم شود.

در این راه استفاده از AF-Lock برای قفل کردن نورسنجی می‌تواند کمک کند، به این صورت که شما بر روی نقطه ای که می‌خواهید فوکوس می‌کنید و نور سنجی را انجام می‌دهید، سپس با تنظیم کادر عکس خود را می‌گیرید.

4)توجه به نمودار هیستوگرام  (Histogram)

درست مانند برنامه فتوشاپ دوربین‌ها هم بخشی با نام Histogram دارند، هیستوگرام یک نمودار است که مقدار پیکسل‌های روشن و تاریک یک عکس را نشان می‌دهد. درجه‌بندی این نمودار از عدد ۰ شروع می‌شود که نشان دهنده سیاه مطلق است و تا عدد ۲۵۵ که نشان دهنده سفید مطلق است ادامه دارد. پارامتر ارتفاع در نمودار هیستوگرام نشان‌دهنده تجمع پیکسل‌ها در آن رنج نوری است، در واقع هرچه در یک قسمت از نمودار خط بالاتر باشد یعنی پیکسل‌های بیشتری با آن رنج نوری در عکس وجود دارد.

اگر بعد از گرفتن هر عکس Histogram آن را بررسی کنید ، درک بهتری از شرایط نوری عکس و خود Histogram پیدا می‌کنید.همچنین می‌توانید تاریک بودن و روشن بودن بیش از حد عکس را با توجه به محل قرار گیری قله در کناره‌های هیستوگرام تشخیص بدهید.

5)انتخاب یکی از حالت‌های خاص تراز سفیدی  (White Balance)

حالت‌های اتوماتیک White Balance در دوربین‌های جدید قابل اعتمادتر هستند، اما استفاده از آنها همیشه درست نیست چرا که با این کار عکس شما تابع رنگ نور محیط خواهد بود.

البته در اکثر مواقع استفاده از این حالت خوب است، اما اگر نتیجه نهایی چیزی نشود که شما می‌خواهید، باید از حالت اتوماتیک خارج شوید و یکی دیگر از گزینه‌های از پیش تعریف شده ترازسفیدی را انتخاب کنید.

شاید در بین تمرین عکاسی متوجه شوید که در اکثر موارد استفاده از حالت های  Daylight (نور روز) یا Sunny  (هوای آفتابی) می‌تواند بهترین نتیجه را به همراه داشته باشد، اما بهتر است حالت‌های دیگر آن را هم امتحان کنید تا بدانید در چه شرایطی می توانید از چه حالتی استفاده کنید و بتوانید White Balance را بهتر درک کنید.

[relatedpost post=”20754″]

6) انتخاب Custom را در تراز سفیدی  (WB):

 اینکه حالت Custom در White Balance را تعریف کنید کار ساده ایست، به این صورت که شما از یک کاغذ سفید و یا کارت خاکستری (کارت ۱۸% که مناسب تنظیم White Balance است) در همان شرایط نوری‌ای که می‌خواهید از سوژه خود عکس بگیرید، عکس می گیرید و از دوربین می‌خواهید از این عکس به عنوان نمونه طیف خاکستری رنگ استفاده کند.البته در عمل این کار می‌تواند کمی سخت و به تمرین عکاسی نیاز داشته باشد ؛ چون با توجه به زاویه‌ای که کاغذ را نگه می‌دارید ممکن است نتیجه متفاوتی بگیرید.

برای یاد گرفتن اینکه از حالت Custom در White Balance چگونه استفاده کنید، امتحان کنید که با قرار دادن کارت خاکستری برای تنظیم White Balance در زاویه های مختلف چه نتیجه‌ای می‌گیرید. اگر عکس هایی که دوربین در این حالت به شما می‌دهد را نمی پسندید، با تغییر دادن تنظیمات White Balance سعی کنید عکس ها را به چیزی که می خواهید تغییر دهید.

7)عکس‌های خود را منتشر کنید:

سعی کنید به صورت منظم و هر روز یک عکس از خود منتشر کنید. این کار خلاقیت شما را بیشتر می‌کند، و کمک می‌کند به سبک جدیدی در عکاسی برسید. بهتر است هدف خود را بگویید. اگر از بینندگان عکس هایتان بخواهید عکس های شما را نقد کنند هم می‌تواند به بهبود عکس هایتان کمک کند، زیرا هر شخص عکس را از زاویه متفاوتی می‌ببیند. برای تمرین عکاسی بیشتر می‌توانید عکس‌هایتان را در شبکه‌های عمومی که منجر به نظر دادن بقیه در مورد عکستان می‌شود هم منتشر کنید، زیرا آنجا کسانی هستند که شما را نمی‌شناسند و مطمئنا نظرهای صادقانه‌تری می‌دهند.

توجه داشته باشید می‌توانید عکس‌هایتان را به ما برای انتشار در اینستاگرام نورنگار ( noornegar@ ) ارسال کنید.