سوالاتی که ممکن است برای شما هم پیش بیاید

تنظیمات دوربین

یکی از مهم‌ترین موضوعات و سوالات متداول در عکاسی این است:

اصول ابتدایی عکاسی و گرفتن یک عکس خوب چیست؟

گرفتن یک عکس خوب در زمان شروع عکاسی و به خصوص وقتی که با دوربین‌های DSLR و بدون آینه عکاسی می‌کنید می‌تواند کار سختی باشد. این دوربین‌ها تنظیمات، کلیدها و هزاران گزینه منوی مختلف دارند که ممکن است در ابتدا ما را بترساند.

با این وجود در صورتی که اصطلاحات مخصوص عکاسی را کنار بگذاریم و روی اصول ابتدایی تمرکز کنیم، شما فقط باید در زمان شروع روی سه وجهه اصلی عکاسی تمرکز کنید. پس از اینکه این سه موضوع و اینکه چگونه با یکدیگر کار می‌کنند را یاد گرفتید می‌توانید خلاقیت خودتان را هم به کار بگیرید و عکس‌های بهتری بگیرید. این سه مورد عبارتند از:

سرعت شاتر

دیافراگم

ایزو

نورپردازی در عکاسی از اهمیت خیلی زیادی برخوردار است و یادگیری این سه مورد اطلاعات خیلی خوبی درمورد نحوه کار نوردهی به شما می‌دهد.

مگاپیکسل چیست؟

اینکه مگاپیکسل چیست یکی از مهم‌ترین سوالات متداول عکاسی است. به زبان ساده هر مگاپیکسل برابر است با یک میلیون پیکسل. مگاپیکسل در واقع مربع‌های کوچک و ریزی هستند که یک عکس را شکل می‌دهند.

اتعداد مگاپیکسل بیشتر به این معنی است که تصویر از مربع‌های بیشتری تشکیل شده است. خیلی از تولیدکننده‌ها دوربین‌های خودشان را براساس تعداد مگاپیکسل می‌فروشند اما در حقیقت مگاپیکسل فاکتور خیلی مهمی نیست.

با استفاده از نکات زیر می‌توانید تصمیم بگیرید که چه تعداد مگاپیکسل را نیاز دارید. برای مثال در صورتی که قصد دارید عکس‌های خود را با ابعاد 6×4 چاپ کنید فقط کافیست طول و عرض را در عدد 300 ضرب کنید. نتیجه‌ی به دست آمده برابر با 1200×1800 خواهد بود. سپس باید طول و عرض را در هم ضرب و عدد به دست آمده را در یک میلیون تقسیم کنید. 1200×1800 = 2,160,000 و 2,160,000/1,000,000 = 2.16.

همانطور که مشاهده می‌کنید برای چاپ یک عکس با ابعاد 4×6 فقط به 2.16 مگاپیکسل رزولوشن نیاز دارید. امروزه نیز بیشتر عکس‌ها به جای چاپ شدن به صورت آنلاین مورد استفاده قرار می‌گیرند و به همین خاطر نیازی به یک دوربین با تعداد مگاپیکسل خیلی بالا ندارید.

ایزو چیست؟

ISO مخفف عبارت International Organizational Standard است و محصول سیستم‌های مختلفی است که نحوه اندازه‌گیری حساسیت دوربین را استانداردسازی کرده‌اند.

دوربین‌های آنالوگ را به خاطر می‌آورید؟ مقدار ایزو هر رول فیلم به ما این اجازه را می‌داد که بفهمیم فیلم تا چه اندازه‌ای به نور حساس است. این استاندارد با عبارت سرعت فیلم هم شناخته می‌شد. اما یک قانون کلی وجود دارد که می‌گوید باید در مواقعی که نور کافی است از یک سرعت فیلم کمتر استفاده کنید و برای عکس‌های کم‌ نورتر از سرعت فیلم بالاتر (ایزو 400 و بالاتر) استفاده کنید.

مثلث نوردهی چگونه کار می‌کند؟

یکی از سوالات متداول در زمان شروع عکاسی نحوه‌ی کار مثلث نوردهی است.

سرعت شاتر، دیافراگم و ایزو اضلاع مثلث نوردهی هستند.

به هرکدام از این اضلاع به چشم یک متغیر نگاه کنید. مثلث نوردهی روش متداولی برای مرتبط کردن این سه متغیر و تعیین نوردهی یک عکس است.

در اینجا هدف متعادل کردن هر سه متغیر است تا بتوانید به بهترین نوردهی ممکن در یک عکس برسید. نگران نباشید، با تمرین کافی تنظیم این سه متغیر برای شما خیلی ساده خواهد بود.

[relatedpost post=”104769″]

دیافراگم چیست و چگونه محاسبه می‌شود؟

به زبان ساده دیافراگم اندازه ورودی لنز است که اجازه ورود نور را می‌دهد. هرچقدر این ورودی بزرگتر باشد، نور بیشتری هم وارد دوربین خواهد شد. از دیافراگم با عباراتی مثل f-stop هم یاد می‌شود و با استفاده از یک عدد گفته می‌شود.

دیافراگم می‌تواند از f/1 تا f/32 متغیر باشد. تغییر سایز دیافراگم می‌تواند تغییر چشمگیری روی تصویر شما داشته باشد زیرا علاوه بر کنترل میزان نور، تغییر آن روی میزان تاری پس زمینه هم تاثیر خواهد داشت. در صورتی که نمی‌دانید بوکه چیست، باید گفت که بوکه تاری پس زمینه در مواقعی است که با استفاده از یک دیافراگم بزرگ (مثلا f/1.4) عکاسی می‌کنید.

موضوع دیگری که باید از آن اطلاع داشته باشید این است که هرچقدر عدد دیافراگم کوچک‌تر باشد (f/1.4) دیافراگم بازتر خواهد بود و هرچقدر عدد آن بزرگ‌تر باشد دیافراگم نیز کوچک‌تر خواهد بود.

ممکن است به نظر برسد که درک این موضوع کمی سخت است اما هرچقدر بیشتر تمرین کنید، راحت‌تر این مفهوم را یاد می‌گیرید.

عمق میدان چیست و چرا مهم است؟

عمق میدان یکی از قوی‌ترین ابزارهایی است که در عکاسی می‌توانید از آن استفاده کنید زیرا با استفاده از آن می‌توانید تعیین کنید که چه اندازه از سوژه داخل فوکوس باشد. برای مثال در صورتی که می‌خواهید از یک جنگل عکاسی کنید ممکن است نیاز باشد از یک عمق میدان یا فوکوس عمیق استفاده کنید تا پس زمینه و پیش زمینه به صورت کامل داخل فوکوس باشند.

از طرفی دیگر یک عمق میدان کم فقط روی بخش کوچکی از تصویر فوکوس خواهد کرد. برای مثال در صورتی که می‌خواهید از حالت چهره سگ خودتان عکاسی کنید باید از یک عمق میدان کم استفاده کنید تا فوکوس روی حالت چهره و چشم‌های سگ شما باشد. مخاطب محو چشم‌های سگ شما خواهد شد زیرا شما آن‌ها را به عنوان نقطه کانونی عکس خودتان انتخاب کرده‌اید.

به یاد داشته باشید که روش‌های زیادی برای کنترل عمق میدان وجود دارد (اندازه دیافراگم، فاصله فوکوس و نوع دوربین). در یک نگاه کلی هرچقدر دیافراگم بازتر باشد و فاصله فوکوس کوتاه‌تر باشد عمق میدان نیز کمتر خواهد بود. یاد گرفتن عمق میدان یکی از خلاقانه‌ترین روش‌ها برای بهبود مهارت‌های عکاسی و خلق سبک هنری خودتان است.

دیافراگم چطور روی عمق میدان تاثیر می‌گذارد؟

تاثیر دیافراگم روی عمق میدان یکی دیگر از سوالات متداول در عکاسی می‌باشد. هرچقدر دیافراگم بزرگ‌تر باشد (f/1.4) عمق میدان نیز خیلی کمتر خواهد بود. هرچقدر هم دیافراگم بسته‌تر باشد (f/22) عمق میدان نیز عمیق‌تر خواهد بود. ما خیلی وارد توضیحات فنی نمی‌شویم اما دو مورد زیر را همیشه به یاد داشته باشید:

دیافراگم بزرگتر = عدد کوچک‌تر = عمق میدان کمتر

دیافراگم بسته‌تر = عدد بزرگتر = عمق میدان عمیق‌تر

فاصله کانونی چیست؟

فاصله کانونی فاصله‌ی لنز با تصویری که روی حسگر ایجاد می‌کند در زمان فوکوس روی بی‌نهایت به میلیمتر است.

فاصله کانونی تعیین می‌کند که لنز چگونه می‌بیند و به همین شکل تعیین می‌کند که چه اندازه از صحنه ثبت خواهد شد. ما وارد مباحث ریاضی نخواهیم شد اما مهم است که بدانید ما از فاصله کانونی برای تعیین منظره دید لنز استفاده می‌کنیم. منظره دید تعیین می‌کند که یک لنز تا چه اندازه می‌تواند اجسام دور دست را بزرگنمایی کنید. برای مثال عکس‌های کلوزآپی که از یک یوزپلنگ می‌بینید احتمالا توسط یک لنز با فاصله کانونی 600-1000 گرفته شده است.

لنزهای زیادی به فواصل کانونی‌های مختلف در سطح بازار وجود دارند که شما می‌توانید هرکدام از آن‌ها را انتخاب کنید. اما قبل از انتخاب لنز باید مشخص کنید که چه سبکی از عکاسی را قرار است انتخاب کنید و فاصله کانونی موردنظر را براساس نیازهای هنری خودتان انتخاب کنید. برای مثال در صورتی که بیشتر به عکاسی منظره مشغول هستید، بهتر است از لنزهای واید استفاده کنید.

اما در صورتی که بیشتر به عکاسی ورزشی مشغول هستید، به احتمال زیاد لنزهای تله فوتو بهترین گزینه ممکن برای شما خواهند بود.

[relatedpost post=”101838″]

سرعت شاتر چیست و چطور کار می‌کند؟

به یاد داشته باشید که یک عکس زمانی تشکیل می‌شود که نور برای مدت زمان مشخصی به حسگر برخورد می‌کند. شاتر مثل یک مانع عمل می‌کند که در مواقعی که عکاسی نمی‌کنید نور را بیرون نگه می‌دارد.

این قطعه مثل یک پرده عمل می‌کند و در مواقعی که شما کلید شاتر را فشار می‌دهید باز و بسته می‌شود. فشار دادن کلید شاتر این پرده را باز می‌کند و زمانی بسته می‌شود که شاتر دوربین ثبت عکس را متوقف می‌کند.

سرعت شاتر به زبان ساده مدت زمانی است که این پرده باز می‌ماند تا نور به حسگر برسد و عکس گرفته شود. این مدت زمان می‌تواند برحسب میلی ثانیه و حتی دقیقه هم اندازه‌گیری شود.

تفاوت بین فایل‌های Raw و JPEG چیست؟

تفاوت Raw و JPEG یکی از سوالات متداول در جامعه عکاسی است. Raw یک فایل بزرگ و فشرده نشده است که تمامی اطلاعات عکس ثبت شده توسط حسگر را قبل از پردازش در خود نگه می‌دارد. دلیل اینکه فایل‌های Raw بزرگتر از فایل‌های JPEG هستند هم این است که تمامی اطلاعات عکس را از حسگر در خود دارا می‌باشند.

عکس‌های JPEG به صورت مستقیم توسط دوربین پردازش می‌شوند و دمای رنگ و تنظیمات نوردهی براساس تنظیمات دوربین در زمان عکاسی ثبت می‌شوند. همچنین فایل‌های JPEG توسط خود حسگر پردازش و فشرده خواهند شد. هر دو مورد براساس نیازهایی که دارید مزایا و معایب خودشان را دارند.

چگونه و چرا از فوکوس دکمه پشتی استفاده کنم؟

یکی از کاربردی‌ترین قابلیت‌های فوکوس متوالی، قابلیت فوکوس دکمه پشتی در دوربین‌های DSLR است. این قابلیت به شما این امکان را می‌دهد که به جای کلید شاتر با فشار دادن یک کلید دیگر فوکوس کنید.

چرا باید این کار را انجام دهید؟

در صورتی که عکاس ورزشی باشید، برای استفاده از اتوفوکوس تک شات در زمان عکاسی از سوژه‌های در حال حرکت به مشکل بر می‌خورید. در صورتی که سوژه‌ی شما در حال حرکت باشد، اتوفوکوس دوباره در زمانی که سوژه در حال حرکت است کار سختی خواهد بود.

راه حل این موضوع استفاده از فوکوس دکمه پشتی خواهد بود. این کار عملکرد فوکوس و نوردهی را از هم جدا خواهد کرد و یکی از کلیدهای پشت دوربین را به این کار اختصاص خواهد داد. شما باید دوربین خودتان را روی حالت AF-C تنظیم کنید و یکی از نقاط اتوفوکوس را انتخاب کنید.

در حالت AF-C دوربین این امکان را در اختیار شما قرار می‌دهد که فوکوس را قفل کنید و به صورت آزادانه کادربندی تصویر را انجام دهید. سپس می‌توانید فوکوس خودتان را قفل کنید یا باز کنید تا دوباره بتوانید فوکوس کنید. نگه داشتن کلید فوکوس پشتی باعث می‌شود که دوربین به صورت متوالی فوکوس کند در حالی که فشار دادن این کلید فوکوس را قفل خواهد کرد.

[relatedpost post=”123510″]

چطور می‌توانم روی چشم‌های سوژه یک فوکوس واضح داشته باشم؟

استفاده از فوکوس تک نقطه‌ای می‌تواند وضوح چشم‌های سوژه را افزایش دهد اما باید مطمئن شوید که فوکوس را روی چشم‌های سوژه یا نزدیک‌ترین نقطه به چشم‌های وی قرار دهید. در صورتی که به عکاسی پرتره مشغول هستید و سوژه ثابت است، استفاده از فوکوس دستی قابل اعتمادترین روش است.

بهترین تنظیمات برای عکاسی از کودکان چه تنظیماتی است؟

ممکن است یکی از سوالات متداول شما در زمان عکاسی از کودکان این باشد که بهترین تنظیمات دوربین چیست؟ همیشه در صورتی که از کودکان عکاسی می‌کنید، از سرعت شاترهای بیشتر استفاده کنید.

کودکان به صورت مداوم در حرکت هستند و باید مطمئن شوید که عکس آن‌ها تار نخواهد شد. به یاد داشته باشید که در صورت استفاده از سرعت شاترهای بالا باید ایزو را هم افزایش دهید تا عکس‌های شما تیره نباشند.

[relatedpost post=”120117″]

چگونه و چه زمانی از فلاش پاپ آپ استفاده کنم؟

خیلی از دوربین‌های DSLR ار فلاش پاپ آپ داخلی بهره می‌برند و ممکن است برای شما سوال باشد که چه زمانی و چگونه باید از آن استفاده کنید. با وجود اینکه شما کنترل زیادی روی این نوع فلاش ندارید اما در مواقعی که به کمی افزایش نور نیاز دارید، یکی از قابلیت‌های خیلی خوبی است که در اختیار دارید.

برای مثال در مواقعی که در فضای باز عکاسی می‌کنید، ممکن است به دلیل نور مستقیم خورشید سایه‌های سختی وجود داشته باشد. در این مواقع می‌توانید از فلاش پاپ آپ استفاده کنید تا روی صورت سوژه نور بتابانید تا سایه‌ها حذف شوند.

یکی دیگر از روش‌های استفاده از فلاش پاپ آپ در مواقعی است که می‌خواهید در عکس‌های خودتان حرکت ایجاد کنید. این تکنیک با عنوان «فلاش و بلور» شناخته می‌شود. این تکنیک با کاهش سرعت شاتر، حرکت دوربین در راستای حرکت سوژه و روشن کردن فلاش در ابتدای عکس اجرا می‌شود. این کار باعث خلق یک افکت تار و تاثیرگذار خواهد شد که یک عکس با ظاهر دراماتیک و روحانی ایجاد می‌کند.

سینک پرده آخر چیست و چه زمانی کاربرد دارد؟

شاتر دوربین شما دو پرده اول و آخر دارد. زمانی که شما کلید شاتر را فشار می‌دهید پرده‌ی جلو یا اول فعال خواهد شد. شاتر باز می‌شود و فلاش در پایان مدت نوردهی و زمانی که شاتر در حال بسته شدن است فعال خواهد شد. در این حالت شما عکسی خواهید داشت که تاری ناشی از حرکت در پشت سوژه قرار خواهد گرفت.

در این حالت مثل یک عکس با شاتر پرده جلو، سوژه شما کاملا واضح خواهد بود و حرکت او به شکل تار در پشت سرش نمایان خواهد شد. این تکنیک در شرایط کم نور عملکرد خیلی خوبی دارد. اما به خاطر داشته باشید که برای روشن کردن پشت سر سوژه و بکگراند هنوز هم به نور نیاز خواهید داشت.

[relatedpost post=”138379″]

چگونه وایت بالانس را تعیین و تنظیم کنیم؟

از وایت بالانس برای به تصویر کشیدن طبیعی‌تر رنگ‌ها استفاده می‌شود. هدف ما در اینجا این است که وایت بالانس را به شکلی تنظیم کنیم که رنگ‌ها تا جای ممکن دقیق و مطابق با واقعیت ثبت شوند. در دوربین‌های DSLR یک گزینه برای تنظیم خودکار وایت بالانس وجود دارد.

این قابلیت در صورتی که نمی‌دانید چطور باید وایت بالانس را به صورت دستی تنظیم کنید، کمک زیادی به شما می‌کند.

عموما تنظیمات مختلف وایت بالانس عبارتند از Daylight، Shade، Cloudy، Tungsten، fluorescent، Flash، Custom و Color Temperature. پس از اینکه بیشتر در مورد رنگ یاد گرفتید و با تنظیمات مختلف آشنا شدید می‌توانید خودتان دمای رنگ را تنظیم کنید.

[relatedpost post=”129823″]

براکتینگ نوردهی اتوماتیک چیست؟

AEB یا براکتینگ نوردهی اتوماتیک حالتی است که دوربین دو یا چند عکس با مقادیر نوردهی مختلف می‌گیرد. از این حالت در مواقعی باید استفاده کنید که مطمئن نیستید تنظیمات نوردهی به چه صورتی است. در حالت اتوماتیک هم این احتمال وجود دارد که این تنظیمات دقیق نباشند.

اینجاست که باید در مورد هایلایت‌ها، سایه‌ها و میدتون‌ها بیشتر مطالعه داشته باشید. در صورتی که بتوانید هر کدام از اجزاء مختلف نوردهی را به درستی تنظیم کنید و آن‌ها را با یکدیگر ترکیب کنید، یک عکس با بهترین نوردهی ممکن خواهید داشت.

ترکیب‌بندی در عکاسی

قوانین ترکیب‌بندی پایه در عکاسی عبارتند از قانون یک سوم، ترکیب‌بندی منحنی S و تقارن. ترکیب‌بندی یکی از قسمت‌های مهم عکاسی است زیرا چشم سوژه را به سمت مهم‌ترین نقاط کانونی عکس هدایت می‌کند. با ترکیب‌بندی می‌توانید یک سوژه معمولی را به یک عکس قوی تبدیل کنید.

قانون یک سوم چیست؟

استفاده از قانون یک سوم یکی از قدیمی‌ترین و محبوب‌ترین تکنیک‌های ترکیب‌بندی در عکاسی است. از این قانون برای درک ترکیب‌بندی استفاده می‌شود و یکی از بهترین متدهایی است که می‌توانید در شروع کار از آن استفاده کنید. در این تکنیک از یک جدول 3×3 استفاده می‌شود و عناصر مهم تصویر روی خطوط این جدول قرار می‌گیرند.

این تکنیک به ما یاد می‌دهد که ترکیب‌بندی خارج از مرکز می‌تواند از نظر بصری زیبا باشد اما همیشه کاربرد ندارد. برخی اوقات قرار دادن سوژه درست در مرکز تصویر از نظر بصری چشم‌نوازتر است.

خطوط راهنما در عکاسی چیست؟

استفاده از تکنیک خطوط راهنما در عکاسی یکی از روش‌های ترکیب‌بندی در عکس و خلق یک کادر قوی در عکاسی است. ما به صورت ناخودآگاه خطوط و شکل‌ها را دنبال می‌کنیم. دفعه بعدی که در حال عکاسی بودید بررسی کنید که چطور می‌توانید از مناظر، اثاثیه منزل و ساختمان‌ها برای ایجاد خط در تصاویر خودتان استفاده کنید. این روش یکی از مطمئن‌ترین روش‌ها برای جلب توجه مخاطب است.

در مقاله امروز سعی شد به برخی از سوالات متداول عکاسی شما پاسخ داده شود. در صورتی که شما هم سوال خاصی در مورد عکاسی دارید، آن‌ها را از قسمت نظرات با ما در میان بگذارید تا کارشناسان نورنگار در اسرع وقت به آن‌ها پاسخ دهند.