در سال 2012، نمایش فیلم «هابیت» اثر پیتر جکسون سروصدای زیادی بهپا کرد. این سروصدا نه بخاطر داستان فیلم بلکه بخاطر فیلمبرداری فیلم با سرعت نامتعارف 48 فریم در ثانیه بجای سرعت متداول 24 فریم در ثانیه بود.
گرچه انتخاب این سرعت باعث نرمتر شدن حرکات بازیگران شد اما با عادت بسیاری از بینندگان متفاوت بود.
در واقع، نرخ فریم یا سرعت فیلمبرداری یک ویدیو عمیقاً بر نحوه درک و واکنش مردم به آن تأثیر میگذارد. و البته 24 فریم در ثانیه و 48 فریم در ثانیه تنها نرخ فریم ممکن نیستند.
بسیاری از برنامههای تلویزیونی از سرعت 25 یا 30 فریم در ثانیه استفاده میکنند، در حالی که سایر برنامههای تخصصی مانند ورزش اغلب از 60 فریم در ثانیه استفاده میکنند.
ذکر این نکته ضروری است که در کشورهایی که از سیستم تلویزیونی PAL استفاده میکنند، نرخ فریم فیلمبرداری برابر با 25 فریم در ثانیه و در برخی کشورهای محدود، این سرعت برابر با 30 فریم در ثانیه است. در کشور ما از سیستم تلویزیونی PAL استفاده میشود.
همچنین توجه داشته باشید این اختلاف فریم فقط بدلیل زیرساختهای فنی است و از نظر کیفیت هیچکدام بر دیگری برتری ندارد.
با این همه نرخ فریم، هنگام فیلمبرداری ویدیو و هنگام خروجی آن از کدام یک باید استفاده کنید؟آیا باید به استاندارد پایبند باشید یا چیزی تجربی مانند پیتر جکسون را امتحان کنید؟
بیایید نگاهی به همه چیز از سنت گرفته تا فیلمهای مدرن بیندازیم تا به این سوال بسیار دشوار و گاه بحثبرانگیز پاسخ دهیم.
داستانی از نرخ فریمهای عجیب
خوشبختانه اکثر دوربینهای مدرن نرخ فریمهای مختلفی مانند 24 فریم در ثانیه، 30 فریم در ثانیه، 50 فریم در ثانیه، 60 فریم در ثانیه و 120 فریم در ثانیه را تولید میکنند.
با این حال، زمانی که دوربین خود را روی 24 فریم در ثانیه تنظیم میکنید، این احتمال وجود دارد که در واقع بسیار کمتر زیر 24 فریم در هر ثانیه فیلمبرداری میکنید – معمولاً بصورت 23.976 فریم در ثانیه. اما دوربینهایی نیز وجود دارند که دقیقاً بصورت 24 فریم در ثانیه فیلمبرداری می کنند، مانند دوربین پاناسونیک GH6.
تفاوت بین اعداد گرد خوب و اعداد اعشاری بدلیل نکات فنی پخش و توزیع است. بنابراین، از این منظر، ما به سادگی از اعداد صحیح مانند 24 فریم در ثانیه استفاده خواهیم کرد.
همچنین، در اکثر بخشهای این مقاله، فقط در مورد نرخ فریم خروجی یا نرخ فریم محصول نهایی صحبت خواهیم کرد. فیلمبرداری با نرخ فریم بالاتر از نرخ فریم خروجی برای اهداف حرکت آهسته هنوز منطقی است که در ادامه به طور خلاصه به آن اشاره خواهیم کرد.
چگونه نرخ فریم بر درک ما از یک ویدیو تأثیر میگذارد
هرچه نرخ فریم بیشتر باشد (یعنی فریمهای بیشتری در ثانیه)، به تصویر کشیدن حرکت نرمتر است. آیا ما انسان های فانی میتوانیم این تفاوت را متوجه شویم؟ در واقع ما میتوانیم.
بیایید به کلیپهای 24 فریم در ثانیه، 30 فریم در ثانیه و 60 فریم بر ثانیه از یک اردک که با خوشحالی آب مینوشد نگاه کنیم.(ضبط و پخش فیلمها همگی بصورت هماهنگ با هم انجام شده است.)
سرعت شاتر برای هر کلیپ نزدیکترین تنظیم موجود به قانون شاتر 180 درجه بود، بنابراین به ترتیب 1/50، 1/60 و 1/125استفاده شده است.
میبینیم که افزایش 25 درصدی از 24 فریم در ثانیه به 30 فریم در ثانیه در حال حاضر تفاوت زیادی ایجاد میکند.
این تنظیم معمولاً با حرکات سریعتر مانند حرکات پرندگان در مقایسه با حرکات نرمتر انسان بیشتر قابل توجه است، و یکی از دلایلی است که 24 فریم در ثانیه انتخاب ضعیفی برای فیلمبرداری و پخش ویدیوهای حیات وحش است.
تفاوت بین 30 فریم در ثانیه و 60 فریم در ثانیه نیز بسیار زیاد است، با 60 فریم در ثانیه نرمی حرکت چنان بیشتر است که بسیاری از افراد به آن عادت ندارند.
بهترین سرعت شاتر برای نرخ فریمهای مختلف
سرعت شاتر چگونه در معادله قرار میگیرد؟ سرعت شاتر بر درک ما از جزئیات تأثیر میگذارد و نرخهای فریم مختلف قرار است از سرعتهای شاتر متفاوتی برای طبیعیترین نتایج استفاده کنند.
قانون استاندارد این است که سرعت شاتر باید «یک تقسیم بر دو برابر نرخ فریم» باشد. به عنوان مثال، سرعت شاتر 1/48 ثانیه برای فیلمبرداری 24 فریم در ثانیه. این همان قانون شاتر 180 درجه است که قبلاً به آن اشاره شد، و حس خوبی از حرکت در نرخ فریم انتخابی به شما میدهد.
البته میتوان از سرعتهای دیگر برای جلوههای خلاقانه استفاده کرد. یکی از این انحرافات از این قاعده، سرعت شاتر بیشتری است که برای جلوه های آشفته، مانند فیلم جنگی « نجات سرباز رایان»استفاده شده است.
همچنین میتوان از سرعتهای شاتر آهستهتر مانند 1/24 برای 24 فریم در ثانیه استفاده کرد که جلوهای رویاییتر و نرمتر به شما ارائه میدهد.
اگر از قانون 180 درجه پیروی کنید، نتیجه این است که نرخ فریمهای مختلف سطوح مختلفی از جزئیات را در بر خواهند داشت. به عنوان مثال، این فریمها را در نظر بگیرید که از فیلمهایی که با نرخ فریمهای مختلف، استخراج شدهاند و همگی از قانون شاتر 180 درجه استفاده میکنند:
از آنجایی که هر بار توپ فوتبال از همان ارتفاع رها میشده و در هر ویدیو از همان موقعیت فریم استخراج شده، قوانین گرانش نشان میدهد که توپ در هر یک از این عکسها با سرعت یکسانی حرکت میکرده است.
جالب اینجاست که ماهیت توپ که ترکیبی از پنج ضلعی و شش ضلعی است فقط با سرعت 60 فریم در ثانیه و 120 فریم در ثانیه کاملاً واضح میشود، در حالی که در نرخ فریم پایینتر، شکل کروی توپ تنها چیزی است که ما میتوانیم درک کنیم.
این تفاوت ها به ویژه برای نشان دادن حرکت مرتبط هستند. یکی از گروههای تحقیقاتی فیلم که به حرکات موزون نگاه میکرد، اظهار داشت که «حرکات ناقص، چه یک حرکت ناقص متحرک یا حرکت رقص تند، حتی با نرخ فریم بالاتر واضحتر دیده میشوند». بنابراین، نرخ فریم پایینتر مانند 24 فریم در ثانیه ممکن است توانایی بیننده را برای تعلیق ناباوری و دیدن فقط جزییات ضروری افزایش دهد.
مردم کدام نرخ فریم را ترجیح میدهند؟
همانطور که میبینیم، نرخ فریم بالاتر جزئیات بیشتر و حرکت نرم تری را ارائه میدهد. اما آیا حرکت نرمتر همیشه بهتر است؟
در یک مطالعه، کلیپهایی از فیلمهای داستانی را با سرعت 24 فریم در ثانیه و 60 فریم در ثانیه به نمایش گذاشتند و نشان داده شد که برخی افراد نمیتوانند بین این دو نرخ فریم تمایز قائل شوند – اما کسانی که میتوانستند 24 فریم در ثانیه را ترجیح دادند.
بسیاری از مردم همچنین توصیف میکنند که 24 فریم در ثانیه دارای کیفیت سینمایی جادویی است، در حالی که نرخ فریم بالاتر با شک و تردید به آن نگاه میشود.
نقد اودی هندرسون از فیلم Gemini Man اثر 120 فریم در ثانیه فیلم را به عنوان «تقابلی جهنمی بین یک بازی ویدیویی و یک تلهفیلم» توصیف کرد، که واقعاً چیزی نیست که دوست داشته باشم درباره یکی از فیلمهایم بشنوم.
بنابراین حداقل برای فیلمهای تخیلی، 24 فریم در ثانیه نه تنها امن ، بلکه جا افتاده است. با این حال، آیا 24 فریم در ثانیه حرف آخر است؟
لزوماً اینطور نیست. گروه دیگری از دانشگاه بریتیش کلمبیا آزمایش دقیقی انجام دادند که در آن فیلمهایی را با سرعت 24 فریم در ثانیه، 30 فریم در ثانیه، 48 فریم در ثانیه و 60 فریم بر ثانیه ضبط کردند و به بینندگان نشان دادند.
اما، این بار فیلم گرفته شده به صورت سه بعدی نشان داده شد. آنها دریافتند که مردم اکثراً نرخ فریم بالاتر را ترجیح میدهند و 60 فریم در ثانیه به عنوان بهترین رتبهبندی انتخاب شد.
اولویت برای نرخ فریم بالاتر به محتوای سه بعدی محدود نمیشود. گروهی در دانشگاه بریستول، کلیپهای ویدیویی مختلف را بررسی کردند و از کاربران خواستند که کیفیت آنها را ارزیابی کنند. این ویدئوها صحنههای تصادفی مانند دوچرخهسواری مردم بودند و نه کلیپهایی که از فیلمهای بلند گرفته شده باشند.
در این مورد، ترجیح زیادی برای نرخ فریم بالاتر وجود داشت. بنابراین، به نظر میرسد که خارج از داستان، پشتیبانی کمتری از 24 فریم بر ثانیه محبوب وجود دارد.
از تصویر آب زیر با سرعت 60 فریم بر ثانیه فیلمبرداری شده و پخش نیز با همین سرعت است.
از چه نرخ فریمی باید استفاده کنید؟
برای انتخاب نرخ فریم، دیدیم که محتوا و قالب بسیار مهم است. در سینمای تخیلی، شکی نیست که 24 فریم در ثانیه همچنان حاکم است. از آنجایی که 24 فریم در ثانیه همه جا وجود دارد، و از آنجایی که فقدان جزئیات آن ممکن است به غوطه ور شدن بینندگان در دنیای خیالی کمک کند، در این مورد سخت است که در مقابل 24 فریم بر ثانیه بحث و جدل کنیم.
برای ویدیوهای حیاتوحش، نرخ فریم بالاتر به واقعیت نزدیکتر است. اگر بهجای تعلیق ناباوری مخاطب، به دنبال واقعگرایی هستید، این قطعاً یک مزیت است.
حیواناتی مانند پرندگان و حشرات نیز بسیار سریعتر و تندتر از انسانها حرکت میکنند و بنابراین لرزش 24 فریم در ثانیه در آنها آشکارتر است. به علاوه، حیوانات گاهی اوقات رفتارهای سریعی دارند که ممکن است با سرعت 24 فریم در ثانیه قابل مشاهده نباشند. به این دلایل، 60 فریم در ثانیه را برای ویدیوی حیات وحش، هم برای فیلمبرداری و هم برای پخش، ترجیح میدهیم.
نکته مهم دیگر فیلمبرداری (حرکت آهسته) یا اسلوموشن است. ویدیوی حرکت آهسته با فیلمبرداری با نرخ فریم بالا مانند 120 فریم در ثانیه و پخش با سرعت 30 فریم در ثانیه (بدون افت فریم) انجام میشود.
اگر از پخش 30 فریم در ثانیه استفاده میکنید، میتوانید با سرعت 60 فریم در ثانیه یا 120 فریم در ثانیه برای حرکت آهسته فیلم بگیرید. در حالی که اگر از پخش 60 فریم در ثانیه استفاده میکنید، و میخواهید اسلوموشن داشته باشید باید مطمئن شوید که دوربین شما میتواند 120 فریم در ثانیه (یا بالاتر) فیلمبرداری کند.
برای انواع دیگر ویدیوها مانند مستند یا آموزشی، انتخاب سرعت فیلمبرداری چندان مشخص نیست. یک گروه تحقیقاتی در دانشگاه امیلی کار براساس آزمایشهای خود بر این باورند که در برخی موارد، افزایش واقعگرایی نرخ فریم بالاتر، صمیمیت بیشتری با شخصیتهای روی صفحه نمایش ایجاد میکند. این بسته به نیاز شما میتواند خوب یا بد باشد.
علیرغم پیچیدگیهای پیرامون نرخ فریم، آنچه که خوب به نظر میرسد – و نیازهای پروژه شما را برآورده میکند – همچنان باید در خط مقدم ذهن شما باشد. بنابراین، تجربه را بشدت پیشنهاد میکنیم، به خصوص اگر محتوایی خارج از جریان اصلی تولید میکنید.
حرکت آهسته (اسلوموشن)
تا به حال، بیشتر در مورد نرخ فریم خروجی صحبت کردهایم (فریمی که در کلیپ نهایی شما بهترین به نظر می رسد). اما حتی اگر میخواهید ویدیوی خود را با سرعت 24 فریم در ثانیه نمایش دهید، باز هم منطقی است که برای حرکت آهسته، فیلمبرداری با نرخ فریم دیگر را هم در نظر بگیرید.
به عنوان مثال، اگر با سرعت 120 فریم در ثانیه فیلمبرداری میکنید، میتوانید سرعت نمایش آن را تا 24 فریم در ثانیه کاهش دهید تا حرکت آهسته 5 برابری داشته باشید. در اینجا نمونه ای از فیلمبرداری با حرکت آهسته 6 برابری با سرعت 180 فریم در ثانیه، با سرعت نمایش 30 فریم در ثانیه را مشاهده میکنید:
برای حرکت آهسته از کدام نرخ فریم استفاده کنید؟ پاسخ آهسته ترین سرعتی است که به شما امکان میدهد آنچه را که میخواهید نمایش دهید. افراد نسبتاً آهسته و روان حرکت میکنند، بنابراین 60 فریم در ثانیه معمولاً برای ویدیوهای افراد کافی است.
از طرفی پرندگان و حیوانات کوچک با سرعت بیشتری حرکت میکنند. سرعت 120 فریم در ثانیه یا 180 فریم در ثانیه برای نمایش پرندگان در حال پرواز خوب است، اگرچه حتی نرخ فریم بالاتر مانند 300 فریم در ثانیه برای پرندگان بسیار کوچک خوب به نظر میرسد.
ممکن است وسوسه شوید که با بالاترین نرخ فریم ممکن فیلم بگیرید و سپس سطح اسلوموشن را انتخاب کنید. این لزوماً رویکرد بدی نیست، اما قبل از اینکه به طور پیش فرض این کار را انجام دهید، مثال زیر را در نظر بگیرید. در این مثال با دوربین پاناسونیک G9 ،دو ویدیو از یک سوژه غیر متحرک گرفتیم: یکی با سرعت 30 فریم در ثانیه و دیگری با سرعت 180 فریم در ثانیه.
در این ویدیو از ایزو و دیافراگم یکسان و البته از سرعت شاتر متفاوت استفاده شد. برای جبران سرعتهای مختلف شاتر، نور ویدئو را با دقت تنظیم کردیم تا اینکه نوردهی مناسبی در هر دو به دست آمد. توجه داشته باشید که سطح جزئیات در فیلم 30 فریم بر ثانیه بهتر است:
واضح است که کیفیت با 180 فریم در ثانیه فشرده تر به نظر میرسد. این به این دلیل است که فیلم با نرخ فریم بالاتر مانند 180 فریم در ثانیه اغلب در بسیاری از دوربین ها کیفیت را کاهش میدهد، بنابراین وقتی حداکثر کیفیت برای فیلم شما مهم است، نباید بالاتر از حد لازم بروید.
در نهایت این نکته مهم است که قانون شاتر 180 درجه میگوید که با سرعت یک دوم برابر نرخ فریمی که در آن فیلم میگیرید، فیلمبرداری کنید، حتی اگر نرخ فریم خروجی نهایی متفاوت باشد.
سرعتپ
به عنوان مثال، اگر ویدیوی نهایی شما 30 فریم در ثانیه است، اما با سرعت 60 فریم در ثانیه برای افکت حرکت آهسته 2 برابری فیلم میگیرید، هنگام فیلمبرداری باید با سرعت شاتر 1/125 فیلم بگیرید.
جمعندی
همانطور که ملاحظه کردید برخی از نرخهای فریم استاندارد وجود دارد، اما نرخ فریمی که انتخاب میکنید نیز باید بر اساس محتوا و خلاقیت شما باشد.
سرعت پایین 24 فریم در ثانیه هنوز هم برای سینما بسیار استفاده میشود، در حالی که نرخ فریم بالاتر مانند 30 فریم در ثانیه، 50 فریم در ثانیه و 60 فریم در ثانیه برای تولید محتوای سه بعدی محبوبتر میشود و برای ویدیوهای حیات وحش خوب است.
اگر در باره این مقاله نظر یا پیشنهادی دارید و یا اینکه تجربیاتی در این زمینه دارید، لطفاً آن را با ما در میان بگذارید.