به نقل از روابط عمومی شبکه مستند، مستند «عکاسی جنایی» به تهیه کنندگی و کارگردانی جمشید رئوفی تولید جدید شبکه مستند درباره تاریخچه عکاسی جنایی است .
رئوفی با اشاره به سوژه این مستند گفت: مستند «عکاسی جنایی» درباره تاریخچه عکاسی جنایی است؛ شاخه‌ای از عکاسی که از صحنه جرم انجام می‌شود. در این مستند، ضمن مروری بر تاریخچه این موضوع، فراز و فرودهای آن را از دوره قاجار تا به امروز بررسی کرده‌ایم.
وی ادامه داد: همانطور که می‌دانید عکاسی از دوره قاجار وارد ایران می‌شود و چند سال بعد با همه گیر تر شدنش، عکاسی از زندانیان و بعدها صحنه جرم در اداره تأمینات متداول می‌شود. این شیوه از عکاسی، رشته‌های مختلفی هم داشته، جالب است بدانید در آن دوره برای عکاسی از مجرمان و زندانیان آنها را به عکاسی آنتوان در لاله زار می‌بردند و امکان عکاسی در زندان‌ها فراهم نبود.
این مستندساز درباره انتخاب این سوژه برای فیلمسازی توضیح داد: سابقه ساخت این مستند به دهه ۱۳۸۰ برمی‌گردد. در آن زمان طرحی را به ناجی هنر دادم، اما پذیرفته نشد. از سال ۱۳۹۰ و ۱۳۹۱ دوباره به این موضوع علاقه‌مند شدم و با طی تحقیقاتی گسترده به اطلاعات جدیدتری دست پیدا کردم. از سویی دیگر، من به مستندسازی تاریخی بسیار علاقه و دوست دارم جنبه‌های تاریخی موضوعات را که کمتر دیده شده است، بررسی کنم.
کارگردان مستند «عکاسی جنایی» درباره فرم تولید فیلم خود گفت: این مستند، تحقیقی است و بیشتر روی جنبه‌های تحقیقی آن کار کردیم. البته از تصاویر آرشیوی و منابع تاریخی نیز استفاده شده است. در این اثر، از تعدادی از عکاسان قدیمی شهربانی و اداره بررسی صحنه جرم آگاهی که کارشان عکسبرداری از صحنه جرم است، دعوت کردیم تا در برابر دوربین ما نشسته و درباره کار خود سخن بگویند. هم‌چنین سراغ جمعی از عکاسان خبری نیز که برای صفحه حوادث روزنامه‌ها کار می‌کردند، رفتیم و با آنها درباره رابطه عکس جنایی و تاثیرش در جذب خواننده در روزنامه‌ها حرف زدیم؛ در کنار این مصاحبه‌ها، تاریخچه عکاسی از صحنه جرم نیز با استفاده از نریشن معرفی می‌شود.
وی درباره روند تحقیق و پژوهش این اثر گفت: تحقیق و پژوهش این مستند بیش از ۴ سال طول کشید. علاوه بر این، باید بگویم که منابع بسیار کمی در این موضوع وجود دارد. ای‌کاش نهادهایی مثل نیروی انتظامی، زندان‌ها و دادگاه‌ها همکاری بهتری می‌کردند تا اثر بهتری تولید می‌شد.
رئوفی در پاسخ به سوالی درباره اینکه مصاحبه‌شوندگان را چگونه پیدا کرده است، گفت: قبل از آغاز تولید فیلم، نسخه‌ای از فیلمنامه را به ناجی هنر دادیم. آنها با خواندن این فیلمنامه بسیار علاقه‌مند شدند که در تولید آن مشارکت داشته باشند. جمع زیادی از افرادی که به ما معرفی شدند، از دوستان خوب اداره اجتماعی پلیس آگاهی و ناجی هنر بودند.
وی تاکید کرد: فرآیند تولید این مستند بنابر دلایلی طولانی شد؛ تابستان سال ۱۳۹۸ کار را آغاز کردیم و سال ۱۴۰۰ به اتمام رسید. دلیل اصلی این موضوع همه‌گیری کرونا بود که فرآیند تولید را سخت کرد. هم‌چنین محدودیت‌های اداری، مانع دیگری برای تولید این مستند بود. این مستند در ۲ نسخه تدوین شد و به نظرم نسخه دوم ریتم بهتری دارد.
