قوانین مختلف خیلی زیادی برای عکاسی پرتره وجود دارد اما در این مقاله سعی شده است ده مورد از مهم‌ترین قوانین این سبک عکاسی را به شما معرفی کنیم. در صورتی که از این قوانین پیروی کنید، شاهد بهبود خیلی زیادی در تصاویر پرتره خودتان خواهید بود.
مطمئنا هیچ قانون سفت و سختی برای عکاسی وجود ندارد و شما می‌توانید تا جایی که دوست دارید قوانین مختلف را بشکنید. اما آشنایی با این قوانین به شما کمک می‌کند عکس‌های بهتری بگیرید. این قوانین عکاسی پرتره خیلی محبوب هستند و به دلیل اینکه کاربرد زیادی در زمان عکاسی دارند، عکاس‌های زیادی از آن‌ها پیروی می‌کنند.
دیافراگم f/8 تا f/16
در صورتی که با دیافراگم آشنا نیستید اجازه دهید به صورت خلاصه آن را برای شما شرح دهیم. هرچقدر دیافراگم بازتر باشد f/number کوچک‌تر و عمق میدان نیز کمتر خواهد بود.
برای دیافراگم‌های بسته نیز این موضوع برعکس است.
به صورت کلی گفته می‌شود که لنزها حدود 2-4 گام بازتر از بسته‌ترین دیافراگم خودشان (f/22) بیشترین وضوح ممکن را دارند. به همین خاطر خیلی از عکاس‌ها معمولا از دیافراگم f/8 تا f/16 برای عکاسی پرتره استفاده می‌کنند. این دیافراگم وضوح بسیار زیادی دارد و عمق میدان آن نیز برای نگه داشتن تمام صورت در فوکوس کافی است. در عین حال شاهد هیچگونه تاری نیز در پس زمینه نیستیم.
البته شما به مقدار خیلی کمی تاری پس زمینه برای جدا کردن سوژه از پس زمینه نیاز خواهید داشت. خیلی از عکاس‌ها در حالت کاملا دستی و یا اولویت دیافراگم عکاسی می‌کنند زیرا به آن‌ها این امکان را می‌دهد که دیافراگمی که بیشترین کاربرد را برای عکسشان دارد انتخاب کنند.
[relatedpost post=”142780″]
جهت چشم
در این بخش دو قانون وجود دارد که پیروی از آن‌ها را به شما توصیه می‌کنیم. سوژه یا باید به صورت مستقیم به لنز دوربین نگاه کند و یا چشم‌های او باید جهت بینی را تعقیب کنند. در عکاسی پرتره هیچ چیزی بین این دو حالت وجود ندارد.
زمانی که شما به شکل مبهم به جایی دیگر نگاه می‌کنید، باعث می‌شوید یک احساس مبهم به تصویر انتقال داده شود و مخاطب احساس می‌کند چیز دیگری در تصویر وجود دارد که باید به دنبال آن بگردد. در حالی که در واقعیت اینطور نیست.
به زبان ساده ما وقتی خط دید را می‌بینیم، دوست داریم آن را دنبال کنیم و به همین خاطر بهتر است که مخاطب را به جای دیگری نفرستیم و توجه آن را به سمت سوژه منعطف کنیم.
استفاده از فواصل کانونی طولانی‌تر
استفاده از فاصله کانونی‌های طولانی‌تر یک حقه جادویی نیست که باعث زیباتر شدن سوژه‌ی شما شود، بلکه به فاصله‌ی شما از سوژه بستگی دارد. در صورتی که به عکس زیر نگاه کنید، متوجه خواهید شد که هرچقدر فاصله کانونی بیشتر باشد، عکاس باید از سوژه فاصله بیشتری بگیرد و تصویر نیز فشرده‌تر به نظر خواهد رسید.
این فشردگی باعث خواهد شد که سوژه زیباتر به نظر برسد زیرا به نظر خواهد رسید که قابلیت‌های چهره تا حدودی فشرده‌تر خواهند شد و لاغرتر به نظر خواهند رسید. این موضوع همیشه می‌تواند به شما کمک کند. نگاهی به عکس زیر بیاندازید؛ این عکس با فاصله کانونی 105 میلیمتر گرفته شده است.
لنز پرایم 85 میلیمتر یکی از بهترین گزینه‌ها برای عکاسی پرتره است.
عکاسی سیاه و سفید بدون زمان است
زمانی که به صورت سیاه و سفید عکاسی می‌کنید، بافت تصویر به صورت کامل مشخص خواهد شد. در جزئیات کوچک چهره است که شما می‌تواند شخصیت چهره‌ی یک نفر را پیدا کنید. همچنین این نوع عکاسی رنگ‌هایی که ممکن است باعث پرت شدن حواس مخاطب شود را هم از بین می‌برد و باعث می‌شود توجه بیننده به جای اجزای دیگر تصویر به سمت سوژه منعطف شود.
برخی از مشهورترین عکس‌های پرتره‌ی دنیا به صورت سیاه و سفید ثبت شده‌اند. در مورد عکاس‌هایی مثل ایروین پن این موضوع به دلیل محدودیت‌های فنی رخ داده است اما در مورد هنری کارتیه برسون این کار کاملا عمدی بوده است.
نورپردازی جدا از دوربین ضروری است
این موضوع خیلی مهم است زیرا در مورد عکاسی پرتره نورپردازی نیمی از مسیر است. زمانی که منبع نور شما با همان زاویه‌ی دوربین به سوژه می‌تابد، تصویر به صورت کامل تخت خواهد شد زیرا هیچگونه سایه‌ای در تصویر شما وجود ندارد. اما وقتی که منبع نور را کمی از دوربین جدا می‌کنید، باعث افزایش عمق تصویر خواهید شد.
در صورتی که بتوانید از تجهیزات نورپردازی اکسترنال (ترجیحا بیوتی دیش یا سافت باکس) استفاده کنید فوق‌العاده است اما در صورتی که چنین وسایلی در اختیار ندارید هم نگران نباشید. خیلی از عکاس‌ها معمولا از نور پنجره برای عکاسی پرتره استفاده می‌کنند زیرا عملکرد آن خیلی شبیه به لایت‌باکس است. برای کنترل نور هم می‌توانید به جای دستکاری نور، سوژه را جابجا کنید.
مدل را رو به دوربین قرار دهید
حتی در صورتی که بهترین عکاس دنیا هم باشید و بهترین نوع نور را هم در اختیار داشته باشید، در صورتی که نتوانید مدل خودتان را به درستی راهنمایی کنید، باز هم قادر نخواهید بود عکس‌های خوبی بگیرید.
زمانی که ما مستقیما رو به دوربین قرار می‌گیریم، به عریض‌ترین شکل ممکن دیده خواهیم شد. برای مثال در صورتی که قرار باشد یک عکس از سر و شانه ما گرفته شود، در این حالت تمام کادر تصویر را پر خواهیم کرد که خیلی خوب نیست. اما زمانی که بدن مدل کمی نسبت به دوربین زاویه داشته باشد و ترجیحا ارتفاع شانه‌های او با یکدیگر اختلاف داشته باشد، خیلی کوچک‌تر داخل کادر تصویر دیده خواهد شد. این کار باعث خواهد شد که سوژه لاغرتر و جذاب‌تر به نظر برسد.
[relatedpost post=”148868″]
از لباس‌های روشن استفاده نکنید
قانون بعدی عکاسی پرتره مربوط به نوع لباس‌های سوژه است. به یاد داشته باشید که یک عکس پرتره در مورد سوژه است نه لباس‌هایی که می‌پوشد. زمانی که سوژه لباس‌های خیلی روشن و رنگارنگی پوشیده باشد باعث پرت شدن حواس مخاطب خواهد شد و توجه بیننده به صورت خودکار به لباس‌های او جلب خواهد شد.
اغلب اوقات این قانون عکاسی پرتره نادیده گرفته می‌شود زیرا تصمیم در مورد لباس بیشتر به سوژه/مشتری بستگی دارد تا عکاس اما در صورتی که می‌خواهید بهترین عکس‌های ممکن را بگیرید باید به صورت دقیق لباس‌هایی که مدل به تن دارد را هم بررسی کنید. البته در صورتی که قرار است به عکاسی مدلینگ بپردازید، می‌توانید این قانون را نادیده بگیرید.
مراقب چانه باشید
هیچ مشتری دوست ندارد که داخل عکس غبغب داشته باشد و جلوگیری از این اتفاق هم اصلا کار سختی نیست. فقط کافیست مراقب چانه‌ی مشتری باشید.
این کار خیلی ساده است. فقط کافیست از مشتری بخواهید که کمی سر خودش را به جلو بیاورد و سپس چانه‌ی خودش را به سمت بیرون و پائین بدهد. به همین سادگی می‌توان مطمئن شد که تا جای ممکن غبغب سوژه داخل عکس مشخص نیست. همچنین خیلی نگران غیرطبیعی بودن این ژست هم نباشید زیرا خیلی از ما همین الان با این ژست در حال نگاه کردن به مانیتور هستیم.
در صورتی که قانون مربوط به استفاده از فاصله کانونی طولانی‌تر را به یاد داشته باشید هم این موضوع خیلی مشخص نخواهد بود.
حذف شلوغی پس زمینه
اینکه معمولا عکس‌های پرتره روی پس‌زمینه‌های خیلی ساده گرفته می‌شوند یک دلیل خاص دارد. می‌توانید از صفحه سفید گرفته تا دیوار بافت‌دار و یا هرچیزی بین این دو به عنوان پس زمینه استفاده کنید. فقط باید مراقب باشید پس زمینه نسبتا یکپارچه باشد و باعث حواس‌پرتی مخاطب نشود.
درست مثل قانون مربوط به لباس پوشیدن برای عکاسی پرتره، پس زمینه نیز نباید به شکلی باشد که باعث حواس‌پرتی مخاطب شود و باید سعی کنید تمام توجه بیننده به سوژه جلب شود. بنابراین با وجود اینکه ممکن است وسوسه شوید که با پس زمینه غروب آفتاب عکاسی کنید اما این کار در عکاسی پرتره اصلا جایی ندارد و بیشتر به عکاسی منظره مرتبط است.
[relatedpost post=”144981″]
در عکاسی پرتره باید تمام توجه به شخصی که جلوی دوربین است معطوف باشد.
مراقب خط بینی/گونه باشید
احتمالا قبلا متوجه این موضوع نشده‌اید اما پس از مطالعه‌ی این متن همیشه جلوی چشم شما خواهد بود.
اکثر ما وقتی عکس پرتره می‌گیریم، به صورت مستقیم از روبروی سوژه این کار را انجام می‌دهیم و ممکن است او کمی به یک طرف متمایل باشد. زمانی هم که مدل سر خودش را می‌چرخاند، بینی او نیز به همراه سرش می‌چرخد. خط بینی/گونه زمانی است که بینی سوژه از پشت گونه‌های او مشخص است. زمانی که این اتفاق رخ دهد، بینی بزرگتر دیده می‌شود و به همین خاطر شما باید تا جای ممکن از بروز این اتفاق جلوگیری کنید.
در این مقاله تلاش شد مهم‌ترین نکات و قوانین مربوط به عکاسی پرتره را به شما آموزش دهیم. البته در عکاسی، قوانین برای شکسته شدن خلق شده‌اند بنابراین در صورتی که احساس کردید باید قانونی را رعایت نکنید کاملا آزاد هستید که این کار را انجام دهید.
در صورتی که سوالی درباره‌ی هرکدام از قوانین عکاسی پرتره دارید، از طریق قسمت نظرات همین مطلب با ما در تماس باشید. کارشناسان نورنگار در اسرع وقت به شما پاسخ خواهند داد.
